ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ & ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΤΗΤΑ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

VII ΠΡΟΛΟΓΟΣ 1. Ένα από τα σημαντικότερα κείμενα στον χώρο της διεθνούς εμπορικής δι- αιτησίας, η οποία αναπτύσσεται και αποτελεί σήμερα το κυριότερο μέσο επί- λυσης διεθνών εμπορικών διαφορών, είναι η Σύμβαση της Νέας Υόρκης του 1958 για την αναγνώριση και εκτέλεση αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων (ομού με τον Πρότυπο Νόμο της UNCITRAL). Η σχεδόν οικουμενική Σύμβαση της Νέας Υόρκης διασφαλίζει κατά το δυνα- τό ομοιόμορφες προϋποθέσεις αναγνώρισης της διαιτητικής συμφωνίας και αναγνώρισης και εκτέλεσης των αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων και επιδιώκει τη μέγιστη ελευθερία ως προς τη διεθνή κυκλοφορία τους. Ο χρόνος κατέστησε αναγκαίο το παρόν έργο ώστε και η ελληνική επιστή- μη να εκσυγχρονισθεί μετά το σημαντικό έργο του Γεωργίου Βερβενιώτη, ∆ι- εθνής Εμπορική ∆ιαιτησία Ι, Η Σύμβαση της Νέας Υόρκης, Αντ. Σάκκουλας (1990). Στο εν τω μεταξύ διάστημα η Σύμβαση της Νέας Υόρκης ωφελήθη- κε από το σημαντικό έργο της ελληνικής και διεθνούς νομολογίας καθώς και από σημαντικά ερμηνευτικά εγχειρίδια, εξελίξεις οι οποίες πρέπει να κατα- γραφούν και στην ελληνική νομική επιστήμη. 2. Το παρόν έργο έχει ένα διεθνή (συγκριτικό) προσανατολισμό και αποσκο- πεί να συμβάλει στη διεθνή ερμηνευτική εναρμόνιση. Γιατί είναι αλήθεια ότι όσο επιτυχημένη και να είναι η Σύμβαση της Νέας Υόρκης (και είναι όσο κα- μία άλλη) καταλείπει εντούτοις σοβαρά ερμηνευτικά κενά και ζητήματα ως προς τα οποία η συμβολή της διεθνούς επιστήμης είναι αναγκαία. Θύμα της επιτυχίας της και παρά τις σχετικές προτάσεις για αναθεώρησή της υπό ποικίλες εκδοχές, αυτό δεν μοιάζει μία ρεαλιστική εκδοχή. Για τον λόγο αυτό, η περαιτέρω εναρμόνιση είναι δυνατό να επιτευχθεί με τη συγκρι- τική ομοιόμορφη ερμηνεία. ∆ιότι, παρά τις εθνικές ιδιοτροπίες, εγγενώς το έλλογο της λύσεως είναι διεθνοποιημένο καταρχήν. Και τον στόχο αυτό φι- λοδοξεί να υπηρετήσει το ανά χείρας έργο, δηλαδή να συμβάλλει στη διεθνή ερμηνευτική νομική κοινότητα. Θέλω να ευχαριστήσω από τη θέση αυτή, τον ∆ρ. Γ. Νικολαΐδη για τις εμβρι- θείς και πάντα εύστοχες παρατηρήσεις του, τον κ. Μάριο Τόκα, ο οποίος με συνέδραμε στην εκδοτική επιμέλεια, και τους εκδότες μου Αντώνη και Λίλα Καρατζά (Νομική Βιβλιοθήκη) καθώς και την κα Στέλλα Μερτή για την πάντα εξαιρετική και ποιοτική έκδοση. Αθήνα, 29.6.2019