ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ (τσέπης)

8 Απότιςτρειςενότητες(άρθρα1-49,50-133,134-τέλος)ηπρώτηδέχθηκετιςλι- γότερες επεμβάσεις. Η πρώτη ενότητα, ο δογματικός πυρήνας του ΠΚ, διατη- ρείτηβασικήδογματικήδομήτου.Οιεπεμβάσεις(μεταξύάλλωνιδιαίτερηνο- μική υποχρέωση, άμυνα, κατάσταση ανάγκης, πλάνη, απόπειρα, συμμετοχή) έχουν προκαλέσει κριτική στην επιστημονική κοινότητα, όπου μέσα στο χρό- νο και τον επιστημονικόδιάλογο θαφανεί ηβασιμότητά τους ήμη και σε ποια έκταση. Οι τέσσερις θεμελιώδεις διατάξεις των άρθρων 1, 14, 79 και 20 παρα- μένουν φυσικά και συνθέτουν την έδρα του ποινικού οικοδομήματος (η διά- ταξη του άρθρου 79 περί επιμετρήσεως της ποινής έχει αναμορφωθεί εκτετα- μένα,προβλέπεταιδεσεειδικήπαράγραφοηαιτιολόγησητηςεπιμέτρησης). Άξια ιδιαίτερης μνείας είναι η εισαγωγή της «διχοτόμησης» και αντίστοιχα η κατάργηση της «τριχοτόμησης» (βλ. άρθρο 18). Τα πταίσματα τα οποία εκπί- πτουν του κορμού του ΠΚ παραπέμπονται σε ειδική διοικητική διαδικασία. Έτσι το κύριο σώμα του ποινικού οικοδομήματος δέχεται σημαντική ελά- φρυνσηπουδιευρύνεταιμετηνεκκαθάρισητων«χαμηλώνπλημμελημάτων». Η δεύτερη ενότητα που αναφέρεται στις κυρώσεις (ποινές, μέτρα ασφαλείας) και στη διαμόρφωσή τους και έκτισή τους μέσω ευεργετικών διατάξεων έχει δεχθεί επίσης κριτική, ιδιαίτερα σε σχέση με την επιτυχή και αποτελεσματι- κή άσκηση αντεγκληματικής πολιτικής και ενόψει του σκοπού της ποινής (λ.χ. έκτισηστερητικώντηςελευθερίαςποινώνγιαπλημμελήματααπειλούμεναμε 3-5 έτη ή όχι, μετατροπή της στερητικής της ελευθερίας ποινής σε χρηματική ή όχι). Και εδώ ισχύει αυτό που ελέχθη προηγουμένως, ότι δηλ. μέσα στο χρό- νο και την εφαρμογή θα φανεί το δικαιολογημένο ή μη αυτής της κριτικής και θακριθείμετάαπόνηφάλιασκέψηηανάγκηεπαναθεωρήσεως. Η τρίτη και τελευταία ενότητα καλύπτει το Ειδικό Μέρος του ΠΚ, δηλ. τις επι- μέρουςομάδεςεγκλημάτωνκατάβάσημεάξονατοπροστατευόμενοέννομο αγαθό.Καιεδώέχειασκηθείκριτικήσεσειράθεμάτων(π.χ.αυτεπάγγελτοήμη της δίωξης, συνέπειες επιστροφής του πράγματος σε κλοπή ή ληστεία, ποινι- κήαντιμετώπιση εγκληματικής οργάνωσης, κατοχή εκρηκτικών υλών, κοινώς επικίνδυνα εγκλήματα, ύψος ποινής σε ανθρωποκτονία κ.ά.). Και εδώ ισχύει πλέοντοαυτό,ότιδηλ.μετηνεφαρμογήτωνεπιμέρουςδιατάξεων(πουαμφι- σβητούνται)θααποσαφηνισθείηανάγκητηςαναμορφώσεωςήμη.