ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΛΕΓΧΟ

§ 4. Βασικές διαπιστώσεις για τα δικαιώματα μειοψηφίας 109 εταιρίας για δικαιότερη/ισόρροπη ρύθμιση των εσωτερικών σχέσεων, αλλά στη βάση ενός μη ρεαλιστικού προτύπου και των εκάστοτε γενικότερων κοι- νωνικοπολιτικών σκοπών του 407 . Ανεξάρτητα δε από αυτά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το οριζόμενο άκα- μπτο κριτήριο της «κατοχής» ενός ορισμένου ποσοστού του καταβεβλημένου κεφαλαίου ως προϋπόθεση για την άσκηση των δικαιωμάτων μειοψηφίας πα- ραμένει για την ελληνική εταιρική πραγματικότητα πολύ υψηλό. Τούτο ισχύει ιδίως αν ληφθεί υπ’ όψη ότι κύριο πρότυπο της ρύθμισης του νομοθέτη για τη διαμόρφωση (scil. απονομή) των εν λόγω δικαιωμάτων μειοψηφίας εξακολου- θεί να αποτελεί ο εισέτι δυσεύρετος για την ελληνική πραγματικότητα τύπος της «μεγάλης» ή «δημόσιας» αε, στην οποία συνήθως συμμετέχουν μέτοχοι με εντελώς διαφορετικά συμφέροντα και επιδιώξεις. Η εξάρτηση της άσκησης ενός δικαιώματος από την «κατοχή» ορισμένου ποσο- στού του κεφαλαίου περιορίζει μεν ενδεχομένως τη συχνότητα άσκησής του, όμως η ίδια δεν παρέχει αυτομάτως και μείζονα εξασφάλιση για την προώθη- ση του σκοπού και την προστασία του συμφέροντος της εταιρίας από τυχόν κα- ταχρήσεις των δικαιούχων 408 . Όπως αναφέρθηκε, η κεφαλαιουχική βάση των εν λόγω δικαιωμάτων της μειοψηφίας, σημαίνει μ.ά. ότι «φορείς» τους γίνονται με- τοχικές σχέσεις που αντιπροσωπεύουν το απαιτούμενο ποσοστό του καταβεβλη- μένου μ.κ. και δικαιούχοι τους είναι οι εκάστοτε αποκτώντες το δικαίωμα επί των μετοχικών αυτών σχέσεων. Όπως είδαμε, στην ίδια κεφαλαιουχική αρχή οι- κοδομείται και η καθιέρωση της αρχής της πλειοψηφίας (βλ. και π.κ. υπό § 5) 409 . δ. Διαφοροποιημένα κριτήρια διαμόρφωσης Η ιδιαίτερη ενίσχυση της δυναμικής θέσης του μετόχου και της μειοψηφίας γε- νικότερα είναι στο σύγχρονο δίκαιο της αε ζωτικής σημασίας. Επιβάλλεται όχι 407. Βλ. επ’ αυτών και Τσιριντάνη , Προς μεταρρύθμισιν του δικαίου των αε, ΕΕΝ 1959, 425 επ., Δρακόπουλο , ΔικΑΕ, γ΄ έκδ., άρθρο 39 αρ. 2 επ., Μιχαηλίδη-Νουάρο , Περί της εννοίας των λειτουργικών δικαιωμάτων και της καταχρήσεως αυτών, Εράνιον Μαρι- δάκη , Συμπλήρωμα, 1972 και Ανάτυπον (1967), σελ. 32 επ., Perakis , Rights of Minor- ity Shareholders, General report, εις E. Perakis (ed.), Rights of Minority Shareholders, Bruxelles, 2004, Extrait, σελ. 15 επ. 408. Μάλιστα η πείρα διδάσκει ότι ο «κάτοχος» ενός τέτοιου ποσοστού κεφαλαίου συχνά έχει αξιόλογες συμμετοχές και σε άλλες εταιρίες, των οποίων τα συμφέροντα ενδέχε- ται να είναι αντίθετα. Βλ. επ’ αυτού και π.κ. υπό δ ιδίως υποσ. 414 και το κείμενο. 409. Η καθιέρωση των δικαιωμάτων μειοψηφίας ανάγεται όπως είδαμε σε πιθανές κατα- χρήσεις και ιδιοτέλειες των μετόχων της πλειοψηφίας του κεφαλαίου. Η εξουσία που απονέμεται στην πλειοψηφία του κεφαλαίου είναι εδώ το αίτιον. Γι’ αυτό, η απονο- μή των ως άνω δικαιωμάτων μειοψηφίας (= αντίβαρο στην ανομία της κεφαλαιουχικής πλειοψηφίας), είναι ανάγκη και οφείλει να θεμελιώνεται σε διαφορετικές βάσεις και αξιολογήσεις. Βλ. και Αθανασίου , Μέτοχοι, σελ. 294: Η ποιότητα της συμβολής κάθε μετόχου στη διαμόρφωση της συλλογικής απόφασης δεν εξαρτάται από τον αριθμό των μετοχών του.