ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΕ: ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Έρση Κώη 199 περιπτώσεων φτάνει στη λήξη της προθεσμίας για την αποστολή των αιτήσεων στις άλλες χώρες της ΕΕ. Όταν η Ελληνική Υπηρεσία Ασύλου χάνει μια προθεσμία, επανέρχεται σε υποβολή των αιτήσεων σύμφωνα με τις ρήτρες διακριτικής ευχέ- ρειας. Η πρακτική αυτή όχι μόνο προκαλεί ακόμα μεγαλύτερες περιόδους αναμο- νής, αλλά οδηγεί επίσης σε πληθώρα αιτήσεων βάσει των ρητρών διακριτικής ευ- χέρειας οι οποίες θα έπρεπε να έχουν κρατηθεί για ανθρωπιστικές ή άλλες περι- στάσεις. Σύμφωνα με τους φορείς νομικής συνδρομής, αυτό μπορεί να οδηγήσει τις διοικήσεις των άλλων κρατών μελών να θεωρήσουν αυτές τις αιτήσεις ως κατα- χρηστικές.» Και η δεύτερη περίπτωση είναι το κράτος υποδοχής να μην υποβάλλει καθόλου αίτηση. Στην πρώτη περίπτωση ο αιτών θα πρέπει να περιμένει την απάντηση στο αίτημα αναδοχής του κράτους μέλους στο οποίο έχει απευθυνθεί. Στην περίπτωση που απορριφθεί, τότε θα πρέπει να προσφύγει στα εθνικά δικαστήρια του κράτους μέ- λους προκειμένου να ζητήσει την ακύρωση της απόφασης αυτής. Αν το κράτος παραλείψει να αιτηθεί την αναδοχή του αιτούντα και δεν το πράτ- τει αυτό ούτε εκπροθέσμως, τότε ο αιτών, σύμφωνα με τον ισχύοντα Κανονισμό του Δουβλίνο ΙΙΙ μη έχοντας κάποιο εσωτερικό ένδικο μέσο μπορεί να στραφεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου απευθείας για παραβίαση των άρθρων 13 και 8 της ΕΣΔΑ. Σε θέματα ασύλου σε συνδυασμό με έλλειψη εσωτερι- κού ενδίκου μέσου το ΕΔΔΑ έχει αναπτύξει μια ενδιαφέρουσα νομολογία. 50 Ωστόσο μέχρι στιγμής το ΕΔΔΑ δεν έχει ασχοληθεί με υπόθεση η οποία εκκινεί από τη νομι- κή βάση της οικογενειακής επανένωσης του Δουβλίνου. Θα πρέπει να αναφερθεί ότι σε όλα σχέδια Κανονισμού Δουβλίνου IV 51 προβλέ- πεται η ύπαρξη ένδικου μέσου για τον αιτούντα την οικογενειακή επανένωση σε περίπτωση μη έκδοσης απόφασης μεταφοράς. Η διατύπωση της διάταξης αυτής είναι εξαιρετικά ασαφής, δεδομένου ότι μόνο εμμέσως συνάγεται ότι αφορά την παράλειψη της διοίκησης του κράτους μέλος στο οποίο ευρίσκεται ο προσφεύγων να προβεί σε αίτηση αναδοχής της ευθύνης. Είναι προφανές ότι η δικαιοσύνη του κράτους μέλους στο οποίο ευρίσκεται ο αιτών την οικογενειακή επανένωσή του δε μπορεί να υποχρεώσει κάποιο άλλο κράτος μέλος να προβεί σε πράξη. Άρα αυτή 50. Βλ. Diallo v Czech Republic αρθρο 13 σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της ΕΣΔΑ http:// www.asylumlawdatabase.eu/en/content/ecthr-diallo-v-czech-republic-application- no-2049307-0 B.A.C. v. Greece άρθρο 13 σε συνδυασμό με άρθρα 3 και 8 της ΕΣΔΑ http://www. asylumlawdatabase.eu/en/content/bac-v-greece-no-1198115-articles-3-8-and-13-13- october-2016 M.A. v. Cyprus άρθρο 13 σε συνδυασμό με άρθρα 2 και 3 της ΕΣΔΑ http://www. asylumlawdatabase.eu/en/content/ecthr-ma-v-cyprus-application-no-4187210 51. Άρθρο 28 παρ 5 και των τριών σχεδίων.