ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑΣ

Μαρία-Ανδριανή Κωστοπούλου 89 και να επιτυγχάνει μια δίκαιη ισορροπία μεταξύ της διαφύλαξης των συμφερό- ντων του συνόλου και του σεβασμού των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθε- ριών που εγγυάται η ΕΣΔΑ 5 . Εξάλλου, το Δικαστήριο έχει τονίσει ότι αν οι δι- αφορές στηρίζονται αποκλειστικά στο φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολι- σμό, το κράτος θα πρέπει να έχει πολύ βαρύνοντες λόγους προκειμένου να δι- καιολογήσει τυχόν διαφορετική μεταχείριση 6 . Πράγματι, το περιθώριο εκτίμη- σης των εθνικών αρχών συρρικνώνεται δραστικά όταν πρόκειται για διαφορε- τική μεταχείριση, κατά τα λοιπά όμοιων καταστάσεων, λόγω φύλου ή σεξου- αλικού προσανατολισμού. «Τεστ διακριτικής μεταχείρισης»: α) άτομα τα οποία βρίσκονται σε παρόμοιες συνθήκες και καταστάσεις β) διαφορετική μεταχείριση γ) χωρίς εύλογη και αντικειμενική αιτιολογία Ειδικότερα ως προς την προϋπόθεση της ομοιότητας των συγκρινόμενων κα- ταστάσεων, θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι κατά τη νομολογία του ΕΔΔΑ, τα έγγαμα ζευγάρια δεν βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση με τα ανύπαντρα. Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι ο γάμος προσδίδει ιδιαίτερο κα- θεστώς και δικαιώματα στους ενδιαφερόμενους 7 και έχει συγκεκριμένες νομι- κές συνέπειες για όσους τον συνάπτουν 8 . Ειδικότερα, το άρθρο 12 της Σύμβα- σης εγγυάται ένα ειδικό και διακριτό δικαίωμα που είναι ανεξάρτητο σε σχέση προς την προστασία της οικογενειακής ζωής από το άρθρο 8 9 . Έτσι, εξ επό- ψεως ΕΣΔΑ, ένα παντρεμένο ζευγάρι μπορεί να αντιμετωπίζεται διαφορετικά από τα άλλα ζευγάρια, ακόμη και αν αυτά έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίω- 5. ΕΔΔΑ, Ünal Tekeli κ. Τουρκίας , 16.11.2004, παρ. 51, Kafkaris κ. Κύπρου , Ευρεία Σύνθε- ση, 12.2.2008, παρ. 161, Glor κ. Ελβετίας , 30.4.2009, παρ. 73. 6. ΕΔΔΑ, Schuler-Zgraggen κ. Ελβετίας , 24.6.1993, παρ. 67, Burghartz κ. Ελβετίας , 22.2.1994, παρ. 27, Karlheinz Schmidt κ. Γερμανίας , 18.7.1994, παρ. 24, Smith et Grady κ. Ηνωμένου Βασιλείου , 27.9.1999, παρ. 90, L. et V. κ. Αυστρίας , 9.1.2003, παρ. 45, S. L. κ. Αυστρίας , 9.1.2003, παρ. 37, Gas et Dubois κ. Γαλλίας , 15.3.2012, παρ. 59. 7. ΕΔΔΑ, Shackell κ. Ηνωμένου Βασιλείου , απόφαση επί του παραδεκτού, 27.4.2000, Bur- den κ. Ηνωμένου Βασιλείου , ό.π., παρ. 63, Courten κ. Ηνωμένου Βασιλείου , απόφαση επί του παραδεκτού, 4.11.2008 . 8. Ενδεικτικά, ΕΔΔΑ, Χ. κ. ά. κ. Αυστρίας , Ευρεία Σύνθεση, 19.2.2013, παρ. 106, Van der Heijden κ. Ολλανδίας , Ευρεία Σύνθεση, 3.4.2012, παρ. 69. 9. ΕΕπιτροπήΔΑ, C. κ. Ηνωμένου Βασιλείου , 9.5.1989, παρ. 43. ΕΔΔΑ, Burden κ. Ηνωμέ- νου Βασιλείου , Ευρεία Σύνθεση, 29.4.2008, παρ. 63, B. and L. κ. Ηνωμένου Βασιλείου , 13.9.2005, παρ. 34, F. κ. Ελβετίας , 18.12.1987, παρ. 32, Shackell κ. Ηνωμένου Βασιλεί- ου , απόφαση επί του παραδεκτού, 27.4.2000, Nylund κ. Φινλανδίας , απόφαση επί του παραδεκτού, 29.6.1999, Lindsay κ. Ηνωμένου Βασιλείου , απόφαση επί του παραδεκτού, 11.11.1986.