ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ

Γεώργιος Σωτηρόπουλος 19 Τέλος θα πρέπει να γίνει μνεία της Τριμερούς Δήλωσης Αρχών σχετικά με τις Πολυεθνικές Επιχειρήσεις και την Κοινωνική Πολιτική της Διεθνούς Οργάνω- ση Εργασίας, αναθεωρημένη εκδοχή της οποίας δημοσιεύθηκε το 2017. Στόχος της Τριμερούς Δήλωσης είναι να ενθαρρύνει τη θετική συνεισφορά των πολυε- θνικών επιχειρήσεων στην οικονομική και κοινωνική πρόοδο και στη διασφάλι- ση αξιοπρεπούς εργασίας για όλους μέσω καθοδήγησης των κυβερνήσεων, των εργοδοτικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων και των πολυεθνικών επιχειρή- σεων κατά τη λήψη μέτρων, την ανάληψη δράσεων και την υιοθέτηση κοινωνι- κών πολιτικών. Γ. Θεμελιώδη στοιχεία και χαρακτηριστικά της ΕΚΕ Στην παρούσα ενότητα γίνεται - με βάση κυρίως τις προαναφερθείσες διεθνείς πρωτοβουλίες - μία προσπάθεια παρουσίασης των βασικών χαρακτηριστικών, που συνθέτουν την έννοια και την προβληματική της ΕΚΕ, αν και για το ακρι- βές περιεχόμενο αυτής οι απόψεις δεν ταυτίζονται πάντοτε, πράγμα που είναι απόρροια κατ’ εξοχήν (και) του γεγονότος, ότι η έννοια εξελίσσεται διευρυνό- μενη συνεχώς 18 . Αφετηρία της όλης προβληματικής είναι η παραδοχή (από τους υποστηρικτές της ΕΚΕ), ότι μία εταιρία δεν θα πρέπει να αποσκοπεί μόνο στην οικονομική της ευρωστία, αλλά λόγω των επιπτώσεων που έχει η δράση της σε ένα πλήθος τρί- των θα πρέπει η εταιρία να υιοθετεί και να εφαρμόζει πολιτικές και συγκεκριμέ- νες πρακτικές, που προστατεύουν και προάγουν τα εν λόγω επηρεαζόμενα συμ- φέροντα των τρίτων. Υποστηρίζεται (και σε μεγάλο βαθμό ισχύει), ότι το κίνη- μα για την προώθηση της ΕΚΕ αποτελεί απάντηση στην αδυναμία του διεθνούς δικαίου και των διεθνών οργανισμών να επιβάλουν θεμελιώδεις κανόνες προ- στασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του περιβάλλοντος καθώς και των εθνικών κρατών να ανταποκριθούν στην κοινωνική αποστολή τους, οπότε μέσω της ΕΚΕ γίνεται προσπάθεια μετατόπισης του βάρους αυτού στις επιχειρήσεις 19 . Ενόψει αυτού έχει τεθεί και το ερώτημα μήπως η ΕΚΕ θα πρέπει να αφορά τη δραστηριοποίηση επιχειρήσεων εκτός των προηγμένων χωρών του δυτικού κό- σμου, καθώς σε αυτές λόγω της ύπαρξης οργανωμένων κοινωνικών συστημά- των και αποτελεσματικών νομοθετικών πλαισίων η τήρηση του νόμου αρκεί για την προστασία των τρίτων από τη δράση των επιχειρήσεων, πράγμα που συνή- θως απαντάται αρνητικά με το επιχείρημα, ότι και στις προηγμένες κοινωνίες η κοινωνική υπευθυνότητα, έστω και με διαφορετικές μορφές εκδήλωσης, δεν στερείται πεδίου δράσης. 18. Βλ. σχετ. Τσαντίλα , ό.π., ΔΕΕ 2005, 289 επ. 19. Spießhofer , Compliance und Corporate Social Responsibility, NZG 2018, 443.