ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΝΟΧΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

Β. Κόλιας 399 42-43 | Συμψηφισμός η ανταπαίτηση που προτείνεται σε συμψηφισμό να είναι εκκαθαρισμένη 17 . ∆εν απο- τελεί προϋπόθεση του συμψηφισμού βεβαίως ούτε να γίνεται αυτός δεκτός από εκείνον στον οποίο απευθύνεται 18 . Εξάλλου, η ανταπαίτηση που προτείνεται σε συμψηφισμό μπορεί και να έχει παραγραφεί, αρκεί, κατά το χρόνο συνύπαρξης των απαιτήσεων, να μην είχε συμπληρωθεί ο χρόνος παραγραφής της (ΑΚ 443) 19 . Ως συ- νύπαρξη των απαιτήσεων προ της συμπληρώσεως της παραγραφής νοείται η πα- ράλληλη ύπαρξη των δύο απαιτήσεων σε κατάσταση ώριμη προς συμψηφισμό αμ- φοτέρων. Η παραγραφείσα αξίωση μπορεί να προταθεί σε συμψηφισμό και αν ακό- μη αυτή έχει απορριφθεί με τελεσίδικη απόφαση λόγω της παραγραφής 20 . ∆εν μπο- ρεί όμως να προταθεί προς συμψηφισμό κατά της απαίτησης του δανειστή, απαίτη- ση του οφειλέτη σε περιπτώσεις που οι απαιτήσεις, κατά το χρόνο κατά τον οποίο συνυπήρξαν πριν από τη συμπλήρωση της παραγραφής, δεν ήταν αμοιβαίες μετα- ξύ των ίδιων προσώπων 21 , όπως π.χ. σε περίπτωση που ο οφειλέτης είχε απαίτη- ση κατά τρίτου, με την οποία στη συνέχεια βαρύνεται λόγω διαδοχής ο δανειστής, από χρόνο όμως κατά τον οποίο η απαίτηση είχε ήδη παραγραφεί ή σε περίπτωση που ο δανειστής του απέκτησε απαίτηση εναντίον του οφειλέτη από άλλον, σε χρό- νο όμως και πάλι που η ανταπαίτηση του οφειλέτη είχε ήδη παραγραφεί. Τέλος αρνητική προϋπόθεση του συμψηφισμού είναι να μην έχει χωρήσει παραίτη- ση από το δικαίωμα του συμψηφισμού. Κατά το άρθρο 450 παρ. 2 ΑΚ δεν επιτρέ- πεται συμψηφισμός, αν ο οφειλέτης παραιτήθηκε προκαταβολικά από αυτόν. Η πα- ραίτηση γίνεται είτε με συμφωνία των μερών είτε με μονομερή δήλωση του παραι- τουμένου, απευθυντέα προς το άλλο μέρος 22 . 3. Άσκηση του δικαιώματος συμψηφισμού Ο συμψηφισμός απαιτήσεων δεν επέρχεται αυτοδικαίως, εκ της συνδρομής των προϋποθέσεων της ΑΚ 440, αλλά η επέλευσή του απαιτεί και την επίκλησή του, με μονομερή διαπλαστική δήλωση του δικαιούχου της μιας απαίτησης προς τον δικαι- ούχο της άλλης 23 . Ο μονομερής συμψηφισμός αποτελεί όχι μόνο γνησία ένσταση, αλλά και άσκηση διαπλαστικού δικαιώματος, το οποίο δημιουργείται και μπορεί να ασκηθεί από τη στιγμή που δύο αντίθετες απαιτήσεις, οι οποίες πληρούν τις προ- ϋποθέσεις του συμψηφισμού, θα συνυπάρξουν 24 . Από το χρονικό αυτό σημείο, ήτοι 17.  ΕφΘεσ 2933/2005 Αρμ 2006, 703, ΠΠρΘεσ 4978/2011 Αρμ 2011, 781 (παρατ. Αχ. Μπεχλιβάνη ), ΕΕμπ∆ 2011, 605. 18.  ΑΠ 2111/2014 Ελλ∆νη 2016, 448, ΑΠ 840/2012 ΝοΒ 2013, 141, ΧρΙ∆ 2013, 27, ΑΠ 980/2009 Επιχείρη- ση 2010, 327 (περίλ.), ΑΠ 1519/2008 Ελλ∆νη 2008, 1453, ΕφΑθ 4725/2001 Ελλ∆νη 2003, 253, Γεωργιά- δης , Ενοχ. ∆ίκ. παρ. 50, αριθμ. 25, 28, Φραγκίστας , ΕρμΑΚ άρθρο 441, αριθμ. 2, 7. 19.  ΕφΘεσ 2933/2005 Αρμ 2006, 703. 20.  ΑΠ 1626/2008 Ελλ∆νη 2008, 281. 21.  ΑΠ 2111/2014 Ελλ∆νη 2016, 448. 22.  ΑΠ 337/2001 Ελλ∆νη 2001, 1327, ΑΠ 338/2001 Ελλ∆νη 2001, 1328. 23.  ΑΠ 435/2015 Χρη∆ικ 2015, 300, ΑΠ 1487/2008 ΝοΒ 2009, 428 (περίλ.), ΧρΙ∆ 2009, 306, Συνήγορος 2009, 16. 24.  ΑΠ 450/2013 ΝοΒ 2013, 1912, ΑΠ 793/2005 ∆ΕΝ 2005, 1577, ΧρΙ∆ 2005, 889, ΕΕΝ 2006, 26, ΕΕργ∆ 2006, 549, ΕφΑθ 7085/2004 Ελλ∆νη 2005, 923.