ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΕΡΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ

[ 3 ] Για μια αποτελεσματικότερη εποπτεία του Χρηματοπιστωτικού Τομέα σεις που θεωρούν ότι δεν διακρίνονται στον τομέα της δημοσιονομι- κής πειθαρχίας. Ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε τα είπε όλα με την σχετική δήλωσή του μετά τις συναντήσεις που έγιναν στα πλαίσια της Συνό- δου Κορυφής. «Η γενική ιδέα της μεγαλύτερης ολοκλήρωσης της ζώνης του ευρώ, δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει αυτό,» τόνισε, συμπληρώνοντας για να μην υπάρχουν αμφιβολίες. «Μισώ τα πράγματα που γίνονται για συμβο- λισμό. Εδώ πρόκειται για πραγματικά χρήματα από πραγματικούς φο- ρολογούμενους». Η πιο σημαντική απόφαση αφορούσε τον ESM αλλά η Γερμανία έβαλε την πινελιά της. Κι αυτό γιατί στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότη- τας επιτράπηκε να δανείζει μεν σε περίπτωση ανάγκης το Ενιαίο Τα- μείο Εξυγίανσης των Τραπεζών (SRF) από το 2020 και μετά αλλά μόνο αν οι κίνδυνοι για το τραπεζικό σύστημα μειωθούν σημαντικά. Το μέγεθος της πιστωτικής γραμμής θα είναι εναρμονισμένο με τα κε- φάλαια του SRF που αναμένεται να είναι περίπου 60 δισ. ευρώ ή το 1% των εγγυημένων καταθέσεων στην Τραπεζική Ένωση μέχρι τότε. Επί- σης, οι ηγέτες συμφώνησαν όπως ο ESM έχει μεγαλύτερο ρόλο στο σχεδιασμό και την εποπτεία των οικονομικών προγραμμάτων προς χώρες. Όσον αφορά τον ευρωπαϊκό μηχανισμό ασφάλισης καταθέσεων (EDIS) που η Γερμανία και άλλες Βόρειες χώρες δεν βλέπουν με καλό μάτι, οι ηγέτες συμφώνησαν να αρχίσουν συνομιλίες γι’ αυτό σε κάποιο απροσ- διόριστο σημείο στο μέλλον. Η παρέμβαση του προέδρου της ΕΚΤ, Μά- ριο Ντράγκι, υπέρ του EDIS με το επιχείρημα ότι οι κίνδυνοι έχουν μει- ωθεί και θα μειωθούν ακόμη περισσότερο αν ο μηχανισμός ασφάλισης λειτουργήσει δεν ήταν αρκετή. Στο μέλλον παραπέμφθηκε επίσης το θέμα της διευκόλυνσης της ανα- διάρθρωσης των χρεών μέσω της υποχρεωτικής εισαγωγής των κανό- νων συλλογικής δράσης (Collective Action Clauses ή CACs) για νέες εκ- δόσεις ομολόγων στην Ευρωζώνη. Η Γερμανία και η Γαλλία ήταν υπέρ αλλά η Ιταλία ήταν τελείως αντίθετη καθώς ανησυχεί πως κάτι τέ- τοιο θα περιορίσει τον αριθμό των ομολόγων που κάθε τράπεζα θα δι- ακρατεί.