ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 9 τογενούς κοινοτικού δικαίου: της αρχής της ελευθερίας εγκατάστασης 38 , με την έννοια της κατάργησης των περιορισμών στο δικαίωμα των φυσικών και νομικών προσώπων να δια- τηρούν κατά τρόπο μόνιμο και σταθερό επιχείρηση σε ένα κράτος μέλος και της αρχής της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών 39 , με την έννοια της κατάργησης των περιορισμών κατά την παροχή υπηρεσιών στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπό την προϋπόθεση ότι παρέ- χονται σε πολίτες κράτους μέλους, στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, ανεξάρτητα από τον τόπο εγκατάστασης του παρέχοντος ή του αποδέκτη των οικείων υπηρεσιών 40 . Η Οδηγία 93/22/ΕΟΚ ρύθμισε την παροχή επενδυτικών υπηρεσιών, αποσκοπώντας, μεταξύ άλλων, και στην εξαφάνιση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων, τα οποία η δεύτερη τραπεζι- κή Οδηγία είχε επιφυλάξει για πιστωτικά και για εξομοιούμενα με πιστωτικά ιδρύματα 41 . Άξο- να των ρυθμίσεων αποτέλεσε η ανάγκη εναρμόνισης των κανόνων που αφορούσαν στις επι- χειρήσεις παροχής επενδυτικών υπηρεσιών, έτσι ώστε να γίνει δυνατή η αμοιβαία αναγνώ- ριση των αδειών παροχής τέτοιων υπηρεσιών και των αντίστοιχων συστημάτων εποπτείας 42 . Με την καθιέρωση της αρχής της ενιαίας άδειας λειτουργίας επιτράπηκε σε κάθε επιχείρη- ση παροχής επενδυτικών υπηρεσιών, που έχει πάρει άδεια λειτουργίας σε ένα Κράτος-Μέλος (κράτος προέλευσης), να παρέχει υπηρεσίες χωρίς εγκατάσταση και να ιδρύει υποκαταστή- ματα σε κάθε άλλο Κράτος-Μέλος (κράτος υποδοχής) χωρίς να απαιτείται παροχή άδειας λει- τουργίας από την αρμόδια αρχή του κράτους υποδοχής 43 . Η Οδηγία 93/22/ΕΟΚ ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με το Ν 2396/1996, ο οποίος σηματοδότησε τη διεύρυνση και μετεξέλιξη του χρηματιστηριακού δικαίου σε δίκαιο κεφα- 38. Άρθρα 49 (πρώην 43 ΣΕΚ) έως 55 (πρώην 294 ΣΕΚ) της ΣΛΕΕ. Η Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) είναι ουσιαστικά η Συνθήκη της Ρώμης της 25 ης /3/1957 για την ίδρυση της ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε διαδοχικά, με τελευταία τροποποίηση αυτή που έγινε δυνάμει της Συνθήκης της Λισσαβώνας της 13 ης /12/2007. Η ΣΛΕΕ μαζί με την Συνθή- κη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), η οποία ψηφίσθηκε στο Μάαστριχτ στις 7/2/1992 ιδρύο- ντας την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) που διαδέχθηκε την Κοινότητα, αποτελούν τις δύο Συνθήκες που διέπουν τη λειτουργία της ΕΕ (βλ. άρθρ. 1 ΣΕΕ). Για την εξέλιξη των ευρωπαϊκών συνθη- κών ΣΕΕ (Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και ΣΛΕΕ (Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρω- παϊκής Ένωσης), βλ. Κανελλόπουλου , Το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 2010, 67 επ. 39. Άρθρα 56 (πρώην 49 ΣΕΚ) έως 62 (πρώην 55 ΣΕΚ) της ΣΛΕΕ. 40. Για τις ελευθερίες αυτές βλ. Κοτσίρη , Ευρωπαϊκό Εμπορικό Δίκαιο Ι, 2003, 278 επ. 41. Δηλαδή η Οδηγία 89/646/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 15ης Δεκεμβρίου 1989 «για το συντονι- σμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που αφορούν την ανάλη- ψη και την άσκηση δραστηριότητας πιστωτικού ιδρύματος και την τροποποίηση της Οδηγίας 77/780/ΕΟΚ», η οποία καταργήθηκε από την Οδηγία 2006/48/ΕΚ που με τη σειρά της καταρ- γήθηκε από την Οδηγία 2013/36/ΕΕ. Για την εννοιολογική σύγχυση που προκάλεσε η μετα- φορά των δύο οδηγιών στο ελληνικό δίκαιο, βλ. Αυγητίδη , Η ανάληψη ευθύνης μητρικού πι- στωτικού ιδρύματος για τις υποχρεώσεις θυγατρικού χρηματοδοτικού ιδρύματος, ΔΕΕ 1998, 120, 121. Βλ. και Τσιμπανούλη , Οι επενδυτικές υπηρεσίες στο ελληνικό και κοινοτικό δίκαιο – Ιδίως επί χρηματιστηριακών συναλλαγών, 1989, 21, υποσ. 18. 42. Ferrarini , Towards a European Law of investments services and institutions, Common Market Law Review 1991, 31, 1283, 1284-1287. Για τις αρχές της Οδηγίας (ως Πρόταση), βλ. αναλυ- τικότερα, Τσιμπανούλη , Οι επενδυτικές υπηρεσίες στο ελληνικό και κοινοτικό δίκαιο, 1989, ό.π. 43. Άρθρο 14 Οδηγίας 93/22/ΕΟΚ. Βλ. πλέον άρθρο 31 και 32 Οδηγίας 2004/39/ΕΚ. 15 16