ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

VII Πρόλογος Θεωρώ ιδιαίτερα τιμητική την πρόσκληση του συγγραφέα και νομικού Πάνου Κα- πώνη να προλογίσω την 4η έκδοση του βιβλίου του για το ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟ∆ΙΚΑΙΟ. Είναι Ιδιαίτερα τιμητική για μένα, δεδομένης της ευαισθησίας μου σχετικά με τη Φαρμακευτική Νομοθεσία, θέματα της οποίας δίδασκα επί σειρά ετών στους τε- λειόφοιτους φοιτητές της Φαρμακευτικής από τη θέση μου ως Πανεπιστημια- κή Καθηγήτρια του Ε.Κ.Π.Α. συχνά συμβουλευόμενη τα βιβλία του Πάνου Καπώνη, αλλά και τον ίδιο. Θεωρώ κατά συνέπεια ότι από διαφορετικό μετερίζι υπηρετή- σαμε τον ίδιο σκοπό με τον συγγραφέα: την ευαισθητοποίηση της φαρμακευτικής κοινότητας (αλλά και όλων των εμπλεκόμενων στην αγορά φαρμάκων και στο σύ- στημα Υγείας) στη σημασία της γνώσης και κατανόησης του νομικού πλαισίου βά- σει του οποίου ρυθμίζεται η αγορά του φαρμάκου, μια αγορά ευαίσθητη με έντονη κοινωνική διάσταση, συνυφασμένη με την ∆ημόσια Υγεία. Ο φαρμακοποιός μέσα από την παιδεία που του παρέχεται κατά τη διάρκεια των σπουδών του γνωρίζει καλά ότι το φάρμακο είναι προϊόν που ενσωματώνει διαρκή χρόνια έρευνα και υψηλή τεχνολογία, ενώ αποτελεί ταυτόχρονα κοινωνικό αγαθό, το οποίο πρέπει να είναι προσβάσιμο σε αυτούς που το έχουν ανάγκη. Σε αντίθεση με τα άλλα αγαθά έχει την ιδιαιτερότητα να μην επιλέγεται από τον ίδιο τον κατα- ναλωτή, αλλά από ειδικό επιστήμονα, τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό, ενώ μεγάλο ποσοστό του κόστους το επωμίζεται η πολιτεία. Καθίσταται σαφές ότι για να λει- τουργήσει αποτελεσματικά αυτό το πλέγμα διαφορετικών παραγόντων και αρμο- διοτήτων προς όφελος του ασθενούς αλλά και της παραγωγής, με το λιγότερο κό- στος για το κοινωνικό σύνολο απαιτείται η θέσπιση και η συνεχής προσαρμογή ει- δικών νομικών κανόνων και ρυθμιστικών διατάξεων όχι απλά σε εθνικό, αλλά σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Στόχος είναι το νομικό αυτό πλαίσιο να διασφαλίζει την απρό- σκοπτη και ασφαλή πρόσβαση του «ασθενή/καταναλωτή» στο φάρμακο, παράλλη- λα με τον ελεύθερο ανταγωνισμό ως προς την παραγωγή του, την ασφαλή ελεγχό- μενη διακίνησή του, αλλά και τη βιωσιμότητα των κοινωνικών παρόχων. Η γνώση της φαρμακευτικής νομοθεσίας αποτελεί κατά συνέπεια ουσιαστική συνιστώσα της φαρμακευτικής παιδείας, διαμορφώνει τη βάση για τη διατύπωση και επικαι- ροποίηση των κανόνων δεοντολογίας, ενώ διευρύνει τους ορίζοντες του φαρμα- κοποιού, καθιστώντας τον αξιόπιστο συνομιλητή της πολιτείας και συνδιαμορφω- τή της φαρμακευτικής πολιτικής. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι η ελληνική βιβλιογραφία και αρθρογραφία στερεί- ται σχετικού υλικού και ως εκ τούτου ο εμπλουτισμός της με βιβλία που αφορούν στο φαρμακευτικό δίκαιο συμβάλει στην κατανόηση αυτού του πλαισίου, δημιουρ-