ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΕ: ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

138 Εφαρμογή εννοιών «ασφαλής τρίτη χώρα» - «πρώτη χώρα ασύλου ταστεί και υπό το πρίσμα της δίκαιης κατανομής της ευθύνης σε παγκόσμιο επίπε- δο. Ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των προσφύγων παραμένει σε γειτονικές χώ- ρες της χώρας προέλευσης και φιλοξενείται σε αναπτυσσόμενες περιοχές 77 , η χρή- ση του μηχανισμού των «ασφαλών χωρών» στην περίπτωση της Τουρκίας, η οποία φιλοξενεί σταθερά τον μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων τα τελευταία χρόνια, φαί- νεται να αποτελεί μια πρόσθετη προσπάθεια μετατόπισης του «βάρους» προς τις χώρες που γενικά φιλοξενούν τη μεγάλη πλειοψηφία των προσφύγων και όχι ερ- γαλείο δίκαιης κατανομής της ευθύνης προστασίας τους. Από την άποψη αυτή, οι προσπάθειες πρέπει να επικεντρωθούν αποκλειστικά στην ενίσχυση του τουρκι- κού συστήματος ασύλου μέσω ουσιαστικής υποστήριξης και εποπτείας και όχι στην επιστροφή του αμελητέου –συγκριτικά- αριθμού προσφύγων που κατέφυγαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της Ελλάδας 78 . 77. See Zimmermann S. , Irregular Secondary Movements to Europe: Seeking Asylum beyond Refuge, in Jour. Refug. St. , 2009, σελ. 76. 78. UN High Commissioner for Refugees (UNHCR), Global Trends , cit. Βλ. Durieux J. –F. , Pro- tection - where - or when - first asylum, deflection policies and the significance of time opinion, Int. Jour. Refug. Law, 2009 “If finding a consensual formula of responsibility- sharing is a challenge among states with comparable levels of resources and similar concerns - such as EU Member States, or Canada and the USA, it has to be ‘mission impossible’ at the global level”.