ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΕ: ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

12 Μεταναστευτικές ροές, αλληλεγγύη και το Συμβούλιο της Ευρώπης διεθνών οργανισμών/θεσμών, μεταξύ των διεθνών δρώντων, που θέλουν ή δρουν προς όφελος προσφύγων και μεταναστών (Ην. Έθνη, Ύπατη Αρμοστεία ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης, ΕΕ, Συμβούλιο της Ευρώ- πης κτλ., αλλά και η Διεθνής Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού (ICRC) ή και άλλες διε- θνείς ΜΚΟ), με ουσιαστική παρέμβαση στη διαχείριση των «ροών» προς τις χώρες «υποδοχής/ένταξης». Δεν είναι επομένως τυχαίο, ότι η απουσία ουσιαστικής συ- νεργασίας ανάμεσα στην ΕΕ και το ΣοΕ οδηγεί σε συμπεριφορές/πρακτικές που δεν συνάδουν απαραίτητα με το Διεθνές Δίκαιο, ιδίως στο πεδίο της διεθνούς προ- στασίας δικαιωμάτων του ανθρώπου 7 . Η όλη συζήτηση, επίσης, επηρεάζεται από το γεγονός ότι στο πλαίσιο των Ην. Εθνών το ζήτημα της μετανάστευσης οράται πλέον διαφορετικά, μέσα και από το πρίσμα της ανάπτυξης 8 , γεγονός που στρέφει την προσοχή στην αναζήτηση σε νό- μιμους τρόπους, διευθέτησης/αντιμετώπισης των μικτών μεταναστευτικών ροών σε πλανητικό επίπεδο 9 , Ενόψει των ανωτέρω, η τρέχουσα συζήτηση/διαπραγμάτευση για την σύναψη δυο συμφώνων του ΟΗΕ (global pacts), ενός για τους πρόσφυγες 10 και ενός άλλου για την μετανάστευση 11 , με μια ολιστική και συνεκτική προσέγγιση, έχει μεγάλη νομική και πολιτική σημασία και θα επηρεάσει αμφίδρομα σχεδιασμούς και πολιτικές και στον ευρωπαϊκό χώρο, στην προβληματική εφαρμογή του συντο- νισμού για την κατανομή των προσφύγων στις χώρες μέλη της ΕΕ. Μια έκφραση της Αρχής της Αλληλεγγύης μάλλον ανεπίδεκτη για ορισμένους εταίρους. Σ’ ευρωπαϊκή κλίμακα, η ΕΕ είναι ο κύριος οργανισμός/θεσμός παραγωγής νομι- κών ρυθμίσεων για την διέλευση συνόρων (το σύστημα Schengen), το άσυλο και την μετανάστευση (κοινή πολιτική ασύλου, το σύστημα Δουβλίνου 12 , το σύστημα Eurodac, την Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας, του επικουρικού καθεστώτος προστασίας, του burden sharing της Οδηγίας 2001/55/EC, συγχρόνως με διάφορες προκλήσεις για ένταξη ή απομάκρυνση μεταναστών και βέβαια την προβληματική της εφαρμογής 7. Βλ. Ενδεικτικά Perrakis S. / Antoniou Th., Council of Europe and the EU on a different footing regarding the rights of irregular migrants? Some considerations on the latest developments, Revue Hellénique des Droits de l’homme, 2016, 315-334. Εξάλλου, η νο- μολογία του ΕυρΔΔΑ γενικότερα υποστηρίζει τα ζητήματα που τίθενται. 8. Βλ. Rendre les migrations bénéfiques à tous, Rapport du Secrétaire Général, NU doc. A/72/643, 12.12.2017. 9. Βλ. Déclaration de New York pour la réfugiés et les migrants, UN, doc. A-71/6.113.9.2016. 10. Βλ. The global compact on refugees (final draft) as at 26 juin 2018, Υιοθετήθηκε από τη ΓΣ/ΗΕ με 181 υπέρ, 2 κατά και 3 αποχές στις 17.12.2018. 11. Βλ. The global compact for safe, orderly and regular migration. Το κείμενο οριστικο- ποιήθηκε τον Ιούλιο 2018 και υιοθετήθηκε στο Μαρακές στη Διακυβερνητική Διακήρυξη στις 10 Δεκεμβρίου 2018, από 164 κράτη. Εγκρίθηκε από τη ΓΣ/ΗΕ στις 19.12.2018 από 152 κράτη υπέρ, 5 κατά, 12 αποχές ενώ 24 κράτη απουσίαζαν. 12. Από τη Σύμβαση του Δουβλίνου 1990 στον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙΙ και στην τρέχουσα «απενεργοποίησή» του.