ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

XVI ΠΡΟΛΟΓΟΣ ποίηση του ασφαλιστέου δικαιώματος. γ) Τα προκαταλαμβάνοντα την αναγκαστι- κή εκτέλεση γαλλικά ασφαλιστικά μέτρα αντιστοιχούν με τα ελληνικά συντηρητικά ασφαλιστικά μέτρα, τα οποία αποσκοπούν στη διατήρηση των περιουσιακών στοι- χείων του οφειλέτου, προκειμένου στην συνέχεια να δυνηθεί ο δανειστής να διε- νεργήσει πράξεις αναγκαστικής εκτελέσεως επ’ αυτών, όπως είναι π.χ. η συντηρη- τική κατάσχεση ή η προσημείωση υποθήκης, καθώς και με τα ελληνικά ρυθμιστικά ασφαλιστικά μέτρα διά των οποίων χορηγείται προσωρινή εκτελεστότητα ή ανα- στολή είτε της εκτελεστότητος είτε γενικότερα της εκτελεστικής διαδικασίας. Στο τέταρτο κεφάλαιο υπό τον τίτλο «Η λειτουργία – Η δίκη των ασφαλιστικών μέτρων» ο συγγραφεύς αναλύει τα επιμέρους δομικά και λειτουργικά στοιχεία της δίκης των ασφαλιστικών μέτρων, καθώς και τη διαδικασία πραγματώσεως της πα- ρασχεθείσας προσωρινής δικαστικής προστασίας. Στα, κατά το συγγραφέα, δομικά στοιχεία της δίκης ασφαλιστικών μέτρων εντάσσονται ζητήματα σχετιζόμενα (α) με το δικαστήριο των ασφαλιστικών μέτρων, όπως η δικαιοδοσία, καθώς και η υλική, η τοπική και η λειτουργική και χρονική αρμοδιότητα, (β) με τους διαδίκους στη δίκη των ασφαλιστικών μέτρων, όπως η ικανότητα δικαστικής παραστάσεως, η νομιμο- ποίηση και το έννομο συμφέρον, η ικανότητα προς το δικολογείν και η συμμετοχή τρίτων προσώπων στη δίκη, καθώς και (γ) με το αντικείμενο της δίκης των ασφα- λιστικών μέτρων, όπως η οριοθέτησή του και η σχέση του με το αντικείμενο της κυ- ρίας δίκης. Στα λεγόμενα λειτουργικά στοιχεία ο συγγραφεύς αναλύει ζητήματα, τα οποία σχετίζονται (α) με τη δίκη και κυρίως με τους τρόπους της ενάρξεως και της λήξεώς της και με την εξέλιξή της μέσω της ακολουθούμενης αποδεικτικής διαδικα- σίας, (β) με την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων, καθώς και (γ) με την άσκηση ενδίκων βοηθημάτων και ενδίκων μέσων κατά της αποφάσεως που διατάσσει τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων. Ο συγγραφεύς επισημαίνει, ότι κατά των αποφάσεων ασφαλιστικών μέτρων το γαλλικό αστικό δικονομικό δίκαιο επιτρέπει, κατά κανόνα, την άσκηση όλων των ενδίκων μέσων, πλην της αναψηλαφήσεως. Η σύγκριση των δομικών γνωρισμάτων και χαρακτηριστικών της γαλλικής δί- κης ασφαλιστικών μέτρων με την ελληνική καταδεικνύει, κατά το συγγραφέα, αφε- νός ομοιότητες για τα ζητήματα της δικαιοδοσίας και της κατά τόπον αρμοδιότη- τος, καθώς και για τα ζητήματα που σχετίζονται με τους διαδίκους και το αντικεί- μενο της δίκης, και αφετέρου σημαντικές διαφορές όπως λ.χ. για το ζήτημα του κα- θορισμού της υλικής αρμοδιότητος, οι οποίες οφείλονται κυρίως στην εκτεταμένη ύπαρξη στη Γαλλία εξειδικευμένων πρωτοβάθμιων δικαιοδοτικών οργάνων. Σχε- τικώς με τα λειτουργικά γνωρίσματα, ο συγγραφεύς εντοπίζει τις σημαντικότερες διαφορές της ελληνικής διαδικασίας στην απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων, η οποία σε σύγκριση με τη γαλλική ρύθμιση, έχει ενιαία δικονομική μορφή, καθώς και στη σχεδόν απόλυτη απαγόρευση – κατά τον ελληνικό ΚΠολΔ – ασκήσεως εν- δίκων μέσων. 6.- Αν και σε αντίθεση με άλλους κλάδους του δικαίου – λ.χ. το Εμπορικό Δίκαιο το Αστικό Δίκαιο, το Διοικητικό Δίκαιο – στο πεδίο της Ελληνικής Έννομης Τάξεως αιωρείται πολλές φορές η αντίληψη, ότι το Ελληνικό Αστικό Δικονομικό Δίκαιο και η Ελληνική Επιστήμη του Αστικού Δικονομικού Δικαίου έχει επηρεασθεί μόνο από τη γερμανική νομική σκέψη, τη γερμανική νομική επιστήμη και τη γερμανική νομο-