ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ

10 ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑΓΟΡΑΣ λαιαγοράς κατά τα πρότυπα που επέλεξε ο κοινοτικός νομοθέτης 44 . Με το Ν 2396/1996 εισή- χθησαν, οι έννοιες των χρηματοπιστωτικών μέσων, των επενδυτικών υπηρεσιών, των οργα- νωμένων αγορών και τέλος, των επιχειρήσεων παροχής επενδυτικών υπηρεσιών. 2. Η πορεία προς την δημιουργία μίας ενιαίας ευρωπαϊκής κεφαλαιαγοράς Πιο συστηματική προς την κατεύθυνση ενοποίησης των αγορών κεφαλαίου και της δημιουργίας ενός ομοιόμορφου κανονιστικού πλαισίου λειτουργίας τους, ήταν η νο- μοθετική πρωτοβουλία του ενωσιακού νομοθέτη μετά το 1999. Το έτος αυτό η Ευρω- παϊκή Επιτροπή υιοθέτησε το Σχέδιο Δράσης για τις Χρηματοοικονομικές Υπηρεσίες (Financial Services Action Plan-FSAP), με στόχο την επίσπευση της αποτελεσματικής ολοκλήρωσης της εσωτερικής ευρωπαϊκής αγοράς στον χρηματοοικονομικό τομέα. Το FSAP υιοθετήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισσαβόνας το 1999 και περιείχε σει- ρά μέτρων που απέβλεπαν στην εναρμόνιση όλων των εθνικών νομοθεσιών στον τομέα των τραπεζών, των ασφαλειών και των κεφαλαιαγορών. Το FSAP αναγνώρισε ότι μία ενιαία και αποτελεσματική ευρωπαϊκή χρηματοπιστωτική αγορά είναι καθόλα απαραίτητη για την ανά- πτυξη της οικονομίας της ΕΕ, καθώς η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για τη λειτουργία της Ενιαίας Αγοράς στα αγαθά και τις υπηρεσίες. Ειδικά για τον τομέα των κεφαλαιαγορών, το FSAP αναγνώρισε την ανάγκη για την εισαγωγή σειράς Οδηγιών που να ρυθμίζουν, μεταξύ άλλων, την παροχή επενδυτικών υπηρεσιών τόσο εντός αλλά και μεταξύ των κρατών-μελών και τη λειτουργία των χρηματιστηρίων, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ένα υψηλό επίπεδο προστασίας των επενδυτών και αποσαφηνίζοντας το πλαίσιο αρμοδιοτήτων των εθνικών Εποπτικών Αρχών 45 . Για την έκδοση των νέων Οδηγιών ακολουθήθηκε η «διαδικασία Lamfalussy». Η διαδι- κασία αυτή πήρε το όνομά της από τον Πρόεδρο της Επιτροπής Σοφών για τη ρύθμιση των ευρωπαϊκών αγορών κινητών αξιών 46 και περιγράφεται στην έκθεση της ως άνω επιτροπής 47 . Η εν λόγω διαδικασία αποτέλεσε μια ρυθμιστική προσέγγιση τεσσάρων επιπέδων, την οποία συνέστησε η Επιτροπή Σοφών και ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Συμ- βούλιο της Στοκχόλμης το Μάρτιο του 2001 με στόχο την πιο αποτελεσματική ρύθμι- 44. Βλ. και Τσιμπανούλη , ΕΤρΑξΧρΔ 2000,735. 45. Βλ. σχετικά σε www.europa.eu/legislation_summariesInternal_market/singlemarket_ services/financial_services_generalframework/124210_en.htm 46. Η Επιτροπή συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία του Συμβουλίου Υπουργών Οικονομικών της ΕΕ (ECOFIN) στη συνεδρίασή του της 17-7-2000 και παρουσίασε τα αρχικά της συμπεράσματα στο Συμβούλιο στις 27-11-2000 και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 7-10/12/2000 στη Νίκαια. Τα βασικά θέματα που μελέτησε η Επιτροπή των Σοφών ήταν: α) τα οικονομικά οφέλη που θα προκύψουν από την ενοποίηση –ολοκλήρωση των αγορών, β) η δημιουργία κοινού κανο- νιστικού πλαισίου και εποπτικών αρχών, γ) η θεσμοθέτηση αποτελεσματικού μηχανισμού για τη δημιουργία του κανονιστικού πλαισίου, την εκτέλεση και την εποπτεία τήρησης αυτού από τα κράτη μέλη, δ) η βελτίωση της διαδικασίας εκκαθάρισης των συναλλαγών. 47. Η τελική εισήγηση της Επιτροπής ολοκληρώθηκε στα μέσα Φεβρουαρίου 2001 και έγινε απο- δεκτή από το ECOFIN στις αρχές Μαρτίου 2001 και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Στοκχόλ- μη τον ίδιο μήνα (διαθέσιμη σε http://ec.europa.eu/internal_market/securities/docs/ lamfalussy/wisemen/final-report-wise-men_en.pdf). 17 18 19