Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΗΣ ΑΦΕΡΕΓΓΥΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΟΜΙΛΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ EΝΩΣΗ

264 Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΗΣ ΑΦΕΡΕΓΓΥΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΟΜΙΛΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ διαδικασιών, ανεξάρτητα από τη θεσμική αλληλεξάρτηση της δευτερεύουσας από την κύρια, δύναται να δημιουργήσει ένα σημαντικό πεδίο συγκρούσεων. Άλλωστε, οι δυ- νατότητες παρέμβασης του διαχειριστή αφερεγγυότητας της κύριας διαδικασίας στην εκάστοτε δευτερεύουσα διαδικασία διαδραματίζουν το ρόλο της δυνάμεως που θα επι- λύσει τη σύγκρουση και θα εναρμονίσει τις δευτερεύουσες διαδικασίες 1001 . Σε αυτό το σημείο βλέπουμε και τη σημασία της πρωτοκαθεδρίας της κύριας διαδικασίας έναντι της δευτερεύουσας. Οι παρεμβάσεις αυτές σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να προκα- λούν ζημία σε μια δευτερεύουσα διαδικασία. 722. Έτσι, από την άποψη του ευρωπαϊκού δικαίου της αφερεγγυότητας όχι απλώς είναι δυνατή η ύπαρξη συγκρούσεων συμφερόντων αλλά θα πρέπει να εξετάζεται σε κάθε περίπτωση εάν η εκάστοτε περίσταση περιορίζει την επικοινωνία πληροφοριών και τη συνεργασία μεταξύ των διαχειριστών αφερεγγυότητας. Επισημαίνεται ότι στην περίπτωση ομίλου εταιριών συγκρούσεις συμφερόντων ίσως προκύψουν και από την πλευρά του εταιρικού δικαίου δεδομένου ότι η συμμετοχή στον όμιλο δεν σημαίνει και την επιδίωξη κοινού εταιρικού σκοπού και την ικανοποίηση κοινών συμφερόντων κα- θώς δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί ομιλικό συμφέρον πλην ελαχίστων ειδικών (και σπάνιων) εξαιρέσεων οι οποίες απαντώνται σε εθνικό επίπεδο. 723. Πράγματι, η διάσπαση της καθολικότητας της κύριας διαδικασίας με την έναρξη δευτερευουσών διαδικασιών μπορεί να πυροδοτήσει συγκρούσεις συμφερόντων κατά την εκτέλεση των εργασιών συνεργασίας και επικοινωνίας μεταξύ των διαχειριστών αφερεγγυότητας. Ο διαχειριστής αφερεγγυότητας της εκάστοτε διαδικασίας ακολου- θεί τους εθνικούς κανόνες υπό την εποπτεία του αρμόδιου εθνικού δικαστηρίου και επιχειρεί να εξασφαλίσει την ικανοποίηση των αναγγελθέντων σε αυτήν πιστωτών. Υπό την έννοια αυτή, οποιαδήποτε συνεργασία πρέπει να υπακούει πρωτίστως στους εθνικούς κανόνες αφερεγγυότητας. Ο διαχειριστής της κύριας διαδικασίας προστατεύ- ει τα συμφέροντα μόνο όσων πιστωτών έχουν αναγγελθεί στην κύρια διαδικασία χωρίς να λαμβάνει υπόψη εάν έχουν επίσης αναγγελθεί και στη δευτερεύουσα. Επομένως, οποιαδήποτε επικοινωνία πρέπει να αυτοπεριορίζεται από τις ενδεχόμενες συγκρού- σεις. 724. Σύγκρουση συμφερόντων υφίσταται σε καταστάσεις κατά τις οποίες τα συμφέρο- ντα των δύο διαδικασιών είναι ασυμβίβαστα μεταξύ τους και μόνο το ένα από τα δύο μπορεί να πραγματοποιηθεί. Η συνεργασία δεν μπορεί να συμβάλλει στην ικανοποίηση των επιδιώξεων μιας εκ των δύο διαδικασιών. Ωστόσο, η δυνατότητα αυτή δίδεται ως ένα βαθμό όταν η κύρια διαδικασία και ο διαχειριστής αυτής χρησιμοποιούν τα εκ του Κανονισμού και εκ του νέου Κανονισμού μέσα προκειμένου να αναστείλουν τις λειτουρ- γίες της δευτερεύουσας διαδικασίας με τις ασφαλιστικές δικλείδες που προτείνονται. Κατά τα λοιπά, ο στόχος της ικανοποιήσεως των πιστωτών της κύριας διαδικασίας δεν υπερτερεί αυτού της ικανοποιήσεως των πιστωτών της δευτερεύουσας ανεξάρτητα από το αν οι μεν πρώτοι έχουν δικαίωμα αναγγελίας και στη δεύτερη. 725. Από τη στιγμή που οι ευρωπαϊκοί κανόνες επιτρέπουν τη δημιουργία υποκατηγο- ρίας με ειδικά προνόμια εντός της πτωχευτικής ή ακόμη και της προπτωχευτικής διαδι- κασίας, τότε οφείλουμε να σεβαστούμε τα δικαιώματα αυτά και οποιαδήποτε εκούσια ή ακούσια παρεμπόδιση ασκήσεως των δικαιωμάτων που απορρέουν από τη νέα αυτή 1001 Βλ. Μιχαλόπουλο Γ., ο.π., 2007, σελ. 198.