ΔΙΚΑΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 9 όρου. Επομένως, δεν δίνουν στο ασφαλιστικό σύστημα την πνοή που χρειάζεται για να διατηρήσει τη σημασία του και να εκπληρώνει την κοινωνική του αποστολή. Στην εισαγωγή της πρώτης έκδοσης του παρόντος έργου, το 2013, επισημαίνεται ότι: «Με την κρίση πάντως αναδεικνύεται το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετω- πίζει η κοινωνική ασφάλιση στην Ελλάδα: Πώς επί ανεπάρκειας πόρων, θα γίνει μια κοινωνικά δίκαιη και αποδεκτή κατανομή των παροχών; Oι νέοι ασφαλισμένοι και οι επόμενες γενιές των ασφαλισμένων δεν αντέχουν άλλο σε επιβάρυνση χάριν των παλαιών ενώ οι δυνατότητες της δημοσιονομικής επιβάρυνσης έχουν όρια που τίθε- νται και από την ΕΕ και από άλλους διεθνείς οργανισμούς αλλά και από την αδήρι- το ανάγκη να διευκολυνθεί η οικονομική ανάπτυξη». Στο παρόν έργο αναλύονται οι ασφαλιστικές ρυθμίσεις, προκειμένου να διαπιστωθεί α) αν δεδομένης της ανεπάρ- κειας των πόρων γίνεται μια κοινωνικά δίκαιη και αποδεκτή κατανομή των βαρών μεταξύ των ασφαλισμένων της ίδιας γενιάς και διαγενεακά, β) αν οι επιβαρύνσεις για την κοινωνική ασφάλιση ενόψει και των φορολογικών βαρών επιτρέπουν στους ασφαλισμένους να έχουν επαρκή εναπομένοντα εισοδήματα για την αξιοπρεπή τους διαβίωση και γ) αν η κοινωνική ασφάλιση έχει επιπτώσεις στην αγορά εργασίας και στην ανάπτυξη που είναι το ζητούμενο σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα.