ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΕ: ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Έρση Κώη 185 δε μπορεί να προσφύγει στις αρχές προκειμένου να παντρευθεί, είτε επειδή ο ένας εκ των δύο ή και οι δύο είναι ανιθαγενείς, είτε επειδή ανήκουν σε φυλή την οποία το κυρίαρχο κράτος δεν αναγνωρίζει την ύπαρξή της, και δεν παρέχεται στα μέ- λη της locus standi ενώπιον των αρχών, με συνέπεια να μη μπορούν να λάβουν άδεια γάμου. Σε αυτές τις περιπτώσεις δε μπορεί να υπάρξει επανένωση του ζευ- γαριού στο κράτος μέλος 20 το οποίο δεν αντιμετωπίζει τα άγαμα ζεύγη κατά τρό- πο παρόμοιο με τον ισχύοντα για τα έγγαμα ζεύγη βάσει του δικαίου περί υπηκόων τρίτων χωρών, αλλά ούτε και του ασυνόδευτου ανηλίκου με τον βιολογικό πατέρα του, πράγμα που εκτός της οικογενειακής ζωής του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ προσβάλει και τη φιλοσοφία του Κανονισμού καθώς δεν υπηρετείται το μείζον συμφέρον του ασυνόδευτου ανηλίκου 21 . Επίσης σύμφωνα με τη νομολογία του ΕΔΔΑ, ένα ζευγάρι ομοφυλοφίλων το οποίο διαβιεί σε σταθερή σχέση εμπίπτει ενδεχομένως 22 στην έννοια της «οικογενειακής ζωής», κατά τον ίδιο τρόπο με τη σχέση μεταξύ ενός ζευγαριού αντίθετου φύλου (Schalk και Kopf κατά Αυστρίας, §§ 92-94, Ρ.Β. και J.S. κατά Αυστρίας, § 30 και X και λοιποί κατά Αυστρίας [GC], § 95). Επίσης, το Δικαστήριο έκρινε στην επί του παραδεκτού απόφασή του στην υπόθεση Gas και Dubois κατά Γαλλίας, ότι η σχέση μεταξύ δύο γυναικών οι οποίες συζούν, έχουν συνάψει σχέση συμβίωσης, με τέκνο που συνελήφθη από τη μία από αυτές με ιατρικώς υποβοηθούμενη γονιμοποίηση, αλλά ανατράφηκε και από τις δύο, συνιστούσε «οικογενειακή ζωή» με την έννοια του άρθρου 8 της Σύμβασης. Ένα ζευγάρι του ίδιου φύλου το οποίο ζητεί να συνά- ψει ένα αναγνωρισμένο σύμφωνο συμβίωσης υπάγεται επίσης στον ορισμό της οι- κογενειακής ζωής (Βαλλιανάτος και λοιποί κατά Ελλάδας [GC], παρ. 73) 23 . 20. Κράτη μέλη τα οποία δεν αναγνωρίζουν σύμφωνο συμβίωσης είναι Βουλγαρία, Λετο- νία, Λιθουανία, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβακία http://europa.eu/youreurope/citizens/ family/couple/registered-partners/index_el.htm 21. Βλ. άρθρο 6 παρ 1 στον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙΙ: Το μείζον συμφέρον του παιδιού απο- τελεί το πρωταρχικό μέλημα των κρατών μελών όσον αφορά όλες τις διαδικασίες που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό. 22. Βλ. Paul Johnson, Homosexuality and the European Court of Human Rights, 2014, Oxon, Routledge 23. Βλ. «Το Δικαστήριο σημειώνει, με βάση τη δικογραφία, ότι οι αιτούντες αποτελούν ένα σταθερό ζευγάρι ομοφυλοφίλων. Επιπλέον, δεν αμφισβητείται ότι οι σχέσεις τους εμπί- πτουν στην έννοια της «ιδιωτικής ζωής» κατά την έννοια του άρθρου 8 της Σύμβασης. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει επίσης ότι, με την απόφαση Schalk και Kopf (η οποία παρατί- θεται στην παράγραφο 94), έκρινε ότι, λαμβανομένης υπόψη της ταχείας εξέλιξης ενός σημαντικού αριθμού κρατών μελών όσον αφορά τη χορήγηση νομικής αναγνώρισης στα ζευγάρια του ιδίου φύλου, «θα ήταν τεχνητό να διατηρηθεί η άποψη ότι, σε αντί- θεση με ένα ζευγάρι διαφορετικού φύλου, ένα ζεύγος ομοφυλοφίλων [δεν θα μπορού- σε] να απολαμβάνει« οικογενειακή ζωή »για τους σκοπούς του άρθρου 8». Κατά συνέ- πεια, το Δικαστήριο είναι της γνώμης ότι οι σχέσεις των προσφευγόντων στην παρού- σα υπόθεση εμπίπτουν στην έννοια της «ιδιωτικής ζωής» και της «οικογενειακής ζωής», όπως και οι σχέσεις των ζευγαριών διαφορετικού φύλου στην ίδια κατάσταση. Δεν μπο-