Η ΡΗΤΡΑ VETTING ΣΤΗ ΝΑΥΛΩΣΗ ΔΕΞΑΜΕΝΟΠΛΟΙΩΝ

ρήτρα vetting στη ναύλωση δεξαμενοπλοίων 5 ζήτημα 9 του εφαρμοστέου δικαίου ως προς τις αξιώσεις αποζημί- ωσης. Ένα πρόβλημα που εντάθηκε έτι περαιτέρω από τον έντονα διεθνή χαρακτήρα που διέπει τη θαλάσσια μεταφορά και εν γένει το ναυτικό δίκαιο. Το δεξαμενόπλοιο είχε σημαία Λιβερίας, ανήκε στην εταιρία Βερμούδων “Barracuda Tanker Corporation”, η οποία το είχε χρονοναυλώσει σε μια αμερικανική εταιρία η οποία με τη σειρά της το είχε υπεκναυλώσει για το συγκεκριμένο ταξίδι στην αγγλική εταιρία BP 10 , η οποία μάλιστα κατά το χρόνο του ατυχήμα- τος ήταν κυρία του φορτίου. Ο πλοίαρχος και το πλήρωμα ήταν ιτα- λικής υπηκοότητας ενώ ζημίες προκλήθηκαν τόσο στην Αγγλία όσο και στη Γαλλία. Η πολλαπλότητα των εννόμων τάξεων που διεκδι- κούσαν εφαρμογή στη συγκεκριμένη περίπτωση κατέστησε περισ- σότερο επιτακτική από ποτέ τη δημιουργία ενός ενιαίου ομοιόμορ- φου διεθνούς καθεστώτος 11 που θα ρύθμιζε επαρκώς τα ζητήματα που ανακύπτουν σε περιπτώσεις ρύπανσης. Η αντίδραση ήταν άμεση 12 και δύο μόλις χρόνια αργότερα, το 1969, συντάχθηκε από τον ∆ιεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO) η ∆ιεθνής Σύμβαση «περί αστικής ευθύνης για ζημίες ρύπανσης από πετρέλαιο» (εφεξής Σύμβαση Ευθύνης, CLC), η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 19 Ιουνίου 1975 13 . Η Σύμβαση Ευθύνης αποτέλεσε μια καινο- 9.  Ένα άλλο ζήτημα που ανέκυψε ήταν αν ο πλοιοκτήτης μπορούσε να περιορί- σει την ευθύνη του και αν ναι σε ποιο ύψος και με ποιες διατάξεις. 10.  Βλ. St. Rares, Ships that changed the law: The Torrey Canyon disaster, [2018] LMCLQ 336. 11.  Βλ. Λ. Αθανασίου, Η προβληματική του συνολικού περιορισμού της ευθύνης για ναυτικές απαιτήσεις, 2005, 52. 12.  Βλ. P. Griggs, “Torrey Canyon”, 45 years on: Have we solved all the problems?, in B. Soyer/A.Tettenborn (ed.)., Pollution at Sea: Law and Liability, 2012, 3, 5, St. Rares, ό.π., 343. 13.  Η σύμβαση αυτή κυρώθηκε από την Ελλάδα με το Ν 314/1976, και καταγ- γέλθηκε στις 2 Μαΐου 1997, η οποία καταγγελία άρχισε να ισχύει από 15 Μαΐου 1998, σύμφωνα με την Φ.0546/16/ΑΣ 460/Μ.3582-2251/1997 Ανα- 5