ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

XII ΠΡΟΛΟΓΟΣ τρων προσπαθεί να ανεύρει τη «χρυσή τομή» μεταξύ αφενός της ταχύτητος απο- νομής δικαιοσύνης χάριν της έγκαιρης και σε εύλογο χρονικό διάστημα παροχής δικαστικής προστασίας των δικαιωμάτων και της ορθής απονομής δικαιοσύνης και αφετέρου της δικαίας σταθμίσεως και αξιολογήσεως των εκατέρωθεν αντιτι- θεμένων συμφερόντων. Αλλά για να επιτευχθεί η ταχύτητα απονομής δικαιοσύ- νης και η γρήγορη ικανοποίηση του δικαιούχου στη διαδικασία των ασφαλιστι- κών μέτρων εκ των πραγμάτων θυσιάζονται βασικές εγγυήσεις της απονομής δι- καιοσύνης και της δικαιοδοτικής λειτουργίας. Η ταχύτητα της διαδικασίας και της εκδόσεως των δικαστικών αποφάσεων είναι κατά κανόνα σε αντιθετική σχέση με την ορθότητα και την ποιότητα των εκδιδομένων από τα δικαστήρια αποφάσε- ων. Για το λόγο αυτό στη ρύθμιση της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων γί- νεται σαφώς αντιληπτό, ότι στη θέσπιση των δικονομικών διατάξεων ο νομοθέ- της προσπαθεί κάθε φορά να βρεί κατά κύριο λόγο τη «χρυσή τομή» πρώτον αφε- νός μεταξύ της ταχείας απονομής της δικαιοσύνης και αφετέρου της ορθής απο- νομής της δικαιοσύνης και δεύτερον αφενός μεταξύ της εξασφαλίσεως των δικαι- ωμάτων του αιτούντος και αφετέρου της εξασφαλίσεως των δικαιωμάτων του κα- θού. Η συνεχής αυτή προσπάθεια του νομοθέτου για την επίτευξη της πιο πάνω «χρυσής τομής» και ταυτοχρόνως το «τελολογικό δίλημμα» του νομοθέτου πότε θα δώσει από πλευράς δικονομικής ρυθμίσεως προτεραιότητα στην ταχεία απο- νομή δικαιοσύνης, πότε θα δώσει προβάδισμα στην ορθή απονομή της δικαιοσύ- νης, πότε θα δώσει προτεραιότητα στην εξασφάλιση των δικαιωμάτων εκείνου του διαδίκου που ζητεί την παροχή δικαστικής προστασίας με τη μορφή λήψεως υπέρ αυτού των αιτουμένων ασφαλιστικών μέτρων και πότε τέλος στην προσπά- θειά του για τη τελολογική στάθμιση των συμφερόντων, που βρίσκονται αντιμέ- τωπα (αφηρημένως ή/και συγκεκριμένως), θα επιδιώξει να προστατεύσει τα συμ- φέροντα εκείνου του προσώπου κατά του οποίου ζητείται – με τη μορφή λήψεως εναντίον του ασφαλιστικών μέτρων – η παροχή δικαστικής προστασίας (ή εκείνου του προσώπου τα έννομα συμφέροντα του οποίου βλάπτονται ή επηρεάζονται, αν γίνει δεκτή η αίτηση για παροχή δικαστικής προστασίας που έχει υποβληθεί ενα- ντίον του) εκφράζεται σε πολλές διατάξεις του ΚΠολΔ στη ρύθμιση των διαφόρων ζητημάτων που οφείλει να ρυθμίσει ο νομοθέτης. Αυτός ο «πλουραλισμός» στον καθορισμό της γενικής τελολογίας των διατάξεων του ΚΠολΔ στην ολότητά του και η αγαστή συνύπαρξη διαφόρων – συμβιβαζομένων όμως μεταξύ τους – σκο- πών βρίσκει, όπως επισημάνθηκε και προηγουμένως, την έκφρασή του και απο- τυπούται με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο και ιδιαίτερα έντονα στη ρύθμιση των ασφαλιστικών μέτρων. Ο «πλουραλισμός» αυτός των σκοπών στην τελολογία των ασφαλιστικών μέτρων και η απαραίτητη αντίστοιχη στάθμιση συμφερόντων από το νομοθέτη κατέστη ιδιαίτερα απαραίτητη και αναγκαία από τη στιγμή, όπου ο θεσμός των ασφαλιστικών μέτρων απηλλάγη μερικώς από τον αρχικό (παρακο- λουθηματικό) σκοπό και ρόλο του, ο οποίος συνίστατο μόνο – ή έστω κατά κύριο λόγο – στην εξασφάλιση της δυνατότητος (στο δανειστή/αιτούντα) για αποτελε- σματική/καρποφόρα εκτέλεση σε βάρος του οφειλέτου/καθού με βάση την από- φαση (που επρόκειτο στο μέλλον να εκδοθεί) της κύριας δίκης και κατέληξε να συ- νιστά – και να θεωρείται ότι συνιστά – μία αυτοτελή μορφή – όχι όμως αποκλειστι- κή αλλά παράλληλη, γι’ αυτό πολλές φορές συνδεδεμένη και εξαρτώμενη από την αντίστοιχη κύρια δίκη – δικαστικής προστασίας στο πλαίσιο του δικαιώματος δι-