Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΑΕ

Η Ι∆ΡΥΣΗ ΤΗΣ ΑΕ 100 τά, δεν έδειξε νομοθετική τόλμη 539 και παρέμεινε τουλάχιστον ως προς την ίδρυση σε ένα στάδιο μεταξύ του διοικητικού και του κανονιστικού συστή- ματος 540 . Τονίζεται μάλιστα ότι με το Ν 2190/1920 το ελληνικό νομικό σύ- στημα δεν απομακρύνθηκε, όπως και όσο έπρεπε, από το διοικητικό σύστη- μα του γαλλικού κώδικα, ούτε και κατήργησε ρητώς τις διατάξεις του ΕμπΝ περί ΑΕ, και επέβαλλε επιπροσθέτως και άλλου είδους διοικητικές παρεμ- βάσεις 541 . Παράδειγμα τέτοιας αύξησης της διοικητικής παρεμβατικότητας αποτελεί η δυνατότητα της ∆ιοίκησης να καλεί το ∆Σ μιας ΑΕ να συμμορ- φώνεται προς το νόμο και σε περίπτωση μη συμμόρφωσης να προκαλεί την έναρξη της ποινικής δίωξης κατά των οργάνων της ΑΕ 542 . Θεωρείται πάντως, ότι με την εισαγωγή του Ν. 2190/1920 επήλθε η απομά- κρυνση από τον ΕμπΝ και από το αμιγές διοικητικό σύστημα ίδρυσης των ΑΕ. Αυτό καταργήθηκε και οι διαφορές του νέου συστήματος ίδρυσης θεωρείται, ότι καθιέρωσαν το λεγόμενο μικτό διοικητικό σύστημα 543 . Για αυτό σημειώ- νεται, ότι ο ΚΝ 2190/1920 «συνανέμιξε το διοικητικόν μετά του κανονιστικού συστήματος κατά τρόπον περίπλοκον» 544 . ∆ηλαδή η ίδρυση της ΑΕ απαιτεί την έγκριση και την άδεια της ∆ιοίκησης, αλλά η συναίνεση της ∆ιοίκησης στη διαδικασία ίδρυσης ήταν επιβεβλημένη, εφόσον πληρούντο οι προϋπο- 539.  Βλ. Αναστασιάδη , 1923 σ. 111. 540.  Αν και βέβαια η αιτιολογική έκθεση του Ν. 2190/1920 αφήνει να εννοηθεί στο άρ- θρο 4 ότι δήθεν έχει αποδεχθεί και εφαρμόσει ο Ν. 2190/1920 το κανονιστικό σύ- στημα ίδρυσης αντί του διοικητικού συστήματος ίδρυσης, βλ. Καραβάς , 1930 σ. 187. Μάλλον τέτοια άποψη έχει και ο Χοϊδάς , Επετηρίς 1927 σ. 109. Αντίθετος με τον όρο κανονιστικό σύστημα ορθώς ο Σωτηρόπουλος , ∆ικΑΕ άρθρο 4 αρ. 25. 541.  Αναστασιάδης , 1928, σ. 195 ∙ Αναστασιάδης , 1937, σ. 335. 542.  ΣτΕ 744/1936 ∙ ΣτΕ 177/1943 ∙ ΣτΕ 202/1943 ∙ ΣτΕ 661/1944 ∙ ΣτΕ 874/1950 σε Γενι- κόν Ευρετήριον Νομολογίας 1835-1952, τόμ Α΄, σ. 385 αρ. 38. 543.  Τσιριντάνης , σ. 98επ. ∙ Ν. Ρόκας , § 28 αρ. 7 ∙ Σωτηρόπουλος , σε ∆ικΑΕ άρθρο 4 αρ. 25 με περαιτέρω παραπομπές· ∆ρακόπουλος , σε ∆ικΑΕ άρθρο 51 αρ. 7· Αντωνό- πουλος , 2006, § 6 αρ. 19· Σελέκος , ΕπισκΕ∆ 2003 σ. 356 ∙ Περάκης , ΝοΒ 2008 σ. 515 ∙ ∆ελλής , σε ∆ικΑΕ άρθρο 4 αρ. 6. Βλ. και Αναστασιάδη/Ρόκα , σ. 298 που κάνουν λόγο για «μέσο» σύστημα σε σύγκριση με το διοικητικό και το κανονιστικό σύστημα. Βλ. και Πασσιά , τόμ Α, σ. 111 που αναφέρει ότι το σύστημα διατηρεί την υποχρέωση προηγούμενης άδειας εκ της διοίκησης αλλά καθιστά δέσμια την αρμοδιότητα της τελευταίας να απονείμει την άδεια, όταν πληρούνται οι προϋποθέσεις εκ του νό- μου. Ο Tountopoulos , σ. 44 αναφέρει το σύστημα παρουσιάζει στοιχεία εκ του κα- νονιστικού συστήματος, χωρίς όμως να είναι προσανατολισμένο μόνο σε αυτό, για αυτό γίνεται λόγος για το μικτό διοικητικό σύστημα. Βλ. και Καραβά , 1930, σ. 37 που αναφέρει ότι το σύστημα στην Ελλάδα είναι διοικητικό-κηδεμονευτικό και δι- αφοροποιείται από το κανονιστικό σύστημα των άλλων κρατών, ενώ το χαρακτη- ρίζει ενδιάμεσο σύστημα μεταξύ του διοικητικού συστήματος και του κανονιστι- κού. Περί διοικητικού συστήματος βλ. ΓνμΝΣΚ 84/1971 ΕΕμπ∆ 1971 σ. 273. 544.  Αναστασιάδης/Ρόκας , σ. 294.