ΝΑΥΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

8 είναι η σχεδόν ταυτόχρονη με τον Κ.Ι.Ν.Δ. υιοθέτηση ειδικού νομο- θετήματος για την προτιμώμενη υποθήκη (ΝΔ 3899/1958), για να τονώσει τις εγγυήσεις του προσφεύγοντος στη διεθνή χρηματαγο- ρά ελληνικού πλοίου. Το νομοθέτημα αυτό, μεγάλο μέρος του οποί- ου βρίσκεται σε αχρησία εξαιτίας της κύρωσης διεθνών συμβάσεων, χρήζει άμεσης επικαιροποίησης. Νομοπαρασκευαστικές προσπάθει- ες προς την κατεύθυνση αυτή είχαν επανειλημμένως ξεκινήσει στο παρελθόν, υπό την προεδρία του αείμνηστου Καθηγητή Α. Αντάπα- ση, χωρίς να ευοδωθούν. Ο εφαρμοστής του δικαίου πρέπει, σε κά- θε περίπτωση, να ελέγχει αν η κρίσιμη διάταξη του Κ.Ι.Ν.Δ. έχει σιω- πηρώς καταργηθεί από αυξημένης τυπικής ισχύος κανόνα διεθvούς δικαίου, που έχει κυρώσει η χώρα μας. Στην ενότητα των εθνικών νομοθετημάτων περιλαμβάνονται επίσης: το προαναφερθέν ΝΔ 3899/1958 για την προτιμώμενη υποθήκη, οι ειδικές διατάξεις που διέπουν την νηολόγηση και το καθεστώς των πλοίων ως κεφαλαίων εξωτερικού ο Ν 959/79 για τη ναυτική εταιρεία. Οι διεθνείς συμβάσεις έχουν κεντρική θέση στη συλλογή: αφενός δι- ότι καταλαμβάνουν προοδευτικά όλο και μεγαλύτερο τμήμα του ελ- ληνικού δικαίου (η χώρα μας εμφανίζει τα τελευταία χρόνια αυξημέ- νη ευαισθησία στην κύρωση διεθνών ναυτικών συμβάσεων), αφε- τέρου διότι ρυθμίζουν θεσμούς-πυλώνες στο ναυτικό πεδίο. Οι δι- εθνείς συμβάσεις κατηγοριοποιούνται θεματικά, από το γενικότε- ρο στο ειδικότερο: θαλάσσια μεταφορά, περιορισμός ευθύνης, ρύ- πανση, συντηρητική κατάσχεση, θαλάσσια αρωγή και σύγκρουση (στη β’ έκδοση), ναυτεργασία. Επειδή η πλειονότητα αυτών έχει επα- νειλημμένως τροποποιηθεί με Πρωτόκολλα, η παράθεσή τους γίνε- ται σε κωδικοποιημένη μορφή, ώστε να έχει ο αναγνώστης στα χέ- ρια του το σύνολο των διατάξεων εν ισχύ (χωρίς να χρειάζεται να