ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΛΕΓΧΟ

106 Τα δικαιώματα μειοψηφίας στο δίκαιο των ΑΕ Έτσι το κριτήριο για τη διάπλασή τους ως δικαιωμάτων μειοψηφίας δεν είναι κατά κανόνα η διαπιστούμενη ανάγκη προστασίας και η δογματική ορθότητα (συνέπεια), όπως είναι ο νομικός σκοπός των τιθέμενων κανόνων και ο ενη- μερωτικός/ελεγκτικός χαρακτήρας τους για την τήρηση του νόμου/καταστα- τικού, αλλά ο εκ μέρους του υποκειμένου του δικαιώματος πιθανολογούμε- νος κίνδυνος καταχρήσεων ή ενεργειών προφανώς αβάσιμων (βλ. π.χ. άρθρ. 137 § 3). Ο ενδεχόμενος αυτός κίνδυνος είναι, σύμφωνα με την σχετική αντίλη- ψη του νομοθέτη, μεγαλύτερος επί διαπλάσεως του απονεμομένου δικαιώμα- τος ως ατομικού 396 . Η παραπάνω αντίληψη του νομοθέτη έχει μεταξύ άλλων ως αποτέλεσμα ότι, παρά την αναγνώριση της σχετικής ανάγκης και την αντίθετη άποψη της θεω- ρίας, ο νομοθέτης του δικαίου της αε εξακολουθεί σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι φειδωλός ως προς την απονομή νέων δικαιωμάτων μειοψηφίας και δι- στακτικός ως προς τη δραστικότερη διαμόρφωση των υπαρχόντων. Από την άλλη μεριά, όπως και στην περίπτωση της πλειοψηφίας, ορθώς ο νομοθέτης αποφεύγει να επιβάλλει στην αγωνιζόμενη μειοψηφία οργανικά καθήκοντα κατά την άσκηση των ως άνω δικαιωμάτων της 397 . Συνεπώς, εξαιτίας της κρατούσας αντίληψης περί υπαρκτού κινδύνου κατα- χρήσεων, το τιθέμενο πρόβλημα της προστασίας της μειοψηφίας απέναντι στη πλειοψηφία της αε, γίνεται κατ’ ουσίαν πρόβλημα προστασίας της εταιρίας από την περαιτέρω ενίσχυση της δυναμικής θέσης της μειοψηφίας. Τούτο έχει ως συνέπεια να κυριαρχεί κατά τη νομοθέτηση των δικαιωμάτων της η αντίλη- ψη ότι η πλειοψηφία πρέπει να μπορεί απρόσκοπτα να λαμβάνει τις αναγκαί- ες αποφάσεις για το ν.π. και η εταιρία να είναι σε θέση να λειτουργεί «κανονι- κά» χωρίς να διατρέχει τους παραπάνω κινδύνους κατάχρησης 398 . Μάλιστα, το αποτέλεσμα αυτό μπορεί να φαίνεται εύλογο, αφού, στο ισχύον δίκαιο, η πο- λυμετοχική αε είναι ο κανόνας και χωρίς την ισχύ της αρχής της (κεφαλαιουχι- κής) πλειοψηφίας η εταιρική αυτή μορφή δεν δύναται να λειτουργήσει ομαλά ούτε έχει λόγο ύπαρξης. Άρα η ύπαρξη (κεφαλαιουχικής) μειοψηφίας στην αε είναι καθαυτή αναγκαία συνέπειά της 399 . 396. Βλ. και Μηνούδη/Ebenroth , Η διαμόρφωσις του δικαιώματος αιτήσεως πληροφοριών, ΕΕμπΔ 1970, 337 επ. = Μελέτες ΕμπΔ ( Μ. Μηνούδη ), 2000, 101 επ. 397. Βλ. και Περάκη , Το νέο δίκαιο της αε, 2007, σελ. 28 επ., Γκρίτζαλη , Δικαιώματα μει- οψηφίας και προσωπικά στοιχεία του μετόχου στο Ν 3604/2007, ΧρΙΔ 2008, 875 επ., Μούζουλα , Ν 3604/2007 για την αναμόρφωση και τροποποίηση, 2008, σελ. 492 επ. 398. Η ενίσχυση της θέσης της πλειοψηφίας οφείλει να οδηγεί και σε περαιτέρω ενίσχυση της προστασίας της μειοψηφίας. Για την τάση αυτή του παρόντος νόμου περί αε βλ. Ν. Ρόκα , ΝοΒ 2019, 260. 399. Γι’ αυτό μειοψηφία δεν υφίσταται στη μον. αε και στη διμελή αε με ποσοστό συμμετο- χής 50-50%. Βλ. γι’ αυτήν Γεωργακόπουλο , Διμελής (50:50) εταιρία ως ερμηνευτικό πρόβλημα, ΔΕΕ 1998, 665, ΜΠρΑθ 7954/2000 ΧρΙΔ 2002, 548.