Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΑΕ

Η Ι∆ΡΥΣΗ ΤΗΣ ΑΕ 94 κό διάταγμα του 1836 505 δόθηκε η άδεια ίδρυσης της εταιρείας και «επικυ- ρώθηκε» το καταστατικό αυτής («συνθήκες εταιρείας») 506 . Στο άρθρο 5 ορί- ζεται η ρητή αρμοδιότητα του Νομάρχη Αχαΐας εν είδει Κομισαρίου/Επιτρό- που να «επαγρυπνεί εις την εκτέλεσιν των διατάξεων της εταιρείας» έχοντας αρμοδιότητα κατά το ίδιο άρθρο να λαμβάνει περιοδικώς γνώση «της διευ- θύνσεως της εταιρείας» . Η επόμενη σημαντική ΑΕ που ιδρύθηκε με βασιλικό διάταγμα κατά εφαρμογή του διοικητικού συστήματος ίδρυσης εκ του ΕμπΝ ήταν η Ασφαλιστική Εταιρεία Αίολος του 1840 507 , και η επόμενη ήταν η Εθνι- κή Τράπεζα του 1841 508 . Σε αυτήν ως μέτοχος συμμετείχε και η Κυβέρνηση αλλά ορίστηκε και Βασιλικός Επίτροπος (άρθρο 8), με εξουσίες μελέτης των βιβλίων, των ταμείων της ΑΕ αλλά και αρμοδιότητα να παρευρίσκεται στις συνεδριάσεις των οργάνων της. Κατά το εισαχθέν σύστημα εκ του ΕμπΝ, κρίθηκε απαραίτητη η γενικότερη εποπτεία και της λειτουργίας της ΑΕ, καθώς «το μέτρον του να υποβάλλη- ται η σύστασις πάσης ανωνύμου εταιρίας εις την έγκρισιν της Κυβερνήσεως ήθελεν αποβαίνει ανωφελές, αν εκ παντός τρόπου δεν ησφαλίζετο η ακριβής εκτέλεσις των όρων του καταστατικού και των δια του Βασιλικού διατάγμα- τος επιβληθεισών εις αυτήν υποχρεώσεων» 509 . Πρέπει ως προς τη διοικη- τική εποπτεία επί της λειτουργίας των ΑΕ να αναφερθεί ότι αρχικώς μέσω του βασιλικού διατάγματος 5.12.1843, άρθρο 13, προβλεπόταν υποτυπωδώς η αρμοδιότητα ελέγχου της ∆ιοίκησης. Προβλεπόταν ότι οι Νομάρχες, υπό τη διεύθυνση του Υπουργείου Εσωτερικών, όφειλαν να εποπτεύουν τις ΑΕ, προκειμένου να μην μεταβάλλεται ο κανονισμός των εταιρειών (καταστατι- κό), να μην υποκρύπτονται περιουσιακά στοιχεία και να μην παραβιάζονται οι διατάξεις περί των εταιρειών αυτών 510 . Επίσης, προβλέφθηκε ο διορισμός διοικητικών επιτρόπων (κυβερνητικοί ή βασιλικοί επίτροποι) 511 . Η κρατική εποπτεία δια των κρατικών επιτρόπων κρίθηκε, ότι παρείχε «μέγιστα εις τα ανωνύμους εταιρίας πλεονεκτήματα, κα- θόσον δι’ αυτών ανακαλύπτονται εγκαίρως αι καταχρήσεις των απίστων δια- χειριστών και προλαμβάνονται τα ως προς την εταιρίαν ολέθρια αυτών απο- 505.  ΦΕΚ 37/31-7-1836. 506.  Μάλιστα στο άρθρο 3 εισάγεται περιορισμός στους πιστωτές της εταιρείας προ- κειμένου αυτοί να μην μπορούν να ικανοποιηθούν δια κατάσχεσης των κεφαλαίων της εταιρείας. 507.  ΦΕΚ 20/29-10-1840. 508.  ΦΕΚ 6/30-3-1841. 509.  Ράλλης , γ΄ έκδοση, σ. 231. 510.  Βλ. Γεωργακόπουλος , τόμ. ΙΙ, σ. 19επ. με αναφορά στις διατάξεις. Ομοίως σε ∆ρα- κόπουλο , σε ∆ικΑΕ άρθρο 51 αρ. 5. 511.  Πετιμεζάς , σ. 232.