Η ΣΧΕΣΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ & ΕΘΝΙΚΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΝ. (ΕΕ) 650/2012 ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Η διεθνής δικαιοδοσία κατά τον Κληρονομικό Κανονισμό 229 Αντίθετα, ο όρος «δικαστήριο» δεν θα πρέπει να καλύπτει μη δικαστικές αρχές κράτους μέ- λους, οι οποίες έχουν εξουσιοδοτηθεί δυνάμει του εθνικού δικαίου να επιλαμβάνονται υπο- θέσεων κληρονομικής διαδοχής, όπως είναι οι συμβολαιογράφοι στα περισσότερα κράτη μέ- λη, εφόσον κατά τη συνήθη πρακτική δεν ασκούν δικαστικά καθήκοντα 719 . Ενόψει των ανωτέρω στο άρθρο 3 παρ. 2 του κανονισμού ο όρος δικαστήριο ορίζεται αυτό- νομα (όπως πρέπει και να ερμηνεύεται) για τους σκοπούς του κανονισμού. Στο πλαίσιο αυ- τό ως «δικαστήριο» νοούνται 720 : Πρώτον, οποιαδήποτε δικαστική αρχή και όλες οι άλλες αρ- χές και οι επαγγελματίες του νομικού κλάδου (σε κράτος μέλος που δεσμεύεται από τον κανο- νισμό, δηλαδή σε όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης, πλην Ηνωμένου Βασιλείου, Ιρλανδίας και Δανίας, κατά τα ανωτέρω αναφερθέντα) με αρμοδιότητα σε υποθέσεις κληρονομικής διαδο- χής, που ασκούν δικαστικά καθήκοντα ή ενεργούν κατ’ ανάθεση εξουσίας από δικαστική αρ- χή ή υπό τον έλεγχο δικαστικής αρχής, υπό την προϋπόθεση, δεύτερον, ότι αυτές οι άλλες αρ- χές και οι επαγγελματίες του νομικού κλάδου προσφέρουν τα ίδια δικονομικά εχέγγυα όσον αφορά την αμεροληψία και το δικαίωμα ακρόασης όλων των μερών, όπως και (υπό την προϋ- πόθεση), τρίτον, ότι οι αποφάσεις τους, σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο υπάγονται: α) μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο άσκησης ενδίκου μέσου ή επανεξέτασης από δικαστική αρχή, και β) έχουν ανάλογη ισχύ και αποτέλεσμα με απόφαση δικαστικής αρ- χής για το ίδιο θέμα 721 . 719. Βλ. σχετικά και την αιτιολογική έκθεση της πρότασης κανονισμού της Επιτροπής υπό 4.1 άρθρο 2. 720. Βλ. σχετικά Wautelet , σε Bonomi/Wautelet αρθρ. 3 αρ. 69 επ.· Queirolo , Jurisdiction in succession matters: General rules and choice of court, σε Bariatti/Viarengo/Villata (coord.), σ. 337 επ., 342 επ.· Pesce/Dominelli , Regulation (EU) No 650/2012 and recognition and enforcement of foreign decisions in cross border succession matters, σε Bariatti/Viarengo/Villata (coord.), σ. 375 επ., 383 επ.· Πίψου , Αρμ 2014, 405· πρβλ. Dickinson/Lein , υπό 2.139 επ. γενικότερα για τη διευρυμένη έν- νοια του δικαστηρίου στον Κανονισμό 1215/2012 (άρθρο 3). Βλ. ακόμη Queirolo , Jurisdiction in succession matters: General rules and choice of court, σε Bariatti/Viarengo/Villata (coord.), σ. 337 επ., 342 επ. γενικά για την αυτόνομη έννοια δικαστήριο σε ενωσιακό επίπεδο, με παραπομπές και στη σχετική νομολογία του ΔΕΕ, όπου (σ. 346) παρατηρείται και ότι η έννοια δικαστήριο κατά τον κληρονομικό κανονισμό προσεγγίζει περισσότερο την αντίστοιχη έννοια κατά τον κανονισμό 4/2009 για τις υποχρεώσεις διατροφής (άρθρο 2 παρ. 2 του κανονισμού αυτού). Για την ευρεία έν- νοια του δικαστηρίου κατά τον κληρονομικό κανονισμό βλ. και προσφάτως τις προτάσεις του Γε- νικού Εισαγγελέα M. Szpunar της 22ας Φεβρουαρίου 2018 στην υπόθεση Vincent Pierre Oberle , C-20/17 (παρ. 58 επ.). 721. Βλ. σχετικά και αμέσως κατωτέρω παρ. 332α για το οργανικό και το λειτουργικό κριτήριο, που πρέ- πει να συντρέχουν, ώστε μία εθνική αρχή να αποτελεί δικαστήριο κατά τον κανονισμό. Περαιτέρω δε για τα στοιχεία αυτά, που πρέπει να διακρίνουν το «δικαστήριο» κατά τον κανονισμό (αμερολη- ψία, σεβασμός δικαιώματος ακρόασης, έλεγχος αποφάσεων, ισχύς και αποτελεσματικότητα αποφά- σεων κ.λπ .), χρήσιμη είναι η ανάγωγη και στα Συντάγματα των κρατών μελών (βλ. 87 παρ. 1 ελληνι- κού Συντάγματος, κατά το οποίο οι δικαστές απολαμβάνουν προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρ- τησίας) και στην ΕΣΔΑ, δεδομένου και του σεβασμού από τον κληρονομικό κανονισμό των θεμελι- ωδών δικαιωμάτων κατά τη σκέψη 81 του προοιμίου (βλ. ιδίως άρθρο 6 της ΕΣΔΑ για το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη, στοιχείο του οποίου είναι και το όργανο που δικάζει να πληροί την έννοια του δικα- στηρίου κατά την ΕΣΔΑ). Βλ. σχετικά και Wautelet , σε Bonomi/Wautelet, αρθρ. 3 αρ. 69 επ.· πρβλ. στον κανονισμό 1215/2012 Dickinson/Lein , The Brussels I Regulation Recast (2015), υπό 2.139 επ.· Νίκα/Σαχπεκίδου , Ευρωπαϊκή Πολιτική Δικονομία: Ερμηνεία κατ’ άρθρον του Κανονισμού Βρυξέλ- λες Ια (1215/2012), 2016, άρθρο 2 αρ. 34 επ. 331