ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

XX ΠΡΟΛΟΓΟΣ fait de la justice”, και με την παράλληλη ονομασία, ως εκ του τόπου υπογραφής της, “Ordonnance de Villers – Cotterets”, η οποία θεσπίσθηκε επί Βασιλείας του Βασιλέ- ως της Γαλλίας του Φραγκίσκου του 1 ου και η οποία άρχισε να ισχύει τον Αύγουστο 1539, και βέβαια κατά κύριο λόγο η “Ordonnance civile touchant la reformation de la justice”, η οποία θεσπίσθηκε επί Βασιλείας του Βασιλέως της Γαλλίας Λουδοβίκου 14 ου και άρχισε να ισχύει τον Απρίλιο 1667. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα για τη ση- μασία της Ordonnance του 1667, ότι ο Γεώργιος Θ. Ράμμος – ο πατέρας του ισχύο- ντος ΚΠολΔ και ένας από τους θεμελιωτές της ελληνικής επιστήμης του αστικού δι- κονομικού δικαίου – ήδη το 1978 έγραφε στο κλασικό σύγγραμμά του τα ακόλουθα: <Σταθμόν εις την εξέλιξιν αμέσως μεν του Γαλλικού, εμμέσως δε και του εν γένει Ευ- ρωπαϊκού Δικονομικού Δικαίου, εσημείωσεν η Ordonnance του 1667, η γνωστή ως “Ordonnance περί μεταρρυθμίσεως της δικαιοσύνης”. Δι’ αυτής εκωδικοποιήθη κατά μέγα μέρος το μέχρι τότε ισχύον δίκαιον, προσαρμοσθέν όμως προς τας συγχρόνους αρχάς, διεχωρίσθη σαφώς η Πολιτική από της Ποινικής Δικονομίας, εσυστηματοποι- ήθησαν και περιελήφθησαν εις ιδιαίτερα τμήματα αι διατάξεις περί αγωγών, περί διαδικασίας, περί διεξαγωγής αποδείξεων και περί ενδίκων μέσων>. Η ακτινοβολία της συνολικής γαλλικής νομοθεσίας – ιδίως δε του γαλλικού ΑΚ (Code Civil), του Γαλλικού Εμπορικού Κώδικα (Code de commerce) και του Γαλλικού Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Code de Procédure Civile) – έφτασε στην Ελλάδα – εκ- φράζοντας ταυτόχρονα και τη θέληση των Ελλήνων ως πολιτών της καταλυθείσας Χριστιανικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας να προσδεθούν, μετά τη βάρβαρη κατάλυ- ση αυτής, με τη Χριστιανική Ευρώπη – γρήγορα και μάλιστα πριν την απελευθέρω- ση των Ελλήνων από το βάρβαρο τουρκικό ζυγό των τετρακοσίων ετών που οριο- θετήθηκε χρονικά με το χρονικό σημείο της καταστροφικής για τον Ευρωπαϊκό Πο- λιτισμό πτώσεως της Κωνσταντινουπόλεως και το χρονικό σημείο της ενάρξεως της Επαναστάσεως των Ελλήνων για την εθνική και πολιτιστική απελευθέρωση και τη δημιουργία του νέου Ελληνικού Κράτους. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ο γαλλικός εμπο- ρικός κώδικας άρχισε να ισχύει στην Ελλάδα ήδη με την έναρξη της μεγάλης Ελλη- νικής Εθνικής Επαναστάσεως κατά των Τούρκων, ενώ και οι δικονομικές ρυθμίσεις που τέθηκαν σε ισχύ με τα ψηφίσματα του έτους 1822 και αφορούσαν τη διεξαγω- γή της διαδικασίας στις ελεύθερες περιοχές της Ελλάδος ακολουθούσαν το δικονο- μικό σύστημα της Γαλλικής Πολιτικής Δικονομίας του 1806. Άλλωστε και η γαλλική γλώσσα – ως η κατ’ εξοχήν τότε διεθνής γλώσσα – ήταν τότε και η πιο διαδεδομέ- νη ξένη γλώσσα στον ελλαδικό χώρο και είναι χαρακτηριστικό, ότι το πρώτο Ελλη- νικό Σύστημα (της Επιδαύρου) μεταφράσθηκε και δημοσιεύθηκε στη γαλλική γλώσ- σα. Είναι χαρακτηριστικό επίσης, ότι η γαλλική εμπορική νομοθεσία άρχισε να διδά- σκεται στους φοιτητές νομικής του νεοϊδρυθέντος το 1837 νέου Ελληνικού Πανεπι- στημίου. Όσο όμως και αν με την πρώτη ματιά ξενίζει – τουλάχιστον από την πλευ- ρά της Πολιτικής Δικονομίας – την επαφή με τη Γαλλική Δικονομική Επιστήμη και τη Γαλλική Δικονομική Νομοθεσία τη δημιούργησε ένας Γερμανός και ειδικότερα ένας Βαυαρός, ο Georg Ludwig von Maurer . O Maurer ένας από τους πλέον χαρακτηρι- στικούς οπαδούς και υποστηρικτές της Ιστορικής Σχολής του Δικαίου που διατύπω- σε ο Savigny είχε πέραν της αυτονόητης άριστης γερμανικής νομικής του παιδείας και άριστη γαλλική νομική παιδεία, η οποία οφειλόταν μεταξύ των άλλων και στο γεγονός, ότι είχε κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημί- ου Παρισίων και υπήρξε μαθητής μεταξύ των άλλων και του διασήμου νομοδιδα-