ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ

ΕΚΔΟΣΗ ΑΠΟΓΡΑΦΟΥ [V] Σ. ΚΑΡΑΜΕΡΟΣ 101 Τούτο ισχύει και όταν, επί προσωρινά εκτελεστών αποφάσεων, επιχειρείται εκτέλεση για ολόκληρο το επιδικασθέν ποσό και όχι αποκλειστικώς για το τμήμα που κηρύχθηκε προσωρινώς εκτελεστό, οπότε η εκτέλεση είναι δικονομικώς άκυρη ως προς το επι- πλέον ποσό 9 . Γίνεται πάντως δεκτό ότι ακυρότητα δεν προκαλείται κατ’ αρχήν εν προκει- μένω επί ύπαρξης απλών ελαττωμάτων ως προς την αντιγραφή του εκτελεστήριου τύ- που 10 , ανεξαρτήτως αν οι ελλείψεις αυτές αναφέρονται στο περιεχόμενο ή στα στοιχεία κατάρτισης του απογράφου. Για να επέλθει ακυρότητα στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να αποδεικνύεται η πρόκληση βλάβης εις βάρος του οφειλέτη κατά το άρθρο 159 αριθ. 3 11 . Σύμφωνα με μία εκδοχή, τούτο ισχύει και όταν σε κανένα σημείο του αντιγράφου εκ του απογράφου δεν αναφέρεται ότι τούτο εκτελείται « ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ », ως ελάττωμα κατά την αντιγραφή 12 . Ακόμη, γίνεται παγίως ορθώς δεκτό ότι δεν υφίσταται βλάβη ο οφειλέτης από την πρόωρη έκδοση του απογράφου, εφόσον πά- ντως η εκτέλεση άρχισε τελικώς μετά την πάροδο της αναβλητικής προθεσμίας, υπό την οποία, σύμφωνα με το περιεχόμενο του τίτλου, η εκτελούμενη αξίωση τελούσε 13 . Απόγραφο εκδίδεται μόνον επί υπάρξεως εννόμου συμφέροντος στο πρόσωπο του αιτούντος τη χορήγησή του (918 παρ. 3 ΚΠολΔ). Τέτοιο έννομο συμφέρον συντρέχει, όταν από το περιεχόμενο του εκτελεστού τίτλου προκύπτει ότι ο αιτών είναι φορέας της αξίωσης για την οποία πρόκειται να χωρήσει αναγκαστική εκτέλεση 14 · και γενικό- τερα, όταν ο αιτών νομιμοποιείται ενεργητικά να επισπεύσει την αναγκαστική εκτέλε- ση 15 . Ειδικότερα, εάν η νομιμοποίηση δεν προκύπτει από τον ίδιο τον εκτελεστό τίτ- λο, ο αιτών τη χορήγηση του απογράφου θα πρέπει να την αποδείξει, προσκομίζο- ντας τα σχετικά νομιμοποιητικά έγγραφα στο εκάστοτε αρμόδιο όργανο 16 . Επί νομι- μοποιήσεως περισσότερων προσώπων (όπως λ.χ. στην ενοχή εις ολόκληρον), ο κα- θένας δικαιούται να ζητήσει και να λάβει απόγραφο (άρθρο 918 παρ. 3 ΚΠολΔ) 17 . Δεν αναιρείται πάντως εδώ η δυνατότητα να δικαιούνται και περισσότεροι να προ- κής βλάβης κατ’ άρθρο 159 αρ. 3· βλ. ΜΠρΣερ 139/2017 ΕφΑΔΠολΔ 2018, 998 (με παρατηρή- σεις Ζαπριάνου Ν .). 9. ΕφΑθ 1727/1993 ΑρχΝ 1995, 551. 10. Κεραμεύς Κ. (γνωμ.), Δ 1973, 142· ΑΠ 906/1973 ΝοΒ 1974, 471 (: το αντίγραφο που χορηγεί ο συμβολαιογράφος στον οποίο έχει κατατεθεί το απόγραφο θεωρείται επίσημο αντίγραφο και οποιεσδήποτε ελλείψεις του σχετικά με το περιεχόμενο, την απόδοση ή τα στοιχεία κατάρ- τισής του δεν επιφέρουν ακυρότητα του αντιγράφου ή της εκτέλεσης που επισπεύδεται δυ- νάμει αυτού). Εξάλλου, σύμφωνα με βασικό κανόνα του δικαίου της απόδειξης, εάν το πρω- τότυπο διαφέρει από το αντίγραφο υπερτερεί το πρωτότυπο (βλ. Κεραμέα Κ. , ό.π., σελ. 145). 11. ΑΠ 906/1973 ΝοΒ 1974, 471. 12. ΕφΘεσ 995/1973 Αρμ 1974, 45 (αντίθ. μειοψ.)· ΜΠρΠειρ 110/1996 ΔΕΕ 1996, 1091. 13. ΜΠρΑθ 1925/2009 ΕλλΔνη 2009, 1524. 14. Νίκας Ν. , ΔικΑνΕκτ, Ι, ΓενΜερ, § 21 Ι 1 αριθ. 9 σελ. 473-474. 15. Νίκας Ν. , προηγ. σημ. 16. Νίκας Ν. , προηγ. σημ. 17. ΑΠ 446/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ. 2 3