ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

XIII ΠΡΟΛΟΓΟΣ καστικής προστασίας – στην ελληνική έννομη τάξη κατ’ εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 20 § 1 Συντ. – με σκοπό την επίτευξη ταχείας απονομής δικαιοσύνης και την ικανοποίηση του αντίστοιχου αιτήματος για παροχή δικαστικής προστασί- ας σε εύλογο χρονικό διάστημα. 4.- Τα ζητήματα που ανακύπτουν στα Ασφαλιστικά Μέτρα είναι σε μεγάλο βαθ- μό κοινά στις έννομες τάξεις των διαφόρων Κρατών. Υπ’ αυτήν την έννοιαν μπο- ρεί και πρέπει να επισημανθεί, ότι κοινά είναι σε διεθνές – και σε κάθε περίπτωση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενώσεως – επίπεδο τα ακόλουθα ζητήματα εν σχέσει με τα Ασφαλιστικά Μέτρα: 4.1.- Ποία είναι η φύση (της λειτουργίας) των Ασφαλιστικών Μέτρων; Αποτε- λούν μορφή παροχής δικαστικής προστασίας και σε ποία έκταση και σε ποίο βαθ- μό; Συνιστούν εναλλακτική, διαζευκτική, παράλληλη μορφή δικαστικής προστασίας ή αποκλειστική μορφή δικαστικής προστασίας; 4.2.- Ποία είναι τα ουσιαστικά δικαιώματα στη διατήρηση ή στην προσωρινή πραγμάτωση των οποίων μπορούν να διαταχθούν τα προσωρινά μέτρα; Είναι μόνο τα ουσιαστικά δικαιώματα του Ιδιωτικού Δικαίου ή είναι και τα ουσιαστικά δι- καιώματα του Δημοσίου Δικαίου; 4.3.- Στο πλαίσιο της έννομης τάξεως του Ιδιωτικού Δικαίου ανακύπτουν τα ακό- λουθα ειδικότερα ερωτήματα: α) Μπορούν να διαταχθούν ασφαλιστικά μέτρα για τη διατήρηση ή την προσωρινή πραγμάτωση των ουσιαστικού δικαίου δικαιωμά- των που απευθύνονται κατά προσώπων; β) Μπορούν να διαταχθούν ασφαλιστι- κά μέτρα για τη διατήρηση ή την πραγμάτωση ουσιαστικού δικαίου εμπραγμάτων δικαιωμάτων; γ) Μπορούν να διαταχθούν ασφαλιστικά μέτρα για τη διατήρηση ή την πραγμάτωση ουσιαστικού δικαίου δικαιωμάτων που απορρέουν από συμβά- σεις και από αδικοπραξίες; Μπορούν να διαταχθούν ασφαλιστικά μέτρα για τη δι- ατήρηση ή την πραγμάτωση ουσιαστικού δικαίου δικαιωμάτων στις οικογενειακές διαφορές ή υποθέσεις; 4.4.- Από διαφορετική οπτική γωνία και ειδικότερα από την οπτική γωνία του χρόνου ασκήσεως/υποβολής της αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων σε συνδυασμό με την κύρια αγωγή ανακύπτουν τα ακόλουθα ερωτήματα: α) Μπορούν να διατα- χθούν ασφαλιστικά μέτρα πριν την έναρξη της εκκρεμοδικίας της κύριας δίκης; β) Μπορούν να διαταχθούν ασφαλιστικά μέτρα μετά την έναρξη της εκκρεμοδικίας της κύριας δίκης (και κατά συνεκδοχήν και κατά τη διάρκεια της εκκρεμοδικίας της κύριας δίκης); γ) Μπορούν να διαταχθούν ασφαλιστικά μέτρα μετά το τέλος της εκ- κρεμοδικίας της κύριας δίκης; 4.5.- Από την οπτική γωνία του κριτηρίου ή της προϋποθέσεως της Διεθνούς Δι- καιοδοσίας, της Τοπικής Αρμοδιότητος, της Υλικής Αρμοδιότητος ή της Λειτουργι- κής Αρμοδιότητος ανακύπτει το ερώτημα, ποίος είναι ο Δικαστής, ο οποίος (πρέπει να) είναι αρμόδιος για να διατάξει τα ασφαλιστικά μέτρα; Πρέπει να είναι ο ίδιος Δι- καστής, ο οποίος (θα) είναι αρμόδιος για την εκδίκαση της κύριας δίκης ή μπορεί να είναι και ένας άλλος δικαστής; Εν προκειμένω ερωτάται, αν μπορεί ο Δικαστής των ασφαλιστικών μέτρων να είναι, από πλευράς Διεθνούς Δικαιοδοσίας, Δικαστής άλλου Κράτους από το Δικαστή που είναι από πλευράς Διεθνούς Δικαιοδοσίας αρ- μόδιος για την κύρια δίκη. Στο ίδιο πλαίσιο από στενότερη γεωγραφικής μορφής