ΔΙΚΑΙΟ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ

230 ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ – Η ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ 3. Η «μικρή» και η «πολύ μικρή» ανώνυμη εταιρία» Επιλογή του νομοθέτη του 2007 ήταν να διευθετηθεί το ζήτημα της λεγόμενης « μι- κρής ανώνυμης εταιρίας » χωρίς ειδικότερη ρύθμιση, καθώς γι’ αυτήν δεν φαίνεται να υπάρχουν ούτε σταθερά ούτε ενιαία κριτήρια. Πρέπει να τονιστεί ότι, με την τροποποίηση του Ν 2190/20 από τον Ν 3604/2007, είχε δοθεί στους ενδιαφερομένους η ευχέρεια να προσαρμόζουν το καταστατικό της εταιρίας τους προς το μέγεθος της εταιρίας, επιτυγχάνοντας την ίδρυση μιας «μικρής» (με πολλές διαβαθμίσεις) επιχείρησης, στην οποία επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν και μπορούν να διαμορφώνουν τις σχέσεις τους ανάλογα με τις συνθήκες και τις ανά- γκες, που πιστεύουν ότι θα παρουσιαστούν, όπως και τις προοπτικές της επιχείρησής τους για το μέλλον. Έτσι, είχε γίνει προσπάθεια να λυθούν αρκετά από τα σχετικά προ- βλήματα 31 . Ο Ν 4548, υπο τον τίτλο «ορισμοί» διακρίνει πλέον τις ανώνυμες εταιρίες σε «πο- λύ μικρές», «μικρές», «μεσαίες» και «μεγάλες» επιχειρήσεις. Πρόκειται για τις αντί- στοιχες οντότητες του Ν 4308/2014. Για τις νεοϊδρυόμενες εταιρίες και μέχρι τη σύ- νταξη του πρώτου ισολογισμού τους, ως «πολύ μικρές», «μικρές» και «μεσαί- ες» εταιρίες νοούνται εκείνες, των οποίων το κεφάλαιο δεν υπερβαίνει τα ποσά των 100.000, 500.000 και 1.000.000 ευρώ, αντίστοιχα, ενώ ως «μεγάλες» νοούνται εκεί- νες των οποίων το κεφάλαιο υπερβαίνει το ποσό των 1.000.000 ευρώ (βλ. αρθρ. 2 στοιχ. ια΄). Η δυνατότητα ύπαρξης μονομελούς διοικητικού συμβουλίου σε μια ΑΕ, που εισήγαγε για πρώτη φορά ο N 4548/18 (αρθρ. 115), ενδεχομένως θα εξυπηρετή- σει τις εν λόγω μικρές και πολύ μικρές ΑΕ 32 . 4. Μονοπρόσωπες ή οιονεί μονοπρόσωπες ανώνυμες εταιρίες Εκτός από τις «μικρές» υπάρχουν και οι μονοπρόσωπες ή οιονεί μονοπρόσωπες ΑΕ. Πρόκειται για τις εταιρίες, οι οποίες έχουν έναν μόνο μέτοχο ή κυριαρχούνται από έναν μέτοχο, ο οποίος κατέχει τη συντριπτική πλειοψηφία του μετοχικού κεφα- λαίου της εταιρίας 33 . Έτσι, εμφανίζεται το φαινόμενο, ο μοναδικός ή κυρίαρχος μέτο- χος, μέσω της ΑΕ να ασκεί ατομική επιχείρηση, επιτυγχάνοντας όμως να έχει περιορι- σμένη ευθύνη. Ο κίνδυνος κατάχρησης της νομικής προσωπικότητας της ΑΕ στις περι- πτώσεις αυτές είναι ορατός 34 . Τα προβλήματα, που δημιουργούνται από την ύπαρξη των εν λόγω άτυπων ΑΕ, που συναντώνται συχνά στην πράξη, έπρεπε να διευθετηθούν από τον νομοθέτη, ο ο- ποίος έπρεπε να συνδράμει τη θεωρία και τα δικαστήρια στην προσπάθεια αντιμετώ- πισής τους. Η εξέλιξη ήταν σταδιακή. Στην αρχή ο Έλληνας νομοθέτης απαγόρευε μεν 31. .Βλ. και Περάκη , Εταιρική διακυβέρνηση. Σεμινάρια ΔΣΑ 2006-2007, σελ. 93. 32. Βλ. και Ψυχομάνη , ΔικΕμπΕτ, αριθ.629 33. Βλ. σχετ. Παμπούκη , Μονοπρόσωπος εταιρία, Μελέται ΕμπΔ 1976,107, Τζίβα , Μονοπρόσωπη και «οιονεί» μονοπρόσωπη ανώνυμη εταιρία, Αρμ 1985,804 επ. 34. Βλ. σχετ. και ΕφΑθ 12088/1990 ΕΕμπΔ 1992,67, με παρατ. Τζουγανάτου . 21 22