Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΑΕ

Η Ι∆ΡΥΣΗ ΤΗΣ ΑΕ 92 ση επέτρεπε ακόμα και τον έλεγχο της σκοπιμότητας της ίδρυσης και της λειτουργίας μιας ΑΕ 489 , γεγονός που σηματοδοτούσε την ανάγκη να διενερ- γηθεί από τη ∆ιοίκηση «δέουσα έρευνα» . Αυτή θα κατέτεινε στο σχηματισμό «ασφαλούς πεποιθήσεως περί του επωφέλους της ιδρύσεως της ανωνύμου εταιρείας» 490 , δίνοντας τη δικαιολογημένη εντύπωση ότι εν αμφιβολία του όποιου οφέλους εκ της ίδρυσης απορρίπτονταν η άδεια και η έγκριση (in du- bio contra constitutum). Αν δεν υπήρχαν «αποχρώσες εγγυήσεις» για την εξασφάλιση μετόχων και τρίτων, είτε δινόταν ευκαιρία διορθώσεων και συμπληρώσεως αυτών των εγγυήσεων, είτε απορριπτόταν η άδεια ίδρυσης 491 . Στην ίδια διαδικασία ελέγ- χου εξετάζονταν, αν υπήρχαν η φερεγγυότητα των ιδρυτών, το θεμιτό και ηθικό του σκοπού της ΑΕ, το λυσιτελές της διοίκησής της αλλά και κάθε πι- θανότητα βλάβης των συμφερόντων των μετόχων και των τρίτων 492 . Μάλι- στα γίνεται και η διαπίστωση, ότι κάποιοι ιδρυτές επέλεγαν πρώτα να συντά- ξουν το καταστατικό σε ιδιωτικό έγγραφο, ώστε να περάσουν πρώτα «τη βά- σανο» του διοικητικού εξονυχιστικού ελέγχου. Και εφόσον ο έλεγχος ήταν θετικός και επιτυχής, σε δεύτερο χρόνο συνέτασσαν και συμβολαιογραφι- κώς το καταστατικό, αφότου δηλαδή είχαν και τις παρατηρήσεις προς τρο- ποποίηση του καταστατικού εκ της ∆ιοίκησης 493 . Κάθε τροποποίηση του καταστατικού επέβαλλε την ίδια διαδικασία 494 . Η ανάγκη προστασίας της αγοράς και των τρίτων συναλλασσομένων αλλά και των ίδιων των μετόχων, επέβαλε τη συνεχή «επαγρύπνηση» της ∆ιοίκησης, η οποία εκδηλωνόταν ακόμα και με τον διορισμό Βασιλικού Επιτρόπου για την παρακολούθηση της λειτουργίας κάποιων σημαντικών ΑΕ. Αυτή εκδηλω- νόταν με τον έλεγχο της δραστηριότητας της ΑΕ από τον Επίτροπο, την πα- ράστασή του στα συλλογικά όργανα της εταιρείας, τον έλεγχο των βιβλίων 489.  ΣτΕ 413/1959 ΕΕμπ∆ 1959 σ. 51 με παρατηρήσεις Μητρούλη, ο οποίος όμως ανα- φέρει άλλες αποφάσεις του ΣτΕ σύμφωνα με τις οποίες ο έλεγχος αφορούσε μόνο στη νομιμότητα και όχι και στη σκοπιμότητα. Βλ. και Σωτηρόπουλο , ∆ικΑΕ (2002) άρθρο 4 αρ. 23 ∙ Tountopoulos , σ. 41. Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγεί και η διατύ- πωση του Ράλλη , γ΄ έκδοση, σ. 221, που αναφέρει ότι βάσει του Βασιλικού ∆ιατάγ- ματος από 3/15 Απριλίου 1833 ο νομάρχης συνέτασσε έκθεση προς το Υπουργείο Εσωτερικών «γνωμοδοτών περί του ωφελίμου της επιχειρήσεως, περί των πιθανο- τήτων της επιτυχίας αυτής … ή οιανδήποτε άλλην έλλειψιν καθιστώσαν αδύνατον την επωφελήν αυτής έκβασιν» . 490.  Αγγελάκης , σ. 32. 491.  Ράλλης , β΄ έκδοση, σ. 189. 492.  Ράλλης , β΄ έκδοση, σ. 190 ∙ Αγγελάκης , σ. 69. 493.  Ράλλης , β΄ έκδοση, σ. 188. 494.  Ράλλης , γ έκδοση σ. 220.