ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 7 Β. Το σύγχρονο δίκαιο της κεφαλαιαγοράς 1. Η προσαρμογή στις πρώτες κοινοτικές Οδηγίες Η πορεία προς τη δημιουργία μιας κοινοτικής εσωτερικής αγοράς, ενός δηλαδή «χώρου χωρίς εσωτερικά σύνορα μέσα στον οποίο εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυ- κλοφορία των εμπορευμάτων, των προσώπων, των υπηρεσιών και των κεφαλαί- ων», προϋπέθετε την ενοποίηση της καλούμενης χρηματοπιστωτικής αγοράς, της αγοράς δηλαδή όπου συναντώνται η προσφορά και ζήτηση επενδυτικών κεφαλαί- ων 34 . Η δημιουργία ενιαίας τραπεζικής και ενιαίας ασφαλιστικής αγοράς, καθώς και η δημιουργία ενιαίας κεφαλαιαγοράς αποτέλεσαν για τον κοινοτικό νομοθέτη της δεκαετίας του 1980, προτεραιότητες στις οποίες ανταποκρίθηκε με την υιοθέτηση σημαντικού αριθμού Οδηγιών, που στόχευαν στην εξυπηρέτηση θεμελιωδών ελευ- θεριών του πρωτογενούς κοινοτικού δικαίου: της ελευθερίας κίνησης κεφαλαίων, της ελευθερίας εγκατάστασης των φορέων παροχής χρηματοπιστωτικών υπηρεσι- ών και της ελευθερίας παροχής τους. Ήδη πριν από την εισαγωγή του Ν 1806/1988, ο στόχος της δημιουργίας μιας ενιαίας ευρω- παϊκής κεφαλαιαγοράς αποτέλεσε το γενεσιουργό λόγο εισαγωγής στο ελληνικό δίκαιο μιας σειράς νομοθετημάτων, που εκδόθηκαν σε συμμόρφωση με το παράγωγο κοινοτικό δίκαιο. Τα νομοθετήματα αυτά αποτέλεσαν το βασικό κορμό του υποσυστήματος εκείνου του εμπο- ρικού δικαίου που, όπως προαναφέρθηκε, ήταν γνωστό ως χρηματιστηριακό δίκαιο και πλέ- ον καλείται δίκαιο της κεφαλαιαγοράς 35 . Στα νομοθετήματα αυτά περιλαμβάνονταν: α) Το ΠΔ 348/1985 «Για τον καθορισμό των όρων κατάρτισης, ελέγχου και διάδοσης του ενη- μερωτικού δελτίου που πρέπει να δημοσιεύεται για την εισαγωγή κινητών αξιών (μετοχών, ομολογιών) στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών». Εκδόθηκε για την προσαρμογή της νομοθε- σίας για τα χρηματιστήρια αξιών προς τις διατάξεις της Οδηγίας 80/390/ΕΟΚ του Συμβουλί- ου της 17ης Μαρτίου 1980 «Περί συντονισμού των όρων καταρτίσεως ελέγχου και διαδόσεως 34. Για την ενοποίηση των οργανωμένων αγορών, βλ. Σχινά , Οικοδομώντας ένα νέο κλάδο δι- καίου, σε Χρηματιστήριο στο ελληνικό δίκαιο, 9 ο Πανελλήνιο Συνέδριο Συνδέσμου Ελλήνων Εμπορικολόγων, 2000, 19, 33. Για την έννοια της χρηματοπιστωτικής αγοράς, βλ. Θωμαδάκη / Ξανθάκη , Αγορές χρήματος και κεφαλαίου, 2006, 29. 35. Βλ. Αυγητίδη , Ο αποδέκτης επενδυτικών υπηρεσιών ως καταναλωτής, ΕπισκΕΔ 2001, 287, 288-290· Δρακόπουλου, Υποκείμενα και αντικείμενα συναλλαγών επί χρηματιστηριακών πραγμάτων με στοιχεία αλλοδαπότητας, σε Χρηματιστήριο στο ελληνικό δίκαιο, 9 ο Πανελ- λήνιο Συνέδριο Συνδέσμου Ελλήνων Εμπορικολόγων, 2000, 485 –487· Μούζουλα, Η πρόκλη- ση της Οδηγίας για τις επενδυτικές υπηρεσίες στον τομέα των κινητών αξιών, ΕυΒ 1994, 483· Ι δίου , Η αμοιβαία αναγνώριση του ενημερωτικού δελτίου – Οδηγία του Συμβουλίου των Ευ- ρωπαϊκών Κοινοτήτων αριθμ. 87/345 της 22 ης Ιουνίου 1987, ΑρχΝ1988, 714· Σχινά , ό.π.· Τσι- μπανούλη, Οι επενδυτικές υπηρεσίες στο ελληνικό και κοινοτικό δίκαιο, 1989, 15 επ.· Ιδί- ου , Η κεφαλαιαγορά και το νομοθετικό της πλαίσιο - Εναρμόνιση με το κοινοτικό δίκαιο και αναμόρφωση της κυπριακής κεφαλαιαγοράς, 2001, 13 – 16· Ferrarini, Towards a European Law of investment services and institutions, CMLR, 1994, 28· Lambrecht/Hadjan , Investor Protection and the European Directives Concerning Securities, σε Van Houtte (ed.), The law of cross – border securities transactions, 1999, 257, 262 επ. 11 12