ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΕΜΠΛΟΚΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΑΣ

VII Πρόλογος Η φύση της δικηγορίας και η θέση του δικηγόρου στην απονομή της δικαι- οσύνης αποτελούν τις βάσεις επί των οποίων εδράζεται το οικοδόμημα του Κώδικα Δικηγόρων (Ν 4194/2013, ως ισχύει). Ο δικηγόρος είναι δημόσιος λει- τουργός, το δε λειτούργημά του, αυτή η παράδοξη κατάκτηση του πολιτι- σμού μας κατά την έκφραση του αείμνηστου Γεωργίου-Αλέξανδρου Μαγκά- κη 1 , αποτελεί θεμέλιο του κράτους δικαίου. Περιεχόμενο του λειτουργήματός του είναι η εκπροσώπηση και υπεράσπιση του εντολέα του σε κάθε δικαστήριο, αρχή ή υπηρεσία ή εξωδικαστικό θεσμό, η παροχή νομικών συμβουλών και γνωμοδοτήσεων, όπως επίσης και η συμ- μετοχή του σε θεσμοθετημένα όργανα ελληνικά ή διεθνή (α. 1 ΚΔ). Ο δικηγόρος είναι συλλειτουργός της δικαιοσύνης. Η θέση του είναι θεμελι- ώδης, ισότιμη, ανεξάρτητη και αναγκαία για την απονομή της (α. 2 ΚΔ). Ορ- θά χαρακτηρίστηκε η άσκηση της δικηγορίας ως «το κατ’ εξοχήν ελευθέριο επάγγελμα» 2 , αφού ο δικηγόρος είναι ανεξάρτητος και ελεύθερος κατά την ανάληψη και εκτέλεση της εντολής που του έχει ανατεθεί. Η σχέση δικηγόρου και εντολέα συνιστά σχέση απόλυτης προσωπικής εμπι- στοσύνης. Σειρά διατάξεων του ΚΔ αναφέρεται στο ιδιαίτερο καθήκον πίστης που βαρύνει τον δικηγόρο, στην τήρηση του απορρήτου, στην εκτέλεση των καθηκόντων του δικηγόρου με ευσυνειδησία και επιμέλεια, στην προσπάθεια επίλυσης της διαφοράς με οποιονδήποτε νόμιμο τρόπο, προς όφελος του εντολέα του. Ως μονόπλευρος παραστάτης του εντολέα του 3 , κατά τη συμμετοχή του στον μηχανισμό απονομής δικαιοσύνης, και προεχόντως της ποινικής, ο δικηγόρος λειτουργεί και κινείται μέσα σε ένα πλαίσιο αντιμαχομένων συμφερόντων. 1. Βλ. Μαγκάκη Γ. Α. «Ο συνήγορος - Μια παράδοξη κατάκτηση του πολιτισμού», εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλας (1992), σελ. 44 επ. (63). 2. ΣτΕ 1383/2016. 3. Βλ. Μαγκάκη Γ. Α. , όπ. π., σελ. 21, Ανδρουλάκη Ν ., «Οι θεμελιώδεις έννοιες της ποινικής δί- κης», εκδ. Π. Ν. Σάκκουλας (2012), σελ. 73 επ.