Η ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ

V Προλεγόμενα Σε μια περίοδο εκδοτικού πληθωρισμού, που στις περισσότερες των περιπτώ- σεων δεν συμβαδίζει με την αξιούμενη βιβλιογραφική ποιότητα και δεν ικανο- ποιεί τις ανάγκες των αναγνωστών, η κυκλοφορία πονημάτων που συγκεντρώ- νουν τα συγκεκριμένα στοιχεία, δηλαδή της ποιότητας και της εξυπηρέτησης πραγματικών αναγκών, που έχουν ως χαρακτηριστικά την ενημέρωση, αλλά, επιπλέον, και την εισφορά παρατηρήσεων, σκέψεων και προτάσεων, αποτε- λεί οπωσδήποτε ένα ιδιαίτερα αξιόλογο εγχείρημα. Στην τελευταία αυτή κατη- γορία συγκαταλέγεται και το ανά χείρας βιβλίο, στις σελίδες του οποίου ο συγ- γραφέας πραγματεύεται με περισσή επιμέλεια και πληρότητα το ζήτημα της λει- τουργικής αρμοδιότητας του Αρείου Πάγου σε περίπτωση συνδρομής του αναι- ρετικού λόγου της εσφαλμένης εφαρμογής ή ερμηνείας ουσιαστικής ποινικής διάταξης (άρ. 510 παρ. 1 στοιχ. Ε΄ σε συνδ. με άρ. 518 ΚΠ∆), οπότε, κατ’ εξαίρε- ση και εφόσον υπόκεινται οι προς τούτο προϋποθέσεις, η αρμοδιότητα του Ανώ- τατου Ακυρωτικού ∆ικαστηρίου της χώρας διευρύνεται και εξ αυτού του λό- γου επιτρέπεται, εκτός των άλλων, η εκφορά δικαιοδοτικής κρίσης ακόμα και επί της ουσίας της υπόθεσης και δη αναφορικά με την αθώωση ή την ενοχή του κατηγορουμένου. Εν προκειμένω, κατ’ αρχάς, προηγείται το κεφάλαιο που αφο- ρά στο ζήτημα της αιτιολογίας των αποφάσεων των ποινικών δικαστηρίων της ουσίας και ιδίως ως προς την αναγκαιότητα της συγκριτικής στάθμισης και αξι- ολόγησης των αποδεικτικών μέσων που ελήφθησαν υπόψη για το σχηματισμό της δικανικής πεποίθησης, ακολουθεί το κεφάλαιο αναφοράς στις αόριστες νο- μικές έννοιες, όπου επισημαίνονται συγκεκριμένες περιπτώσεις ελέγχου αυ- τών από τον Άρειο Πάγο, στη συνέχεια αναπτύσσονται αναλυτικά, με παραπο- μπές σε θεωρία και νομολογία, οι προϋποθέσεις συνδρομής της αρμοδιότητας του Αρείου Πάγου, ενόψει του αναιρετικού λόγου της εσφαλμένης ερμηνείας ή εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διάταξης (άρ. 518 ΚΠ∆), διερευνώνται οι δυνα- τότητες εφαρμογής του εν λόγω άρθρου σε περίπτωση έλλειψης από την από- φαση ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας ή σε περίπτωση έλλειψης νό- μιμης βάσης, ενώ εξετάζεται και η δυνατότητα εφαρμογής του στην προδικασία, καθώς και επί συρροής εγκλημάτων. Τέλος, αναφέρονται οι συνέπειες της αθώ- ωσης του κατηγορουμένου από τον Άρειο Πάγο, λόγω εσφαλμένης ερμηνείας ή εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διάταξης, καταληκτικά δε παρατίθενται σκέ- ψεις, κριτική και παρατηρήσεις για τη δυνατότητα ή μη του Ανώτατου Ακυρω- τικού ∆ικαστηρίου να κηρύξει ένοχο τον κατηγορούμενο για τον ίδιο, όπως πιο πάνω, αναιρετικό λόγο. Με αυτή τη θεματική, σε συνδυασμό με τη δομή και τη συ-