ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΕ: ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

200 Οικογενειακή επανένωση με τις ρυθμίσεις του νέου Κανονισμού Δουβλίνου ΙV η διάταξη αφορά μόνο τις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες η διοίκηση της χώ- ρας στην οποία ευρίσκεται ο αιτών άσυλο δεν προβαίνει στην αίτηση αναδοχής της ευθύνης. Επίσης τίθεται ως ερώτημα ποιά είναι η προθεσμία για την άσκηση αυτού του ενδίκου μέσου, εφόσον πρόκειται για παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέρ- γειας της διοίκησης. Δεδομένου ότι η αίτηση αναδοχής ευθύνης πρέπει να ασκείται εντός συγκεκριμένης προθεσμίας, παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας θα υπάρξει εφόσον παρέλθει άπρακτη η προς τούτο προθεσμία. Εφόσον το σχέδιο του Κανονισμού Δουβλίνου IV δεν τάσσει συγκεκριμένη προθε- σμία προς τις έννομες τάξεις όλων των κρατών μελών, τότε ως προς την ελληνι- κή έννομη τάξη θα πρέπει να εφαρμοσθεί το άρθρο 45 παρ.4 του ΠΔ 18/1989, σύμ- φωνα με το οποίο η προθεσμία είναι τρίμηνη αρχόμενη από την υποβολή αίτησης προς τη Διοίκηση. Είναι προφανές ότι κάθε κράτος μέλος έχει δικές του προθεσμί- ες στο εθνικό διοικητικό δίκαιο, πράγμα το οποίο αν παραμείνει χωρίς εξειδικευ- μένη ρύθμιση θα οδηγήσει σε διαφοροποιημένες χρονικά λύσεις. Στο σχέδιο του Δουβλίνου IV της Επιτροπής η προθεσμία του κράτους μέλους να υποβάλει αίτηση αναδοχής ευθύνης είχε συντμηθεί σε έναν μήνα, στο δε σχέδιο της Wikström αναζητείται η χρυσή τομή σε δύο μήνες, ενώ στο Consolidated Dublin Compromise Amendments η προθεσμία επανέρχεται στους τρεις μήνες. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι ενώ ο αιτών άσυλο οφείλει να ενημερώνεται για τη δυνατότητα που έχει να προσβάλει την απόφαση μεταφοράς του με βάση τις εγγυ- ήσεις που παρέχει το άρθρο 6 του σχεδίου Κανονισμού της Επιτροπής, τέτοια πρό- νοια δεν υπάρχει 52 , ωστόσο η παράλειψη αυτή καλύφθηκε εκ των υστέρων στο σχέδιο Wikström καθώς και στο σχέδιο του Κοινοβουλίου. V. Συμπεράσματα / Τελικές παρατηρήσεις Ανακεφαλαιώνοντας, στο σχέδιο Δουβλίνο IV παρουσιάζονται σημαντικές βελτιώ- σεις αναφορικά με τη διεύρυνση των προσώπων τα οποία θεωρούνται ως μέλη της οικογένειας του αιτούντα άσυλο. Ωστόσο η διεύρυνση αυτή δεν φτάνει να καλύψει τη νομολογία του ΕΔΔΑ και μένουν εκτός ρύθμισης οι σχέσεις των πατεράδων με τα φυσικά τους τέκνα, οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις, καθώς και οι γάμοι που έχουν γίνει με τρόπους δεν αναγνωρίζονται από το δίκαιο των αιτούντων άσυλο, ή δεν έχουν γίνει καθόλου επειδή αφορούν σε λόγους για τους οποίους ο αλλοδαπός αι- τείται άσυλο. 52. Βλ. UN High Commissioner for Refugees (UNHCR), UNHCR comments on the European Commission proposal for a Regulation of the European Parliament and of the Council establishing the criteria and mechanisms for determining the member state responsible for examining an application for international protection lodged in one of the Member States by a third-country national or a stateless person (recast) - COM (2016) 270, 22 December 2016, available at: http://www.refworld.org/docid/585cdb094.html