ΟΙ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΤΑΙΡΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ 2018 - 2019

18 Το νέο ρυθμιστικό πλαίσιο της ανώνυμης εταιρίας: Νέο δίκαιο ή νέος «2190»; τις προσωπικές εταιρείες, το Υπουργείο Ανάπτυξης για τις κεφαλαιουχικές), χωρίς την ύπαρξη κάποιου γενικότερου σχεδίου αναμόρφωσης. Στο ίδιο μήκος κύματος ασκήθηκε κριτική από βουλευτές και προς την αντίθετη κατεύθυνση. Όχι για την αδικαιολόγητη διαφοροποίηση, αλλά για την αδικαιο- λόγητη μη διαφοροποίηση. Παράδειγμα ήταν το μονομελές δ.σ., που θεωρήθηκε σφάλμα, όχι για άλλους λόγους, αλλά διότι κάνει ελκυστικότερη την α.ε. και απο- θαρρύνει τις μικρές επιχειρήσεις από του να περιβληθούν τον τύπο της ΙΚΕ ή της ΕΠΕ 20 , που γι’ αυτές θα ήταν καταλληλότερος. Αδικαιολόγητη διαφοροποίηση και αδικαιολόγητη μη διαφοροποίηση συνθέτουν ένα ενιαίο ζήτημα που σημαίνει ότι δεν φθάνει το δίκαιο να έχει καλές ρυθμίσεις για κάθε εταιρική μορφή, αλλά θα πρέπει να συνθέτει ένα καλό σύνολο, ένα καλό (ολιστικό, κατά τον όρο του συρμού) σύστημα εταιρικού δικαίου. 2. Σε σχέση με το ζήτημα αυτό θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε τα εξής: Πρώτον, οι διαφορές μεταξύ των εταιρικών μορφών είναι φυσιολογικές και επι- βεβλημένες. Γι’ αυτό υπάρχουν περισσότερες εταιρικές μορφές, για να μην είναι όλες οι εταιρίες ίδιες. Οι διαφορές τους όμως πρέπει να υπαγορεύονται από το σκοπό και τη λογική που επιτελούν, π.χ. ανάλογα με το αν προορίζονται για τη με- γάλη ή τη μικρή επιχείρηση, για εταιρεία με δύο ή πολλούς εταίρους κλπ. Διαφο- ρές όμως που δεν έχουν νόημα, π.χ. που οφείλονται σε διαφοροποιημένη κατά εταιρική μορφή ενσωμάτωση οδηγίας ή συνίστανται σε διαφοροποιημένη απάντη- ση στο ίδιο ακριβώς πρόβλημα, μπορεί πράγματι να πει κανείς ότι θα έπρεπε να αποφεύγονται. Η ομοιότητα των διατάξεων είναι παράγων ασφάλειας, αφού απο- φεύγεται έτσι το ερευνητικό και ερμηνευτικό κόστος. Μπορούν προχείρως να αναφερθούν δύο παραδείγματα: Το ένα είναι από τη μείωση κεφαλαίου, ένα ζήτημα που αφορά τις κεφαλαιουχικές εταιρείες. Γνω- ρίζουμε ότι για τη μείωση απαιτείται η τήρηση μιας διαδικασίας προστασίας των δανειστών, όπου οι δανειστές δικαιούνται να λάβουν εγγύηση για τις απαιτήσεις τους. Οπότε η μείωση κεφαλαίου μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: Είτε τροποποι- είται το καταστατικό, απαγορεύεται όμως η υλοποίηση της μείωσης, η απόδοση δηλ. των στοιχείων του αποδεσμευόμενου ενεργητικού στους μετόχους, ενόσω δεν έχει διεξαχθεί η διαδικασία εξασφάλισης των δανειστών. Είτε η μείωση «είναι ανίσχυρη», ενόσω η διαδικασία προστασίας των δανειστών δεν έχει λάβει ακόμη χώρα, άρα η τροποποίηση του καταστατικού παραμένει εκκρεμής. Η α.ε. και η ΙΚΕ (91 § 2 Ν 4072) ακολουθούν το πρώτο σύστημα, η ΕΠΕ ακολουθεί το δεύτερο (42 Ν 20. « Αθανασίου : […] η υποχρέωση για τουλάχιστον τριμελή διοικητικά συμβούλια μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει ως αντικίνητρο, προκειμένου οι τόσο μικρές εταιρείες να πε- ριβληθούν τον τύπο μιας ΕΠΕ ή μιας ΙΚΕ» (Πρακτικά Ολομ. 11.6.2018, σ. 8041, εις www. hellenicparliament.gr/Praktika/Synedriaseis-Olomeleias?sessionRecord=21fed4e8- e577-4a29-859d-a8fc0184a8c8).