ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΕ: ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

118 Εφαρμογή εννοιών «ασφαλής τρίτη χώρα» - «πρώτη χώρα ασύλου ποίες ευρίσκεται. Ο αιτών έχει επίσης τη δυνατότητα να αμφισβητήσει την ύπαρξη συνδέσμου μεταξύ αυτού και της τρίτης χώρας σύμφωνα με το στοιχείο α). Ενώ κατά την πρώτη ανάγνωση οι διατάξεις της Οδηγίας για τις διαδικασίες ασύ- λου φαίνεται να είναι σύμφωνες με τα Συμπεράσματα της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, θα ήταν σκό- πιμο να ληφθεί υπόψη και το ευρύτερο πλαίσιο της υιοθέτησης και του αντικτύπου της. Πριν από οποιαδήποτε περαιτέρω ανάλυση σχετικά με την έννοια της «ασφα- λούς τρίτης χώρας» που προβλέπει η Οδηγία, πρέπει να σημειωθεί ότι από την υιο- θέτησή της και μέχρι σήμερα, επικρίθηκε έντονα και χαρακτηρίστηκε ως το πλέον προβληματικό από τα κείμενα του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου όσον αφορά την προστασία των δικαιωμάτων των αιτούντων άσυλο 26 . Για παράδειγμα, θα μπορούσε να σημειωθεί ότι τυχόν δεσμοί των αιτούντων με τις προαναφερθεί- σες τέσσερις κατηγορίες χωρών δεν είναι οι μόνοι λόγοι για τους οποίους η αίτησή τους μπορεί να απορριφθεί ως απαράδεκτη σύμφωνα με τις διατάξεις της. Ταυτόχρονα, η Οδηγία δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις εναρμόνι- σης των διαδικασιών ασύλου στα κράτη μέλη. Η ίδια η Επιτροπή αναγνώρισε ότι ορισμένες από τις προαιρετικές διατάξεις της Οδηγίας και οι ρήτρες παρέκκλισης συνέβαλαν στη διάδοση διαφορετικών ρυθμίσεων στην ΕΕ και ότι οι διαδικαστι- κές εγγυήσεις ποικίλλουν σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών. Αυτό, σύμφωνα με την Επιτροπή, ισχύει ιδίως όσον αφορά τις διατάξεις για τις ταχείες διαδικασί- ες, την ασφαλή χώρα καταγωγής, την ασφαλή τρίτη χώρα, τις προσωπικές συ- νεντεύξεις, τη νομική συνδρομή και την πρόσβαση σε αποτελεσματική προσφυ- γή 27 . Ωστόσο, η πρόταση αναδιατύπωσης αποτέλεσε αντικείμενο σειράς επιφυλά- ξεων από τα κράτη μέλη. Έτσι, η Επιτροπή ενέκρινε την τροποποιημένη πρόταση με σκοπό να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ των θέσεων του Συμβουλίου και του Κοι- νοβουλίου 28 . Η τροποποιημένη πρόταση, καθώς και το σημερινό κείμενο της Οδη- 26. Βλ. Julien-Laferriere F. / Labayle H. / Edström Ö. (επιμ.), La politique européenne d’immigration et d’asile: bilan critique cinq ans après le traité d’Amsterdam - The European Immigration and Asylum Policy: Critical Assessment five years after the Ams- terdam Treaty, Bruxelles, 2005, σελ. 279 και Mole N. , Le droit d’asile et la Convention européenne des droits de l’homme, Strasbourg, 2008, σελ. 147. Βλ. επίσης Reneman M. , EU asylum procedures and the right to an effective remedy, Oxford and Portland, Oregon, 2014, σελ. 382-395. 27. European Commission, Report from the Commission to the European Parliament and the Council on the application of Directive 2005/85/EC of 1 December 2005 on Minimum standards on Procedures in Member States for granting and withdrawing refugee status, 8 Septembre 2010, COM(2010) 465 final, σελ. 15, διαθέσιμο στο: http://eur-lex.europa . eu/legal-content/EN/TXT/PDF/?uri=CELEX:52010DC0465&from=FR [τελευταία επίσκε- ψη 30/5/2018]. 28. European Commission, Amended proposal for a Directive of the European Parliament and of the Council on common procedures for granting and withdrawing international protection status (Recast), 1 June 2011, COM(2011) 319 final, διαθέσιμο στο: https://