ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

XXVI ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ εύθυνση, και κατά δεύτερον, εφόσον πρόκειται για τον ίδιο συγγραφέα, σε χρονο- λογική σειρά, με βάση την χρονολογία εκδόσεως της επικαλούμενης βιβλιογραφι- κής πηγής από την παλαιότερη προς την νεότερη. Πέρα από την γενική βιβλιογρα- φία, στην αρχή κάθε κεφαλαίου, παρατίθενται υπό τον τίτλο « Ειδική Βιβλιογραφία » όλες οι βιβλιογραφικές πηγές οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν για την συγγραφή του συγκεκριμένου κεφαλαίου. Η ειδική βιβλιογραφία διακρίνεται με το ίδιο ως άνω κρι- τήριο μόνο σε ελληνική (1), γαλλική (2) και ξενόγλωσση (3), οι δε πηγές που περιλαμ- βάνονται σε αυτήν καταχωρίζονται, εντός καθεμίας εκ των ως άνω ενοτήτων, κατά πρώτον με βάση το εάν είναι έντυπες ή ηλεκτρονικές, οι οποίες πάντα παρατίθενται τελευταίες, κατά δεύτερον σε αλφαβητική σειρά, με βάση το επώνυμο του συγγρα- φέως ή την διαδικτυακή διεύθυνση και κατά τρίτον, εφόσον πρόκειται για τον ίδιο συγγραφέα, με βάση την χρονολογία εκδόσεως του επικαλούμενου συγγράμματος από το παλαιότερο προς το νεότερο. Όλων των ως άνω ελληνικών, γαλλικών και ξενόγλωσσων νομικών βιβλιογραφικών πηγών, πλην κατά κανόνα των κωδικοποι- ήσεων και των νομικών λεξικών, γίνεται επίκληση στις υποσημειώσεις της παρού- σης διατριβής με την συντομογραφία « ειδ. βιβλ. », η οποία παραπέμπει στην ειδική βιβλιογραφία του κεφαλαίου εντός του οποίου γίνεται η υποσημείωση. Όταν στην ίδια υποσημείωση υπάρχουν περισσότερες βιβλιογραφικές αναφορές για το ίδιο ζή- τημα, καταβάλλεται προσπάθεια να παρατεθούν κατά το δυνατόν με την ίδια σει- ρά κατά την οποία αναφέρονται στην ειδική βιβλιογραφία. Στην περίπτωση υπάρ- ξεως κινδύνου συγχύσεως περισσότερων βιβλιογραφικών πηγών μεταξύ τους, όταν εντός του ίδιου κεφαλαίου έχουν παρατεθεί υποσημειώσεις προερχόμενες από πε- ρισσότερα έργα ή άρθρα του ίδιου συγγραφέως, τότε δίπλα στην συντομογρα- φία « ειδ. βιβλ. » τοποθετείται και η χρονολογία εκδόσεως της επικαλούμενης βιβλι- ογραφικής πηγής (π.χ. ειδ. βιβλ. 1955), προκειμένου με τον τρόπο αυτό να διακρί- νεται η μία από την άλλη. Περαιτέρω, όταν τα επικαλούμενα γαλλικά συγγράμμα- τα έχουν συνταχθεί από παραπάνω από τέσσερεις συγγραφείς, τα ονόματα όλων αναφέρονται στις καταχωρίσεις τόσο της γενικής όσο και της ειδικής βιβλιογραφί- ας, αλλά στις υποσημειώσεις αναφέρονται μόνο με το όνομα του πρώτου εξ αυτών ακολουθούμενο από την λατινική έκφραση « et alii ». Τέλος, οι κωδικοποιήσεις, τα νομικά λεξικά και οι εξωνομικές βιβλιογραφικές πηγές αναφέρονται κατά κανόνα μόνο στην γενική βιβλιογραφία, διότι συνέβαλαν κατά τρόπο γενικό στην συγγρα- φή της παρούσης διατριβής, όσες, όμως εξ αυτών έχουν, κατ’ εξαίρεσιν, αποτελέσει αντικείμενο υποσημειώσεως παρατίθενται και στην ειδική βιβλιογραφία του οικεί- ου κεφαλαίου με βάση τους προαναφερθέντες κανόνες. Περαιτέρω, με σκοπό την υιοθέτηση μίας αρτιότερης και συνεπέστερης μορφής της ελληνικής γλώσσας , στο σύνολο της διατριβής (α) δεν τηρείται ο κανόνας περί διατηρήσεως ή απαλοιφής του τελικού –ν, (β) προτιμώνται οι τύποι γενικής ενικού σε –εως αντί σε –ης, (γ) προτιμώνται οι τύποι επιρρημάτων θετικού βαθμού σε –ώς αντί σε –ά, όπου αυτό είναι εννοιολογικώς εφικτό και (δ) αποφεύγεται συστηματι- κώς η χρήση της αναφορικής αντωνυμίας «που» και του μορίου «σαν». Επ’ ευκαιρία της εκδόσεως της παρούσης διατριβής θα ήθελα να εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες μου στον επιβλέποντα καθηγητή μου, κ. Νικόλαο Κλαμαρή , για την πολύτιμη βοήθεια και καθοδήγησή του καθ’ όλη την μακρόχρονη διάρ- κεια της συγγραφής της, καθώς και στον καθηγητή μου, κ. Γεώργιο Ορφανίδη , και στον αναπληρωτή καθηγητή και πρόεδρο εφετών, κ. Στέφανο Πανταζόπουλο ,