ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

76 Ιθαγένεια και Ανθρώπινα Δικαιώματα νομοθέτης διέταξε τη δυνατότητα δικαιοδοσίας του δικαστηρίου του τόπου κα- ταγωγής- ιθαγένειας ενός από τους συζύγους, υπό πολύ συγκεκριμένες περι- στάσεις. Ακόμη, στον τομέα του διαζυγίου, το εφαρμοστέο δίκαιο είναι καταρ- χήν το ελβετικό δίκαιο (ως δίκαιο της κατοικίας) όταν υπάρχει διεθνής δικαιο- δοσία της Ελβετίας (άρθρο 61 παρ. 1 του Ομοσπονδιακού Νόμου για το ιδιωτι- κό διεθνές δίκαιο «Loi fédérale sur le droit international privé- LDIP»). Ωστό- σο, ο νομοθέτης επιβάλλει την εφαρμογή του κοινού δικαίου της ιθαγένειας των συζύγων όταν έχουν κοινή ιθαγένεια είτε είναι η ελβετική είτε είναι η αλ- λοδαπή και κοινή κατοικία στην Ελβετία (άρθρο 61 παρ. 2 του Ομοσπονδιακού Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο «Loi fédérale sur le droit international privé- LDIP»), διατηρώντας παράλληλα την περίπτωση όπου το διαζύγιο θα ήταν αδύνατο ή πολύ δύσκολο να επιτευχθεί σύμφωνα με τον αλλοδαπό νόμο (άρθρο 61 παρ.3 του Ομοσπονδιακού Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο «Loi fédérale sur le droit international privé- LDIP») 187 . Όταν όμως μίας διάταξη του Ομοσπονδιακού Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο - Loi fédérale sur le droit international privé χρησιμοποιεί την ιθαγένεια ως σύνδεσμο και ο ενδια- φερόμενος έχει διάφορες ιθαγένειες, το άρθρο 23 του προαναφερόμενου Νό- μου καθορίζει το ποια ιθαγένεια πρέπει να ληφθεί υπόψη. Αυτή η διάταξη ορί- ζει την καθοριστική ιθαγένεια, στην περίπτωση της πολυιθαγένειας, σύμφωνα με τον τύπο του κανόνα συγκρούσεως. Καταρχήν ως προς την εύρεση της δι- εθνούς δικαιοδοσίας, η ελβετική ιθαγένεια είναι καθοριστική (άρθρο 23 παρ. 1 του Ομοσπονδιακού Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο - Loi fédérale sur le droit international privé) 188 . Οι δεσμοί που έχει ο πολυιθαγενής με την Ελ- βετία, δεν είναι καθοριστικοί. Ο κανόνας αυτός μπορεί να εφαρμοστεί μόνον όταν ο προαναφερόμενος νόμος, σε ένα συγκεκριμένα θέμα, δικαιοδοσία στον τόπο καταγωγής- κατοχής της ιθαγένειας. Για παράδειγμα, όσον αφορά το δι- αζύγιο, όταν ένας από τους συζύγους είναι πολυιθαγενής κατέχοντας για πα- ράδειγμα τόσο την γαλλική όσο και την ελβετική ιθαγένεια, είναι αποφασιστική για την εφαρμογή του άρθρου 60 του προαναφερόμενου Νόμου περί ίσης με- ταχείρισης, σχετικά με τον τόπο καταγωγής του συζύγου της ελβετικής ιθαγέ- νειας. Συνεπώς, θα υπάρχει ένα forum, ήτοι ένα δικάζον δικαστήριο που έχει διεθνή δικαιοδοσία, υπό τους όρους που προβλέπει η διάταξη αυτή, στο κα- 187. Βλ. Florence Guillaume «Droit international privé- Principes généraux» 3 e édition, Collection Neuchâteloise - Helbing Lichtenhan Neuchâtel - Zürich Septembre 2015, σελ.79, βλ. και Andreas Bucher/ Florence Guillaume «Droit international privé- Loi fédérale et Conventions internationales», 10 e édition, Helbing Lichtenhahn Cologny/ Genève, Neuchâtel et Zürich Juillet 2017, σελ. 14. 188. Βλ. Florence Guillaume «Droit international privé- Principes généraux» 3 e édition, Collection Neuchâteloise - Helbing Lichtenhan Neuchâtel- Zürich Septembre 2015, σελ.79, βλ. και Andreas Bucher/Florence Guillaume «Droit international privé - Loi fédérale et Conventions internationales», 10 e édition, Helbing Lichtenhahn Cologny/ Genève, Neuchâtel et Zürich Juillet 2017, σελ 6.