ΟΙ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΤΑΙΡΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ 2018 - 2019

Ευάγγελος Περάκης 19 3190). Η οδηγία (ΕΕ) 2017/1132 επιτρέπει και τα δύο συστήματα, το ζήτημα όμως είναι ότι τέτοιες διαφοροποιήσεις παρεμποδίζουν την επίτευξη μιας συνολικής λο- γικής του εταιρικού δικαίου. Δεν υπάρχει κανείς απολύτως λόγος για να ακολου- θείται ένα σύστημα στην α.ε. και την ΙΚΕ και ένα άλλο στην ΕΠΕ.Ένα άλλο παρά- δειγμα, και μάλιστα επίκαιρο, είναι οι ελαττωματικές αποφάσεις της εταιρικής συ- νέλευσης, για τις οποίες έγινε συζήτηση φέτος το Σεπτέμβριο στο 72 ο Deutscher Juristentag στη Λειψία. Στο θέμα αυτό οι κοινοτικές οδηγίες σιωπούν. Διαπιστώ- νεται όμως διεθνώς η ανάγκη αναμόρφωσης του δικαίου των ελαττωματικών απο- φάσεων και μάλιστα σε όλες τις εταιρικές μορφές με πρότυπο την α.ε. 21 Στο ζήτη- μα αυτό και πάλι οι α.ε. και οι ΙΚΕ είναι στο ίδιο μήκος κύματος: Ακυρωσία σε περί- πτωση ελαττωμάτων διαδικασίας ή σε περίπτωση κατάχρησης, ακυρότητα σε πε- ρίπτωση ελαττωμάτων ουσίας (άρθρα 35α επ. ΚΝ 2190/1920, 74 Ν 4072/2012). Αντίθετα, οι αποφάσεις των εταίρων της ΕΠΕ υπόκειται μόνο σε καθεστώς ακυρω- σίας (άρθρο 15 Ν 3190/1955). Τέτοιες διαφοροποιήσεις καλό είναι να μην υπάρχουν. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να επαινεθεί η πρωτοβουλία των συντακτών του πρόσφατου νόμου για τις ΕΠΕ (Ν 4541/2018) να ενοποιήσουν τους κανόνες για την επωνυμία στις διάφορες εταιρι- κές μορφές, μια πρωτοβουλία που όμως θα πρέπει να διευρυνθεί και να ενταχθεί σε μια συνολικότερη προσπάθεια. 3. Δεύτερον, αυτή η συνολική τακτοποίηση του εταιρικού δικαίου και η ανάδει- ξη των διαφορών των εταιρικών μορφών μεταξύ τους θα καταστήσει ευχερέστε- ρη την επιλογή σε κάθε περίπτωση της μιας ή της άλλης εταιρικής μορφής. Τα κρί- σιμα ζητήματα για την επιλογή θα πρέπει να είναι τα θεμελιώδη ζητήματα, που εξατομικεύουν τη φύση κάθε εταιρίας, όπως η περιορισμένη ευθύνη, οι επιτρε- πτές εισφορές, το μεταβιβαστό της εταιρικής συμμετοχής, ο τρόπος διοίκησης, τα δικαιώματα των εταίρων ή μετόχων, οι δυνατότητες χρηματοδότησης, και βέβαια η φορολογική μεταχείριση, που συνθέτουν τα χαρακτηριστικά κάθε εταιρίας. Όχι ζητήματα άσχετα, όπως το εάν η μείωση κεφαλαίου ολοκληρώνεται πριν ή μετά την εξασφάλιση των δανειστών. 4. Θα πρέπει συνεπώς να συμφωνήσουμε με την παρατήρηση ότι απαιτείται μια συνολική θεώρηση και αναμόρφωση του εταιρικού δικαίου, όπου το βάρος θα πέ- φτει στον συντονισμό, την εναρμόνιση, και, όπου πρέπει, στην διαφοροποίηση. Αυτό θα εξασφαλίζει καλυτέρους όρους επιλογής, αλλά και θα επιτρέπει ομαλότε- ρη μετάβαση από μια εταιρική μορφή σε άλλη, κάτι που κι αυτό είναι ένα αυτοτε- 21. Βλ. Bayer/Möller, Beschlussmängelklagen de lege lata und de lege ferenda, NZG 2018, 801. Το ζήτημα αυτό αποτελεί αντικείμενο του 72 ου Deutscher Juristentag (Σεπτ. 2018, Λειψία), με τίτλο “Empfiehlt sich eine Reform des Beschlussmängelrechts im Gesellschaftsrecht?”.