ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ & ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΤΗΤΑ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 3 Αρμόδιο για την κήρυξη της εκτελεστότητας της αλλοδαπής διαιτητικής απόφασης είναι, δυνάμει του άρθρου 905 παρ. 1 ΚΠολ∆, το Μονομελές Πρω- τοδικείο της κατοικίας του οφειλέτη (ή ελλείψει κατοικίας εκείνο της διαμονής ή ελλείψει και τέτοιας το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών) κατά την εκούσια διαδικασία. Β.  Η Σύμβαση της Νέας Υόρκης (ΣΝΥ): ∆ομή και γενικά χαρακτηριστικά της Τί καθιστά επιτυχημένη μία διεθνή σύμβαση έναντι άλλων αποτελεί μυστή- ριο στο διεθνές δίκαιο. Ειδικότερα, δεν έχουν προσδιορισθεί με επιστημονι- κή ακρίβεια ποιοι παράγοντες καθορίζουν την επιτυχία τους. Πιθανόν το αντικείμενό τους (εάν ρυθμίζει ένα ζήτημα εγγενώς διεθνές, στο οποίο οι εθνικές ρυθμίσεις δεν είναι αρκετές, ενώ εκ της φύσεώς του χρήζει ενοποί- ησης και απλούστευσης), η διεθνής νομική «αγορά» (εξάλειψη εμποδίων με την ενοποίηση), αντικειμενικοί ιστορικοί παράγοντες (οι κυρίαρχες τάσεις της εποχής, λόγου χάρη εποχή διεθνοποίησης) καθώς και ασφαλώς υποκει- μενικοί παράγοντες, η ποιότητα του κειμένου (κυρίως η δοσολογία, πόση ενοποίηση είναι εφικτή σε σχέση με την απλούστευση) και η ερμηνευτική δεινότητα από τα πρόσωπα που το εφαρμόζουν. Κατά βάση όμως ίσως δεν είναι δυνατό επιστημονικά να καθοριστούν με ακρίβεια. Και βέβαια ας παρα- τηρηθεί συναφώς ότι ο χρόνος ωρίμανσης των κειμένων είναι διάφορος στο εσωτερικό από ότι στο διεθνές πεδίο, πιο αργός, ενώ παρατηρείται ότι κά- ποια στιγμή η επιτυχία -δηλαδή η αποδοχή του κειμένου από μεγάλο αριθμό κρατών- κτάται με γεωμετρική πρόοδο. Επίσης η δημιουργία διεθνών κειμέ- νων είναι πάντα πλέον σύνθετη, προϊόν στην καλή εκδοχή συνθέσεων και στη λιγότερο καλή συμβιβασμών και βέβαια πολύ πιο αργή. ∆εν υπάρχει όμως αμφιβολία, όπως διαπιστώνουμε ιδίως στον χώρο της διαιτησίας, ότι κυρι- αρχεί η διεθνής ρύθμιση έναντι των εθνικών σταδιακά με τα δύο κομβικά κεί- μενα τη Σύμβαση της Νέας Υόρκης και τον Πρότυπο Νόμο της UNCITRAL (1985). Σε σχέση με την εκπόνηση των σχετικά λίγων λίαν επιτυχημένων Συμβάσεων οφείλω να εξάρω το λαμπρό έργο της Κοινωνίας των Εθνών κατά τη γόνι- μη για τη διεθνή ενοποίηση του δικαίου περίοδο μεταξύ του 1920-1930, τη Σύμβαση της Βαρσοβίας για τη διεθνή εναέρια μεταφορά (μετά του Πρωτο- κόλλου της Χάγης του 1955, η οποία τροποποιήθηκε το 1999 με τη Σύμβα- ση του Μόντρεαλ) και τη μεταγενέστερη Σύμβαση οδικής μεταφοράς του 1956. Το έργο της UNCITRAL (United Nations Commission on International είναι η Λιβύη, το Βανουάτου, το Ιράκ, η Υεμένη, οι Σεϋχέλλες, το Τουρκμενιστάν, η Βόρειος Κορέα, η Αιθιοπία, κ.ά.). 4 5