ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ

VIII διεθνής ειρήνη και ασφάλεια, ανθρώπινα δικαιώματα, διεθνείς οργανισμοί, διεθνείς οι- κονομικές σχέσεις και ανάπτυξη, περιβάλλον, βιοτεχνολογία, ανθρωπιστικό δίκαιο και δίκαιο των ενόπλων συρράξεων, διεθνής ευθύνη, κ.λπ .) και τα ειδικά καθεστώτα που έχουν δημιουργηθεί, ώστε και αυτός ο κορμός του διεθνούς δικαίου να απεικονίζεται ελλιπώς και να επηρεάζεται από τα συνεχώς διευρυνόμενα αντικείμενα των ρυθμίσεων. Εκφράζω θερμές ευχαριστίες προς τους συναδέλφους Άγγελο Γιόκαρη, Αλέξανδρο -Λίνο Σισιλιάνο, Φαίη Παζαρτζή, Μαρία Γαβουνέλη, Γιώργο Κυριακόπουλο, που με εν- θάρρυναν για την αναθεωρημένη έκδοση αυτού του βιβλίου και είχαν την πρωτοβου- λία να συμπληρώσουν και να ενημερώσουν πολλά τμήματα του Τρίτου και του Τετάρτου Μέρους. Η φιλική τους συνδρομή με βοήθησε να επανεξετάσω και σε μερικά σημεία να τροποποιήσω τo κείμενο. Νοέμβριος 2011 Πρόλογος της πρώτης εκδόσεως του βιβλίου «Διεθνές Δίκαιο» Το διεθνές δίκαιο (ή δημόσιο διεθνές δίκαιο) αγκαλιάζει όλους τους λαούς. Στοχεύει την παγκόσμια ειρήνη, την ασφάλεια, τη δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανάπτυξη. Περιέχει όμως και ρυθμίσεις για τις ακραίες περιπτώσεις των ενόπλων συρρά- ξεων. Το διεθνές δίκαιο είναι κλάδος του δικαίου που παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια εντυπωσιακή εξέλιξη και διεύρυνση. Αυτός ο δυναμισμός περικλείει και συνεχή εσωτε- ρική αναπροσαρμογή και ποικίλες αμφισβητήσεις. Υπάρχει έτσι η άποψη πως το διεθνές δίκαιο βρίσκεται σε κρίση. Πρέπει όμως να βλέπουμε τα πράγματα στις κανονικές τους διαστάσεις. Γιατί ελπίζοντας τόσα πολλά και τόσο γρήγορα, ίσως ζητούμε από το διεθνές δίκαιο να επιτύχει καταστάσεις που εξαρτώνται κυρίως από την διεθνή οικονομία και τη διεθνή πολιτική. Βέβαια, το δίκαιο δεν είναι «ουδέτερο». Συναρτάται προς πλήθος παραμέτρων που πρέπει να αποτελούν αντικείμενο συστηματικής έρευνας. Αλλά σκοπός αυτού του βιβλί- ου είναι κυρίως η γνωριμία με το διεθνές δίκαιο. Καταβλήθηκε λοιπόν προσπάθεια να περιορισθεί η προβληματική σε αυτή τη γνωριμία. Από το 1846 που ο Ν.Ι. Σαρίπολος δί- δαξε για πρώτη φορά το διεθνές δίκαιο στο Πανεπιστήμιο Αθηνών («.... ότι τα τέκνα της Ελλάδος περί τα απαράγραπτα των λαών δίκαια μελετώντα ως άριστα τα εαυτών διαγι- γνώσκουσι, και παρασκευάζονται ούτω προς διεκδίκησιν αυτών…») 1 , ολιγάριθμοι εί- ναι οι Έλληνες επιστήμονες που ασχολήθηκαν με τον κλάδο. Η παρουσία όμως των πε- ρισσοτέρων από αυτούς στην επιστήμη υπήρξε ουσιαστική και αναγνωρίζεται διεθνώς. Τους διαβάζουμε και τους τιμούμε, γιατί δημιούργησαν μια παράδοση σεβασμού προς τα διεθνή νόμιμα, μερικές φορές σε περιστάσεις ιδεολογικής μοναξιάς. Δεκέμβριος 1980 1. Ν. Ι. Σαριπόλου, Τα των Εθνών εν ειρήνη και εν πολέμω νόμιμα , Αθήνησι 1860, ιδ΄.