ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ

XIII Πρόλογος Τελικά, κατ’ επίκληση νέας εξουσιοδοτικής διάταξης (άρθρο 18 παρ. 24 Ν 2503/1997), συγκροτήθηκε νέα επιτροπή, υπό την Προεδρία του Συμβούλου Επικρατείας ε.τ. Χαράλαμπου Μακρίδη, με έργο την «αναθεώρηση και συμπλήρωση του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας που καταρτίστηκε από τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή, η οποία συγκροτήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 1 του Ν 2225/1994». Όπως προκύ- πτει από την αιτιολογική έκθεση του Ν 2690/1999, η νέα επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις του Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, έκρινε ότι η ύλη του Κώδικα πρέπει να περιοριστεί στους κανόνες διοικητικής διαδικασίας και να μην περι- λάβει κανόνες ουσιαστικού διοικητικού δικαίου, πλην των οριακών περιπτώσεων κατά τις οποίες κρίθηκε ότι οι τελευταίοι είναι απόλυτα συναφείς με τους διαδικαστικούς κα- νόνες. Τελικώς, το σχέδιο του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας που υποβλήθηκε προς ψήφιση και τέθηκε σε ισχύ με τον Ν 2690/1999 περιείχε 27 άρθρα, τα οποία εντάσσο- νται συστηματικά σε πέντε κεφάλαια (γενικές διατάξεις, συλλογικά όργανα της διοίκη- σης, διοικητική πράξη, διοικητική σύμβαση, διοικητικές προσφυγές - αναφορές), κα- θώς και ένα έκτο κεφάλαιο μεταβατικών διατάξεων. Οι διατάξεις του Κώδικα έχουν υποστεί μέχρι σήμερα αρκετές τροποποιήσεις κυρίως στα άρθρα που εντάσσονται στο πρώτο κεφάλαιο και αναφέρονται στις σχέσεις Κράτους - πολίτη. Σημαντικές τροποποιήσεις επήλθαν με τον Ν 3242/2004, προς την κατεύθυνση της καταπολέμησης της γραφειοκρατίας (χρονική οριοθέτηση της δράσης των διοικητι- κών οργάνων, όταν ενεργούν αυτεπαγγέλτως, αυτεπάγγελτη αναζήτηση δικαιολογητι- κών, προθεσμίες εντός των οποίων οφείλουν τα διοικητικά όργανα να διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις των πολιτών, δυνατότητα τηλεδιάσκεψης των συλλογικών οργάνων κ.λπ .). Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι με το άρθρο 7 παρ. 1 του Ν 4325/2015 διευρύνθηκε το πεδίο εφαρμογής ορισμένων διατάξεων του Κώδικα (ήτοι, αυτών που αφορούν στην αυ- τεπάγγελτη ενέργεια της διοίκησης, στις αιτήσεις προς τη διοίκηση, στην διεκπεραίωση υποθέσεων από τη Διοίκηση, στην πρόσβασης σε έγγραφα, στην προηγούμενη ακρόαση του ενδιαφερομένου, στην αμεροληψία των διοικητικών οργάνων, καθώς και στην τήρη- ση πρωτοκόλλου υπηρεσίας και χορήγηση βεβαίωσης για την καταχώρηση εγγράφου) στα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που ανήκουν στον λεγόμενο «δημόσιο τομέα». Εξάλλου, αρκετά σημαντική για την προώθηση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης στη δη- μόσια διοίκηση και συναφής με την ύλη του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας είναι η νο- μοθεσία που έχει παράλληλα παραχθεί σχετικά με την ηλεκτρονική διακίνηση εγγράφων των δημοσίων υπηρεσιών μεταξύ τους και μεταξύ των ενδιαφερομένων (βλ. άρθρο 14 Ν 2672/1998 και τον Ν 3979/2011, ως ισχύει). Η κριτική που ασκήθηκε εξ αρχής στις διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας επικεντρώθηκε στην «περιορισμένη εμβέλεια» της κωδικοποίησης σε σχέση με αντί- στοιχα εγχειρήματα άλλων εννόμων τάξεων, καθώς και στην επιλογή της Επιτροπής Κωδικοποίησης να περιλάβει στον Κώδικα κατ’ αρχήν μόνον διαδικαστικούς και όχι ουσιαστικούς κανόνες δικαίου, ενόψει της ασάφειας που ενέχει ο διαχωρισμός αυτός 20 . 20. Βλ. Ε. Πρεβεδούρου , ό.π., 421. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η διάταξη του άρθρου 21 σχετικά με την ανάκληση των διοικητικών πράξεων, στην οποία ορίζεται μόνον το αρμόδιο