ΝΕΟΣ ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ (τσέπης)

41 Επιμέτρηση ποινής 77 - 79 2. Το δικαστήριο ή το δικαστικό συμβούλιο αποφασίζει αν αυτά που δη- μεύθηκαν, επιβάλλεται να καταστραφούν ή αν μπορούν να χρησιμοποιη- θούν για το δημόσιο συμφέρον ή για κοινωνικούς σκοπούς ή για την ικα- νοποίηση του θύματος. Άρθρα 77-78. — (Καταργούνται) ΠΕΜΠΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΠΙΜΕΤΡΗΣΗ ΠΟΙΝΗΣ Ι. ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ Άρθρο 79. — Δικαστική επιμέτρηση της ποινής. 1. Με την επιμέτρηση της ποινής καθορίζεται η ανάλογη και δίκαιη τιμωρία του εγκλήματος με βάση τη βαρύτητα της πράξης και το βαθμό ενοχής του υπαιτίου γι’ αυτή. Το δικαστήριο σταθμίζει τα στοιχεία που λειτουργούν υπέρ και σε βάρος του υπαιτίου και συνεκτιμά τις συνέπειες της ποινής για τον ίδιο και τους οικείους του. 2. Για την εκτίμηση της βαρύτητας του εγκλήματος το δικαστήριο λαμβά- νει υπόψη του: α) τη βλάβη που προξένησε το έγκλημα ή τον κίνδυνο που προκάλεσε, β) τη φύση, το είδος και το αντικείμενο του εγκλήματος, κα- θώς επίσης όλες τις περιστάσεις χρόνου, τόπου, μέσων και τρόπου που συνόδευσαν την προπαρασκευή ή την εκτέλεσή του. 3. Για την εκτίμηση του βαθμού ενοχής του υπαιτίου, το δικαστήριο εξετά- ζει: α) την ένταση του δόλου ή το βαθμό της αμέλειάς του, β) τα αίτια που τον ώθησαν στην εκτέλεση του εγκλήματος, την αφορμή που του δόθη- κε και τον σκοπό που επιδίωξε, γ) τον χαρακτήρα του και τον βαθμό της ανάπτυξής του που επηρέασαν την πράξη, δ) τις ατομικές και κοινωνικές περιστάσεις και την προηγούμενη ζωή του στο μέτρο που σχετίζονται με την πράξη, ε) τον βαθμό της δυνατότητας και της ικανότητάς του να πρά- ξει διαφορετικά, στ) τη διαγωγή του κατά τη διάρκεια της πράξης και με- τά την πράξη και ιδίως τη μετάνοια που επέδειξε και την προθυμία του να επανορθώσει τις συνέπειες της πράξης του. 4. Στοιχεία που λειτουργούν υπέρ του υπαιτίου θεωρούνται ιδίως: α) το ότι αυτός διαδραμάτισε έναν σαφώς υποδεέστερο ρόλο σε πράξη που τε-