ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΕ: ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Έρση Κώη 181 τά την έννοια του άρθρου 14 της ΕΣΔΑ. Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι αιτούντες βρίσκονταν σε κατάσταση ανάλογη με εκείνη των προσφύγων που είχαν παντρευτεί πριν εγκαταλείψουν τη χώρα τους και είχαν λάβει άδεια παραμο- νής ορισμένου χρόνου στο Ηνωμένο Βασίλειο, με τη μόνη διαφορά τον χρόνο της τέλεσης του γάμου τους. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η διαφορετική μεταχείριση των προσφύγων όσον αφορά την επανένωση των συζύγων μετά τη φυγή δεν είχε αντικειμενική και εύλογη αιτιολόγηση. Επίσης θα πρέπει να αναφερθεί μια ακόμα βελτίωση που επέρχεται με το σχέδιο του Κανονισμού Δουβλίνου IV . Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, ο ορισμός των μελών της οικογένειας διευρύνεται με δύο τρόπους: με (1) τη συμπερίληψη του αδελφού ή των αδελφών του αιτούντος και με (2) τη συμπερίληψη των οικογε- νειακών σχέσεων που δημιουργήθηκαν μετά την αναχώρηση από τη χώρα κατα- γωγής, αλλά πριν από την άφιξη στο έδαφος του κράτους μέλους. Τα αδέλφια συνιστούν μια σημαντική κατηγορία, για την οποία είναι σχετικά εύκολα δυνατό να αποδειχθεί και να ελεγχθεί η οικογενειακή σχέση και, ως εκ τούτου, η πιθα- νότητα κατάχρησης είναι χαμηλή. Η επέκταση της οδηγίας προκειμένου να καλυ- φθούν οι οικογένειες που σχηματίσθηκαν κατά τη διάρκεια της διέλευσης αντικα- τοπτρίζει τα πρόσφατα μεταναστευτικά φαινόμενα, όπως είναι οι περιπτώσεις μα- κράς διαμονής εκτός της χώρας καταγωγής πριν από την άφιξη στην ΕΕ, για παρά- δειγμα στα στρατόπεδα προσφύγων. Επιπλέον στο σχέδιο Κανονισμού Consolidate Dublin Compromise Amendments, προστίθενται και τα ενήλικα παιδιά που βρίσκο- νται ακόμη υπό τη φροντίδα των γονιών τους, λήγοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο μία μεγάλη ταλαιπωρία για τα νεαρά ενήλικα άτομα που έχαναν το δικαίωμα της οικο- γενειακής επανένωσης, επειδή μόλις συμπλήρωσαν το 18 ο έτος της ηλικίας τους. Οι εν λόγω στοχευμένες διευρύνσεις του ορισμού της οικογένειας αναμένεται να μειώσουν τον κίνδυνο παράτυπων μετακινήσεων ή διαφυγής σε μεγάλο βαθμό. Ένα πρόβλημα που παρουσιάζεται μερικές φορές στην πράξη είναι οι περιπτώ- σεις εγγάμων ανηλίκων. Στον ορισμό της οικογένειας δεν εξαιρείται ο σύζυγος του ανηλίκου ως μέλος οικογενείας, επομένως θα μπορεί να θεωρηθεί και αυτός ως μέλος οικογένειας. Επιπλέον ο Κανονισμός Δουβλίνο ΙΙΙ φαίνεται ότι γνωρί- ζει το φαινόμενο των γάμων των ανηλίκων. Ειδικότερα στο άρθρο 8 παρ1 εδ. β’ του Δουβλίνου ΙΙΙ αναφέρεται ότι όταν ο αιτών είναι έγγαμος ανήλικος, ο δε σύζυ- γος του οποίου δεν ευρίσκεται νομίμως στο έδαφος των κρατών μελών, υπεύθυνο κράτος μέλος είναι εκείνο στο οποίο ευρίσκεται νομίμως ο πατέρας, η μητέρα ή άλ- λος ενήλικος υπεύθυνος για τον ανήλικο, είτε βάσει νόμου, είτε βάσει της πρακτι- κής του εν λόγω κράτους μέλους, ή αδελφός του. Επομένως συνάγεται ότι ο Κανο- νισμός κρίνει ότι δεν χρειάζεται ιδιαίτερη διάκριση ώστε να εξαιρείται ο ανήλικος από την επανένωσή του με τον ενήλικο σύζυγό του. Αν στη βούληση του νομοθέτη ήταν η απαγόρευση τέτοιων επανενώσεων θα υπήρχε ρητή αναφορά.