ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Πολυιθαγένεια & νομική αντιμετώπιση 77 ντόνι προελεύσεως αυτού του συζύγου 189 . Όσον αφορά τις κληρονομικές δια- δοχές, το άρθρο 87 παρ. 1 του πιο πάνω νόμου προβλέπει ότι οι ελβετικές αρ- χές του τόπου καταγωγής ενός πολίτη της Ελβετίας που είναι και πολυιθαγενής αλλά έχει επίσης την κατοικία του στο εξωτερικό κατά το χρόνο του θανάτου του είναι αρμόδιες να διευθετήσουν τη διαδοχή του, στο βαθμό που οι αλλοδα- πές αρχές δεν μπορούν να το αντιμετωπίσουν. Η ελβετική ιθαγένεια του απο- θανόντος αρκεί για να βρεθεί αυτή η αρμοδιότητα, αν πληρούνται και οι λοιπές κατά την εφαρμοζόμενη σε κάθε περίπτωση προϋποθέσεις ανεξάρτητα από τις υπόλοιπες ιθαγένειες 190 . Για την εφαρμογή των κανόνων συγκρούσεως, η ενεργός ιθαγένεια παίζει ση- μαίνοντα ρόλο (άρθρο 23 παρ. 2 του Ομοσπονδιακού Νόμου για το ιδιωτικό δι- εθνές δίκαιο «Loi fédérale sur le droit international privé»). Η πραγματική ιθα- γένεια συνδέεται με το κράτος με το οποίο ο πολυιθαγενής έχει πραγματικούς δεσμούς. Για να προσδιοριστεί η κύρια ιθαγένεια, είναι απαραίτητο να ανα- φερθούμε σε όλες τις σχετικές περιστάσεις. Η κατοικία είναι συχνά ένα σημα- ντικό στοιχείο από την άποψη αυτή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το άρ- θρο 54 παρ. 2 του Ομοσπονδιακού Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο «Loi fédérale sur le droit international privé», που προβλέπει ότι οι γάμοι των συ- ζύγων διέπονται από το κοινό τους δίκαιο ιθαγένειας, εάν δεν έχουν επιλέξει κάποιο άλλο δίκαιο και ποτέ δεν κατοικούσαν στο ίδιο κράτος. Εάν ένας από τους συζύγους είναι πολυιθαγενής, μόνο το δίκαιο της πραγματικής του ιθαγέ- νειας κατά την έννοια του άρθρου 23 παρ. 2 του πιο πάνω Νόμου, θα ληφθεί υπόψη για να καθοριστεί αν οι σύζυγοι έχουν κοινή ιθαγένεια. Για παράδειγ- μα, εάν η σύζυγος που έχει αποκτήσει τις ιθαγένειες της Ελβετίας και της Ταϊ- λάνδης, και ο σύζυγός της είναι κάτοχος της ελβετικής ιθαγένειας, τότε το κα- θεστώς γάμου, όπως και τα ζητήματα των κοινών αποκτημάτων, θα διέπονται από το ελβετικό δίκαιο, υπό την προϋπόθεση ότι η ελβετική ιθαγένεια της σύ- ζυγου είναι η πραγματικής της ιθαγένεια, διαφορετικά αν οι σύζυγοι δεν έχουν κοινή ιθαγένεια κατά την έννοια του άρθρου 54 παράγραφο 2 του πιο πάνω Νό- μου, τότε θα υπάρξει η παραπομπή στο άρθρο 54 παράγραφο 3 για να βρεθεί το δίκαιο που διέπει το καθεστώς των πιο πάνω διαφορών, ήτοι οι σύζυγοι που 189. Βλ. Florence Guillaume «Droit international privé- Principes généraux» 3 e édition, Collection Neuchâteloise - Helbing Lichtenhan Neuchâtel- Zürich Septembre 2015, σελ. 79, βλ. και Andreas Bucher/Florence Guillaume «Droit international privé - Loi fédérale et Conventions internationales», 10 e édition, Helbing Lichtenhahn Cologny/ Genève, Neuchâtel et Zürich Juillet 2017, σελ. 14-15. 190. Βλ. Florence Guillaume «Droit international privé- Principes généraux» 3 e édition, Collection Neuchâteloise - Helbing Lichtenhan Neuchâtel - Zürich Septembre 2015, σελ. 79, βλ. και Andreas Bucher/Florence Guillaume «Droit international privé- Loi fédérale et Conventions internationales», 10 e édition, Helbing Lichtenhahn Cologny/ Genève, Neuchâtel et Zürich Juillet 2017, σελ. 22.