ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑΣ

Μαρία-Ανδριανή Κωστοπούλου 101 παιδιών. Η βιολογική καταγωγή τους από τον πατέρα τους δεν είχε αναγνω- ρισθεί νομικά κατά την αίτηση μεταγραφής του πιστοποιητικού γέννησης και επιπλέον δεν υφίστατο καμία άλλη νομική δυνατότητα για ίδρυση συγγένει- ας (π.χ. με υιοθεσία). Λαμβάνοντας υπόψη ότι η νομική αποτύπωση του βιο- λογικού δεσμού αποτελεί σημαντικό στοιχείο της ταυτότητας του ατόμου, το Δικαστήριο έκρινε ότι η αδυναμία αναγνώρισης και θεμελίωσης βάσει εθνικού δικαίου της νομικής σχέσης του βιολογικού πατέρα με τα παιδιά περιόριζε δυ- σανάλογα το δικαίωμα των τελευταίων σε σεβασμό της ιδιωτικής τους ζωής. Με άλλα λόγια, οι γαλλικές αρχές υπερέβησαν το περιθώριο εκτίμησης που δι- έθεταν για να ρυθμίσουν την παραπάνω σχέση. Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο διαπίστωσε παραβίαση του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ ως προς το σκέλος της ιδιωτι- κής ζωής και σε σχέση προς τα παιδιά 49 . Διαπιστώνει κανείς, λοιπόν, τη σημασία που έδωσε το Δικαστήριο στη νομι- κή αποτύπωση του βιολογικού δεσμού του παιδιού με τον πατέρα του, παρά το γεγονός ότι το παιδί είχε γεννηθεί με μέθοδο που δεν αναγνωριζόταν στη Γαλλία. Δεν αποκλείεται, έτσι, η διαπίστωση αυτή να επηρεάσει τον συλλογι- σμό του Δικαστηρίου στην εκκρεμή υπόθεση R.F. κατά Γερμανίας , όπου το παι- δί γεννήθηκε με γεννητικό υλικό της συντρόφου της νομικής μητέρας. Ωστόσο, από τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης προκύπτει ότι, σε μεταγενέστε- ρο στάδιο, η σύντροφος κατάφερε να υιοθετήσει το παιδί και, άρα, ιδρύθηκε (νομική) συγγένεια μεταξύ τους. Με άλλα λόγια, σε αντίθεση προς τη γαλλική υπόθεση, στην R.F. υπήρχε εναλλακτικός τρόπος ίδρυσης της συγγένειας. Με αυτό το δεδομένο αναρωτιέται κανείς αν τελικά οι προσφεύγοντες ήταν «θύ- ματα» των επικαλούμενων παραβιάσεων υπό την έννοια του άρθρου 34 της ΕΣΔΑ (ατομικές προσφυγές). Περαιτέρω, αξίζει να γίνουν ορισμένες σκέψεις για την προστασία που μπο- ρούν να προσφέρουν το άρθρο 8, μόνο του, καθώς και το άρθρο 8 σε συνδυα- σμό προς το άρθρο 14 ΕΣΔΑ σε ένα ομόφυλο ζευγάρι που δεν μπορεί να κά- νει χρήση μεθόδων ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Ειδικότερα, θα πρέπει να εξετασθεί εάν, με βάση το άρθρο 8 της Σύμβασης, προκύπτει κά- ποια θετική υποχρέωση για τα κράτη να θεσπίσουν τη δυνατότητα χρήσης των μεθόδων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής από τα ομόφυλα ζευγάρια. Επίσης, κατά πόσον η άρνηση πρόσβασης των ομόφυλων ζευγαριών σε μεθόδους ια- τρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής για να αποκτήσουν παιδί θα μπορού- σε να αποτελέσει «δυσανάλογο περιορισμό» στα δικαιώματά τους με βάση την 49. ΕΔΔΑ, Mennesson κ. Γαλλίας , όπ.π., 96-101. D’Avout, L., «La “reconnaissance” de la filiation issue d'une gestation pour autrui à l'étranger, après les arrêts Mennesson et La- bassée », D ., 2014, σελ. 1806 επ., ο οποίος τονίζει ότι η απόφαση του ΕΔΔΑ δεν καταδικά- ζει τη δικαστική πολιτική εν γένει του ανώτατου ακυρωτικού, αλλά ορισμένες αντιφατικές προσεγγίσεις των γαλλικών αρχών ως προς το καθεστώς των παιδιών αυτών.