ΤΟ ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΚΕΙΝΤΑΙ ΣΕ ΕΙΔΙΚΗ ΕΠΟΠΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ | 157 6.3.1. Μικτός ή Τραπεζικός όμιλος Παραδοσιακά, οι αγγλοσαξονικές χώρες επέβαλαν σαφή διαχωρισμό μεταξύ τρα- πεζών και άλλων μορφών επιχειρήσεων, τόσο του χρηματοπιστωτικού τομέα όσο και του μη χρηματοπιστωτικού τομέα. Αντιθέτως, στις χώρες της ηπειρωτικής Ευ- ρώπης είχε υιοθετηθεί μια πιο ευέλικτη προσέγγιση και δεν υπήρχαν ιδιαίτεροι πε- ριορισμοί. Διαχρονικά, οι διαφορές αμβλύνθηκαν, καθώς οι αγγλοσαξονικές χώ- ρες επέτρεψαν τη δημιουργία ομίλων, οι οποίοι συνδυάζουν χρηματοπιστωτικές και μη χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες, ενώ στην Ευρώπη άρχισαν να επιβάλ- λονται ορισμένοι περιορισμοί για να αντιμετωπισθούν οι κίνδυνοι από τη στενή σχέση μεταξύ τραπεζών και επιχειρήσεων του μη χρηματοπιστωτικού τομέα. Τα δύο μοντέλα οργάνωσης των αγορών αντικατοπτρίζουν όχι μόνο θεμελιώδους σημασίας διαφορές στον τρόπο με τον οποίο οι επιχειρήσεις χρηματοδοτούνται για τις τρέχουσες δραστηριότητές τους, αλλά και τους κινδύνους που ανακύπτουν. Μπορούν να διακριθούν δύο βασικοί κίνδυνοι, οι οποίοι απορρέουν από τη στε- νή σχέση μεταξύ τραπεζών και επιχειρήσεων του μη χρηματοοικονομικού τομέα, κάθε ένας εκ των οποίων αντιμετωπίζεται με διαφορετικό τρόπο από το κανονιστι- κό πλαίσιο. Ο πρώτος κίνδυνος σχετίζεται με τη φύση των δανείων ή/και των επενδύσεων της τράπεζας στις επιχειρήσεις του ομίλου. Η στενή σχέση τράπεζας-επιχειρήσεων εν- δέχεται να οδηγήσει: (i) σε επενδυτικές τοποθετήσεις στο μετοχικό κεφάλαιο των επιχειρήσεων που δεν συνάδουν με το πλαίσιο αποδοχής κινδύνων της τράπεζας, και (ii) σε άπλετη χρηματοδότηση σε σχέση με αυτό που δικαιολογείται από την πιστο- ληπτική ικανότητα των επιχειρήσεων. Για την αντιμετώπιση του πρώτου προβλήματος έχουν τεθεί ανώτατα όρια συμ- μετοχών. Συγκεκριμένα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση σύμφωνα με τον Κανονισμό 575/2013, μια τράπεζα δεν μπορεί να κατέχει ειδική συμμετοχή, το ποσό της οποί- ας υπερβαίνει το 15% των ιδίων κεφαλαίων της, σε μια επιχείρηση που δεν ανήκει στο χρηματοπιστωτικό τομέα ή σε επιχείρηση που ασκεί δραστηριότητες οι οποί- ες αποτελούν άμεση επέκταση της τραπεζικής δραστηριότητας ή αφορούν παρε- πόμενες υπηρεσίες, όπως η χρηματοδοτική μίσθωση, η πρακτορεία επιχειρηματι- κών απαιτήσεων, η διαχείριση των μεριδιούχων, η διαχείριση υπηρεσιών επεξερ- γασίας δεδομένων ή κάθε άλλης παρόμοιας δραστηριότητας. Επίσης, το συνολικό ύψος όλων των παραπάνω ειδικών συμμετοχών δεν μπορεί να υπερβαίνει το 60% των ιδίων κεφαλαίων της. Ο δεύτερος κίνδυνος αφορά προβλήματα στην εταιρική διακυβέρνηση καθώς εν- δέχεται να αναπτυχθούν διάφορες μορφές σύγκρουσης συμφερόντων. Σε έναν όμιλο επιχειρήσεων στον οποίο η μητρική τράπεζα είναι επιχείρηση του μη χρη- ματοπιστωτικού τομέα, οι μέτοχοί της έχουν άμεσο έλεγχο και επιρροή σε όλες τις θυγατρικές, συμπεριλαμβανομένης και της τράπεζας. Το ερώτημα είναι αν η δε- σπόζουσα επιρροή είναι φανερή και αν αποσπά τη διοίκηση της τράπεζας από τα