ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ

24 Εταιρική κοινωνική ευθύνη Το ελληνικό δίκαιο προσαρμόστηκε στην Οδηγία 2014/95/ΕΕ αρχικά με τα άρθρ. 43α παρ. 6 επ. και 107α παρ. 5 επ. ΚΝ 2190/1920 και πλέον με τα άρθρ. 151, 154 Ν 4548/2018. Επί των διατάξεων αυτών θα πρέπει να επισημανθούν τα ακόλουθα 33 : (α) Οι παρεχόμενες μη χρηματοοικονομικές πληροφορίες πρέπει να αφορούν τουλάχιστον, περιβαλλοντικά, κοινωνικά και εργασιακά θέματα, το σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου, την καταπολέμηση της διαφθοράς και θέμα- τα σχετικά με τη δωροδοκία. Ο κατάλογος αυτός, ο οποίος καλύπτει όλο το φά- σμα της ΕΚΕ, είναι ενδεικτικός. Στις πληροφορίες για το περιβάλλον θα πρέ- πει να αναφέρονται οι επιπτώσεις της δραστηριότητας της εταιρίας στο περι- βάλλον (π.χ. ρύπανση, κατανάλωση ενέργειας και φυσικών πόρων, διαχείρι- ση αποβλήτων) καθώς και οι τυχόν επιπτώσεις των περιβαλλοντικών θεμάτων στην εξέλιξη της εταιρίας. Οι πληροφορίες για κοινωνικά και εργασιακά θέμα- τα καλύπτουν την εφαρμογή θεμελιωδών συμβάσεων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, ζητήματα πολυμορφίας και απασχόλησης, συνδικαλιστικά ζητήματα, διαχείριση ανθρωπίνου δυναμικού, ζητήματα υγείας και ασφάλειας κ.λπ. Σχε- τικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα θα πρέπει να δημοσιοποιούνται πληροφορί- ες για τυχόν επιπτώσεις της δραστηριότητας της εταιρίας στους κατόχους των δικαιωμάτων. Ως προς την καταπολέμηση της διαφθοράς και της δωροδοκίας οι δημοσιοποιούμενες πληροφορίες αφορούν την οργάνωση, τις αποφάσεις, τα μέσα διαχείρισης και τους πόρους, που διατίθενται για την καταπολέμηση των φαινομένων αυτών. (β) Ως προς την έκταση των πληροφοριών κριτήριο είναι η αναγκαιότητά τους για την κατανόηση της εξέλιξης, των επιδόσεων, της θέσης και του αντικτύπου των δραστηριοτήτων της εταιρίας. Εν προκειμένω καταγράφεται η διαπνέου- σα το σύνολο του λογιστικού δικαίου αρχή της ουσιαστικότητας ή σημαντικότη- τας (materiality) των δημοσιοποιούμενων πληροφοριών 34 με στόχο την αποφυ- γή εξαντλητικών εκθέσεων, οι οποίες επιβαρύνουν χωρίς λόγο τόσο τις εταιρί- ες, όσο και τους αποδέκτες αυτών. Επιπλέον οι πληροφορίες θα πρέπει να πα- ρουσιάζονται με αντικειμενικό και αμερόληπτο τρόπο, οι δε χρήστες των πλη- ροφοριών δεν θα πρέπει να παραπλανώνται από ουσιώδεις ανακρίβειες, με την παράλειψη σημαντικών πληροφοριών ή τη δημοσιοποίηση μη σημαντικών πλη- ροφοριών. Τέλος οι παρεχόμενες πληροφορίες θα πρέπει να είναι προσανατο- 33. Βλ. σχετ. Λιβαδά , εις Περάκη/Σωτηρόπουλο/Λιβαδά/Δρίτσα, Το δίκαιο της λογιστικής, 2017, 237. 34. Βλ. και άρθρ. 2 αρ. 16 της Οδηγίας 2013/34/ΕΕ, όπου ως σημαντικές χαρακτηρίζονται οι πληροφορίες, όταν η παράλειψη ή η ανακριβής παράθεσή τους θα μπορούσε ευλό- γως να επηρεάσει τις αποφάσεις που λαμβάνουν οι χρήστες βάσει των οικονομικών κα- ταστάσεων της επιχείρησης, η δε βαρύτητα κάθε στοιχείου εκτιμάται στο πλαίσιο άλ- λων παρόμοιων στοιχείων. Βλ. για την αρχή της σημαντικότητας στο πλαίσιο του ελλη- νικού λογιστικού δικαίου Περάκη , εις Περάκη/Σωτηρόπουλο/Λιβαδά/Δρίτσα, Το δίκαιο της λογιστικής, 2017, 80.