ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

2 ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ 2. Η κατοχύρωση της συνδικαλιστικής ελευθερίας στο διεθνή χώρο Σημαντικός αριθμός διεθνών κειμένων εγγυώνται την ακώλυτη άσκηση της συνδι- καλιστικής ελευθερίας, πράγμα που υποδηλώνει τη θεμελιώδη αξία της. Κατ΄ αρχάς πρέπει να αναφερθούν οι Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Βασικά κείμενά της αποτελούν η με αριθμό 87 Δ.Σ.Ε. “περί συνδικαλιστι- κής ελευθερίας και προστασίας του συνδικαλιστικού δικαιώματος” (ν.δ. 4204/1961), η με αριθμό 98 Δ.Σ.Ε. “περί εφαρμογής των αρχών του δικαιώματος οργανώσεως και συλλογικής διαπραγματεύσεως” (ν.δ. 4205/1961), η με αριθμό 135 Δ.Σ.Ε. “για την προστασία των εκπροσώπων των εργαζομένων εντός της επιχειρήσεως και τας πα- ρασχετέας εις αυτούς διευκολύνσεις” (ν. 1767/1988), η με αριθμό 151 Δ.Σ.Ε. “για την προστασία του δικαιώματος οργάνωσης και των διαδικασιών καθορισμού των όρων απασχόλησης στη δημόσια διοίκηση” (ν. 2405/1996) και η με αριθμό 154 “για την προώθηση της συλλογικής διαπραγμάτευσης” (ν. 2403/1996). Πρέπει να σημειωθεί εν προκειμένω ότι η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας έχει θεσπίσει ειδικά όργανα για τον έλεγχο της εφαρμογής των παραπάνω Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας. Περαιτέρω, η συνδικαλιστική ελευθερία προστατεύεται και από όλα σχεδόν τα δι- εθνή κείμενα τα οποία εγγυώνται τα ατομικά δικαιώματα, όπως από την Οικουμε- νική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΗΕ (άρθρο 23.4), το Διε- θνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Μορφωτικά Δικαιώματα (άρθρο 8 - ν. 1532/1985), το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης (άρθρο 11- ν. 2329/1953 και ν.δ. 53/1974), τον Αναθεωρημένο Ευρωπαϊκό Κοινω- νικό Χάρτη (άρθρο 5 - ν. 4359/2016) και τον Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθρο 12). 3. Η έννοια της συνδικαλιστικής ελευθερίας Η συνδικαλιστική ελευθερία αποτελεί γενική έννοια στην οποία περιλαμβάνονται και περισσότερα επί μέρους δικαιώματα και ελευθερίες, όπως και το δικαίωμα της απεργίας και η συλλογική αυτονομία. Η συνδικαλιστική ελευθερία κατευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο σκοπό, ο οποίος, προκειμένου να πραγματοποιηθεί, δεν αρ- κεί η ίδρυση της συνδικαλιστικής οργάνωσης. Είναι αναγκαία και η ελεύθερη δρά- ση της, απαραίτητα στοιχεία της οποίας είναι η απεργία και η δυνατότητα σύναψης συλλογικής εργασίας 1 . Στο πλαίσιο της συνταγματικής προστασίας, το Κράτος οφείλει, επίσης, όχι μόνο να απέχει από δραστηριότητες που παρακωλύουν τη συνδικαλιστική δραστηριότητα, αλλά και να κινητοποιείται θετικά «λαμβάνοντας τα προσήκοντα μέτρα για τη δια- σφάλιση της συνδικαλιστικής ελευθερίας», διαμορφώνοντας μάλιστα και το κατάλ- ληλο θεσμικό πλαίσιο, με άλλα λόγια κατοχυρώνοντας το συνδικαλισμό ως θεσμό 2 . 1. Γ. Λεβέντης , Οι συνταγματικές εγγυήσεις της συλλογικής αυτονομίας σε Σύνταγμα και εργασι- ακές σχέσεις: 40 χρόνια μετά, ΕΕργΔ 2017, 213. 2. Γ. Λεβέντης , Συλλογικό εργατικό Δίκαιο, 2007, 29.