ΤΟ ΝΕΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΑΝΩΝΥΜΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ

Εισαγωγικές παρατηρήσεις 17 ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 115). Οι ετήσιες «οικονομικές» καταστάσεις αναφέρονται ως «χρημα- τοοικονομικές» σε συμφωνία με τοΝ4308/2014 34 . 2. Αντίθετα, σε ορισμένα σημεία ο νέος νόμος έχει διατηρήσει παλαι- ότερους όρους, που είναι περισσότερο οικείοι. Έτσι π.χ. διατηρήθη- κε ο όρος «τακτικός έλεγχος» 35 , αν και ο όρος αυτός έχει πλέον αντι- κατασταθεί με τον όρο «υποχρεωτικός έλεγχος» (βλ. άρθρο 52 § 2 Ν 4449/2017). Η διατήρηση του όρου επιβλήθηκε και από την αντιδιαστο- λή του τακτικού προς τον «έκτακτο» έλεγχο του άρθρου 142 του νέου νόμου. ∆ιατηρήθηκαν επίσης και οι όροι «εταιρική χρήση» και «αποτίμη- ση», αντί των όρων «περίοδος» (ή «περίοδος αναφοράς») 36 και «επιμέ- τρηση», τους οποίους χρησιμοποιεί οΝ4308/2014. Γ. Η προσπάθεια απλοποίησης και επιτάχυνσης (“shortcuts”) Κατά την κατάστρωση των κανόνων λήφθηκε υπόψη η διαμόρφωση των εταιρικώνσχέσεωνστηνπράξη, ώστεοι ρυθμίσεις ναανταποκρίνο- νται στο εμπειρικά αναμενόμενο και να επιτυγχάνεται απλοποίηση και επιτάχυνση 37 . Παραδείγματα είναι τα ακόλουθα: (α) Υπό το δίκαιο του ΚΝ 2190/1920, ο μέτοχος που δεν συμμορφώθηκε με τις προϋποθέσεις συμμετοχής του στη ΓΣ μπορούσε να λάβει μέρος σε αυτήν μετά από άδεια της τελευταίας (άρθρο 28 § 4 ΚΝ 2190/1920). Είχεόμως νομολογηθεί ότι, αν ημηπαροχήάδειαςήταν καταχρηστική, ο μέτοχοςεδικαιούτονασυμμετάσχει 38 . Ηνεότερηδιάταξη (124§5) αντι- στρέφει τον κανόνα, εναρμονιζόμενη με τη νομολογία: Ο μέτοχος που δεν συμμορφώθηκε δικαιούται παρά ταύτα να μετάσχει στη συνέλευση, 34.  Σε ελάχιστα σημεία (π.χ. άρθρο 162 § 1 περ. α’) έχει παραμείνει ο παλαιός όρος. 35.  Π.χ. στα άρθρα 12 § 1 περ. γ’, 17 § 4, 20 § 10, 143 § 2, 178 αρ. 1, 179 § 5. 36.  Ή «φορολογικό έτος» για ταφορολογικά θέματα, βλ. άρθρο 8Ν4172/2013. 37.  Κατά τον Μάρκου, ΧρΙ∆ 2019, 14 επ., 16, ο νέος νόμος (κατά την αιτιολογική του έκ- θεση) επιδιώκει την απλούστευση ώστε να είναι φιλικότερος στους Έλληνες ή ξέ- νους επιχειρηματίες ή επενδυτές. Θεωρεί όμως ότι αυτό δεν είναι ορθό, διότι «η συμπάθεια σε ορισμένη κοινωνική τάξη δεν δύναται να αποτελεί επιδίωξη του εται- ρικού νομοθέτη ούτε επιτρέπεται η de iure διάκριση μεταξύ κοινωνικών ομάδων». Όμως η αιτιολογική έκθεση δεν περιλαμβάνει τέτοια φράση. 38.  Βλ. π.χ. ΠΠρΘεσ 866/1990 ΕΕμπ∆ 1991, 453.