Η ΣΧΕΣΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ & ΕΘΝΙΚΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΝ. (ΕΕ) 650/2012 ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

X Η ΣΧΕΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ & ΕΘΝΙΚΟΥ ΙΔ.Δ.Δ. ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΝ (ΕΕ) 650/2012 ες, ενώ αναφέρθηκε και από τον Γενικό Εισαγγελέα του ΔΕΕ), καθώς και σε ΑΚ Γεωργιάδη- Σταθόπουλου, Γενικές Αρχές Ια, εκδ. 2016, ανάλυση των άρθρων 11-12 ΑΚ, όπως και του κλη- ρονομικού κανονισμού Ε.Ε. 650/2012. Έχει επίσης συγγράψει πληθώρα άρθρων στην περιο- χή κυρίως του αστικού, του εμπορικού και του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου (πλέον των δέκα). Το έργο συνεπώς αυτό είναι έργο ώριμου επιστήμονα και ακαδημαϊκού. Η περίπτωση θυμίζει, ίσως με μία δόση υπερβολής και πάντως ευχής, εκείνη του μέγιστου και αείμνηστου Φωκίω- να Φραντζεσκάκη, ο οποίος έγινε διδάκτωρ σε ηλικία 48 ετών και λάμπρυνε διεθνώς το ιδ.δ.δ. 3. Το ζήτημα με το οποίο επέλεξε να αναμετρηθεί ο συγγραφέας ανήκει στον χώρο του ευρω- παϊκού ιδιωτικού διεθνούς δικαίου και δη του κληρονομικού διεθνούς δικαίου. Προϋποθέτει όμως στέρεη γνώση όχι μόνο αυτονόητα του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, αλλά και του ευρω- παϊκού και κυρίως του αστικού δικαίου (δεδομένου ότι πρέπει να κυριαρχείς επί των κατηγο- ριών του εσωτερικού δικαίου πριν την ιδιωτικού διεθνούς δικαίου επεξεργασία). Το ανά χείρας έργο δεν είναι ένας σχολιασμός του δεσπόζοντος πλέον κανονισμού «Κληρονο- μικές σχέσεις» (650/2012) αλλά κριτική μελέτη της σχέσεως του εθνικού και ενωσιακού δικαί- ου ως προς τις κληρονομικές «διεθνείς» σχέσεις. Αυτός είναι ο κύριος στόχος της ερευνητικής υποθέσεως εργασίας του συγγραφέα. 4. Η επιλογή του δυϊστικού (κανόνες ιδ.δ.δ. ενωσιακής προέλευσης και εθνικής) ή του μονι- στικού μοντέλου (μόνο ενωσιακής προέλευσης) εν γένει δεν είναι καθόλου απλή ούτε αυτο- νόητη. Γεννά και την υποψία ότι δεν είναι και μονοσήμαντη. Είναι όμως προφανές, όπως τονί- ζει και ο συγγραφέας στα συμπεράσματά του, ότι χρειάζεται μία συστηματοποίηση του ενωσι- ακού ιδ.δ. δικαίου καθώς και μία αναδιάταξη του εθνικού δικαίου. 5. Ο τρόπος που ο σ. επέλεξε να πραγματευθεί το ως άνω ζήτημα είναι αναλυτικός, δηλαδή επέλεξε μία κάθετη προσέγγιση, υπαγωγική (να εξετάζει όλες τις θεματικές, κριτικά και ως προς τον κανονισμό) αντί της οριζόντιας, επαγωγικής. Το διάγραμμα είναι συνεπές προς την επιλεγείσα προσέγγιση και εξαιρετικά αναλυτικό. Και στις αρετές συγκαταλέγεται η ευκαιρία που παρέχεται στον συγγραφέα για κριτικές παρατη- ρήσεις ευρέος φάσματος. Το γλωσσικό ύφος του συγγραφέα χαρακτηρίζεται από σαφήνεια και πληρότητα. Κατορθώνει και αναλύει σύνθετα ζητήματα με κατανοητό τρόπο χάρη στη στέ- ρεη λογική του και την αναλυτική του ικανότητα. Η εκφραστική του δεινότητα είναι εμφανής σε όλο το κείμενο. Τέλος η βιβλιογραφία είναι πληρέστατη (ημεδαπή και αλλοδαπή), ενώ το έργο είναι νομολογιακά ενήμερο (και με τη λιγοστή επί του παρόντος σε σχέση με τον κανονι- σμό κληρονομικών σχέσεων νομολογία του ΔΕΕ, που πάντως περιλαμβάνεται και σχολιάζεται εκτενώς). 6. Στην εισαγωγή του ο σ. αναπτύσσει το ζήτημα του εξευρωπαϊσμού του ιδ.δ.δ. (παρ. 1-39) σχεδόν με αυτοτελή τρόπο, εκθέτοντας τη νομική βάση και τις αρχές του ενωσιακού ιδ.δ.δ. και εντοπίζοντας κριτικά το πρόβλημα της πολυταξίας. Στη συνέχεια (πάντα στην εκτεταμένη εισα- γωγή του) τοποθετείται εντός του ενωσιακού ιδ.δ.δ. ο κανονισμός 650/2012 - ο κανονισμός Κληρονομικές σχέσεις- ο οποίος θα αποτελέσει και το ιδιαίτερο υπόδειγμα της μελέτης του (παρ. 40-55). Ο σ. θέτει με σαφήνεια τον πρώτο ερευνητικό του στόχο (παρ. 56): τη λεπτομερή μελέτη των προβλημάτων συναρμογής του κληρονομικού κανονισμού με το ελληνικό (εθνικό) ιδ.δ.δ. και την αλλοίωση που αυτός προκαλεί (παρ.60). Αμέσως μετά και σε λογική συνέχεια παρουσιάζε- ται ο δεύτερος στόχος της μελέτης, ίσως ερευνητικά ο κύριος: ενόψει της πολυταξίας πρέπει να διατηρηθεί ο δυϊστικός χαρακτήρας του ιδ.δ.δ. στον τομέα του κληρονομικού διεθνούς δικαί-